Slang tegen Slang!?

Door: Markmywords

Geplaatst op Oct 26, 2016

"Ouch!" Ik laat mijn vinger langs de snee op mijn schouder glijden. "Mark, That's a coral infected cut. You will probably have that scar for the rest of your life!" Ik kijk op naar Justin. "Ah well, It looks kind of cool, and at least it has a story." Het is ook waar: wanneer iemand je naar een litteken vraagt antwoord je veel liever dat je jezelf hebt verwond tijdens het freediven in een schipwrak dan dat je moet uitleggen dat je de zoveelste, mislukte confrontatie met een kaasschaaf hebt gehad, of "De grasmaaier echt een klote ding is". Justin bekijkt mijn litteken en stemt in met mijn stelling.

Nadat Jeremy mijn wond verzorgd heeft met liquid bandaid, besef ik dat ik al een tijdje moet plassen en stap ik over een hekje, het zanderige, half beboste stukje land in om mijn biologische knapzak te legen.

Grappig genoeg schiet het nog door mijn hoofd terwijl ik "mezelf laat stromen": dit is echt zo'n moment waar je vrienden over verteld. Dat je wildplassend in Australië een angstaanjagend dier tegen bent gekomen. Echter om de een of andere reden, blijf ik rustig vooruit staren met een glimlach op mijn gezicht terwijl ik denk aan zo'n situatie. Het is hierdoor dat ik me pas bewust wordt van mijn daadwerkelijke omgeving wanneer ik een stap terugzet en, nog voor ik mijn jodokus terug in zijn grot kan hangen, het geslis en gekraak hoor dat ergens vlakbij mijn voeten vandaan komt.

Niet lang daarna zie ik de grote Python weg kruipen, minder dan een cm of 40 bij mijn voeten vandaan. Ik was er natuurlijk vanwege mijn levendige dagdroom al enigszins op voorbereid, maar was alsnog positief verbaasd over hoe kalm ik bleef. Het is natuurlijk ook dat het beest van mij weg kruipt en zich niet agressief gedraagt. Een detail dat ik uiteraard weg laat wanneer ik mijn vrienden vertel dat ik "Zojuist bijna in mijn piemel ben gebeten door een levensgrote slang". Deels waar overigens: Het beest was zeker 2 meter lang en mocht het me aanvallen, weten wij allemaal waar (uit al mijn zichtbare ledematen op dat moment) de slang zicht het meest geïntimideerd door zou voelen.

Uiteraard is dit niet iets wat mijn vrienden blindelings geloven, en lopen ze met mij mee terug naar de slang. Graag zou ik je vertellen dat wij volwassen naar het beestje hebben gekeken en het met rust hebben gelaten, en dit hebben we ook gedaan: Maar niet voordat ik de gopro had gepakt en hem zachtjes met een stok porde om het hoofdje te zien. Want ja, ik ben hier in Australië binnen no-time erg volwassen en zelfstandiger geworden, maar ik ben nog wel jochie hoor.