Surfbabes & hippies deel 1
Queensland
Australië
Reefje
Surfbabes & hippies deel 1
Als we zondag aankomen in Byron Bay, lijkt het wel alsof we in een hippie stadje zijn beland. Zowel de vrouwen als de mannen lopen in wijde linnen broeken rond, creatieve blousen / topjes gepaard met een wilde bos dreadlocks. Ons hostel the Art Factory is een dorpje op zich met eigen zwembad, spa, restaurant, bar, kamers, tipi’s, badkamers en is geheel in de stijl van Byron Bay. Ik denk dat wij ons de komende 4 dagen wel gaan vermaken hier!
Maandag middag hebben we onze eerste surfles met Mojosurf. We hebben een 2 daagse trip geboekt en hopen dan ook tenminste 1 keer op de plank te blijven staan na 2x 4 uur les! Samen met nog 11 gegadigden worden we met een busje naar Lennox Head gebracht, waar een praktisch verlaten strand op ons wacht. Vandaag zijn Whapu en Dom onze instructeurs, beide tussen de 40 en 45 jaar oud. De les begint met wat uitleg over de surfplank, weersomstandigheden en een warming up. Vooral de oefeningen die we moeten doen (rennen over het strand en tegelijkertijd zwaaien met onze armen!) zorgen voor nogal wat lachwekkende momenten. Dankzij onze personal fotograaf, staan deze momenten allemaal op de foto!
Surfen blijkt in praktijk nog niet zo makkelijk te zijn! Alvorens je een poging mag wagen om op het bord te staan, moet je je eerst een weg banen door alle golven om in ieder geval iets van een aanloop te hebben. Echt staan lukt vandaag nog niet. Ik hel steeds met mijn bord naar links, omdat ik niet midden op de plank lig. Gelukkig hebben we daar de instructeurs voor die mij een handje helpen. Dinsdag volgt dezelfde procedure, inclusief de warming up. Ik heb me eigenlijk vanaf het begin al afgevraagd waarom we dit doen. Om eerlijk te zijn heb ik een surfer nog nooit rennend en met zijn armen zwaaiend op het strand gezien! Mijn vermoeden wordt ook bevestigd, wanneer ik een jongetje aan een van onze medeleerlingen hoor vragen wat we überhaupt aan het doen zijn.
Vandaag zijn Whapu en de jonge Shaun onze instructeurs. Stiekem vind ik surfen best cool! Zeker wanneer ik een aantal keer echt op de plank blijf staan. Woehoe! Ik ben blij dat Whapu er is om mij te helpen, want aan Shaun heb ik niet zo veel. Die zit mooi te wezen, met zijn broek een beetje aan de te lage kant (zijn crack is te zien!) en zijn haar steeds in model probeert te brengen. Over het algemeen gaat het vandaag best lekker. Ingrid en ik keren dan ook voldaan terug naar ons hostel. Dit veranderd al snel wanneer ik onder de douche sta. Ik heb alleen een Rashie (truitje i.p.v. wetsuit) aan gehad en nu zitten mijn benen en knieën onder de brandplekken van over het surfbord heen te schuiven. Zelfs als ik er bodylotion op doe, branden mijn benen! Hopelijk gaat zal dit snel genezen.
Na een korte nacht, (mijn knie is ongeveer 3x zo dik nu en ik kan hem moeilijk strekken en buigen!) staan Ingrid en ik om half 11 paraat voor Jim’s Alternative tour naar Nimbin. Nimbin is de Marihuana stad van Australië, Nederland in het klein zeg maar. Al het spul is er te verkrijgen, nog steeds zo illegaal als wat om het te verkopen, maar de politie ziet het door de vingers. Alvorens we in het hippie plaatsje aankomen, zorgt Jim ervoor dat we terug in de tijd gaan. Hij draait allemaal jaren ’60 en ’70 muziek, laat fragmenten horen van films die over drugs gaan (bijvoorbeeld Fear and Loathing Las Vegas) die zijn verhalen over de hippies tot leven brengt. Na 15 jaar elke dag dezelfde tour te geven, blijft Jim enthousiast in zijn storytelling.
Foto's
