The Boot hill, wordt het genoemd. Men kan ook zien waarom. Althans, "Shoe hill" was descriptiever geweest, maar laten we eerlijk zijn, dit klinkt veel toffer.

Gesitueerd vlakbij het nationaal park "Barrington tops" ten noorden van Sydney, waren ik en zelfs mijn Australische vriendinnetje verbaasd door deze bijzondere traditie, waar wij toevallig langs reden. Ik vraag me bij dit soort dingen altijd af hoe het tot stand is gekomen.

Ik stuur deze zeker in voor het maandthema "Budget reizen". Mijn auto (die überhaupt erg goedkoop was) waar ik 4 maanden mee heb kunnen rijden, heeft op deze roadtrip namelijk ook als hotel gefungeerd! Het matras in de auto is door toedoen van mij en mijn vriendinnetje gedoopt als zijnde een tweepersoons matras. Want alles is tweepersoons, als je maar van elkaar houd!

Ja luitjes, meer Columbus kan het niet: Je auto in een bosje pleuren om te overnachten in de aanname dat "Er hier toch geen hond komt om ons weg te sturen", een geweldig gratis weekend beleven in een nationaal park, en er achter komen dat je maar 2 dingen nodig hebt in het leven.: Benzine en pannenkoeken beslag!

Die benzine smaakte nergens naar overigens, maar wel heel gaaf om een auto te hebben die op pannenkoekenbeslag rijd. Bedoelen ze dat met "Foodmiles"?

En als dit nog niet budget genoeg was: Kijk dan! Gratis schoenen!