Goodbye city, hello middle of nowhere! deel 2

Door: Reefje

Geplaatst op Jun 18, 2012

Na 3 weken kersenplukken, kan ik met zekerheid zeggen dat niet iedereen rijk kan worden met deze job! Diegene die echt geld verdienen met deze business zijn de Frans Canadezen. Zij hebben een bepaalde techniek ontwikkeld om snel en goed te plukken. Waarschijnlijk heeft dit ook te maken met het feit dat zij een heel jaar door plukken (als het zomerseizoen in Canada is afgelopen, komen ze naar Oz om verder te gaan). Afgezien van de juiste techniek ben je zeker ook afhankelijk van andere factoren, waar je zelf helaas geen invloed op hebt. De grootte van de kers bepaald natuurlijk hoe snel je je lug kan vullen. Daarnaast ben je zeer afhankelijk van het weer. Dit seizoen hebben we belachelijk veel regen en onweer gehad. Zo erg dat we 9 van de 10 keer moesten stoppen met plukken!

We hebben ook enkele dagen vrij gehad, omdat een gedeelte van de kersen nog niet rijp waren. Tijdens deze dagen gingen we met de hele kliek naar een andere farm genaamd Equitas. Equitas is een grote goedlopende plantage met zo’n 150 kersenplukkers. De organisatie is er 10 keer beter dan bij Wombat Heights, waar alles in handen is van Brian die liever lui is dan moe. Voordat we überhaupt aan de slag konden bij Equitas, kregen we een filmpje te zien met een uitgebreide uitleg over hoe je kersen moet plukken (met steeltje dus!).
De kersen waren er groter en de bomen waren niet zo hoog (scheelt je weer tijd om in de bomen te klimmen of om een ladder te gebruiken).

Om het plukken enigszins aangenamer te maken, hebben Ingrid en ik vaak onze MP3 geraadpleegd! Naast het plukken hebben we ook een aantal keer meegeholpen met het inpakken van de kersen. In een grote loods staat een enorme machine waar de kersen worden gewassen en gesorteerd. Iedereen staat naast elkaar bij een lopende band en moet dan de rotte kersen of diegene zonder steeltje, eruit halen. Na twee uur naar rollende kersen te hebben gestaard, heb je het ook wel weer gehad met het sorteren! Misschien is het kersenplukken nog niet zo’n slecht idee

Ontspanning

Als we klaar zijn met werken, gaan we terug naar de lounge om daar een hapje te eten. Na de lunch geeft iedereen zijn eigen invulling aan de rest van de dag. Elke dag gingen we zo’n beetje de stad in (Young) om daar boodschappen te doen en om onze mail te checken. Gewapend met onze laptops zaten we dan met zijn 4 in Yahoo’s auto bij een hotspot waar we gratis verbinding konden maken met een draadloos netwerk. Na een week had mijn pc het helaas begeven en werd het steeds een grotere opgave om onze mail te checken met zoveel man.

De rest van de dag zaten we voornamelijk in de lounge te relaxen met een boek en een biertje. Er werden veel spelletjes uit de kast getrokken zoals schaken, kaarten, drankspelletjes en jungle speed. Jungle speed is een kaartspel waarbij het vooral gaat om je snelheidsreactie. Als je dezelfde kaart hebt als iemand anders moeten deze twee personen battelen om de totem. Erg lachwekkend! Velen stopten hun vrije tijd in het naaien van hun broeken (die ze tijdens het plukken hadden gescheurd!). Toch een hele ervaring als je de mannen bezig ziet met naald en draad! Nadat we ’s avonds hadden gegeten, ging ik meestal douchen en daarna een filmpje kijken. De meesten lagen allemaal om 22.30 uur in bed,

Zondag was DE feestdag in Wombat. Rond een uurtje of 18 ging iedereen naar de plaatselijke kroeg, waar alle kersenplukkers bij elkaar kwamen. Onder het genot van een gratis worstje van de Barbie en een biertje, kletste iedereen een end weg over van alles en nog wat. Weer was de spreektaal overwegend Frans. Het waren vooral de beruchte zondagavonden die het kersenplukken enigszins leuk maakten. Zo zat als wat, werd iedereen naar huis gebracht door de eigenaar van de kroeg (in Australië zijn ze verplicht om je naar huis te brengen als je daar zelf niet meer toe in staat bent!). Menigmaal heb ik Quentin naar onze tent moeten leiden, om daar vervolgens met ons 2 in een diepe slaap te vallen!