Deel 13 Australië – In het groene noorden
Australië
Oceanië
Ellen69
Deel 13 Australië – In het groene noorden
Deze blog is deel 13 van de beschrijving van mijn rondreis door Australië, die ik met mijn lief maakte van maart tot juli 2019. Onze reis begint medio maart 2019 in Melbourne, en eindigt half juli in Perth. In elk deel van mijn blog neem ik je een stukje mee op onze reis. Op 19 mei komen we aan in Litchfield National Park.
Litchfield
In Litchfield National Park kiezen we voor de kleine campsite bij Florence Falls. Op het mooie kleine kampeerterrein, omgeven door regenwoud, zetten we ons tentje op onder het toeziend oog van een paar muggen die zoemen als drones. We gebruiken los liggende keien om de tent aan te bevestigen – de haringen weigeren hardnekkig om op de rotsachtige grond de touwtjes te ondersteunen. Zo midden in het park gelegen, met schone douche- en toiletfaciliteiten, voelen we ons rijk – het is windstil bij een temperatuur van boven de 30 graden; de rode wijn is heerlijk op temperatuur als we die ’s avonds open trekken tussen de bomen, die als silhouetten afsteken tegen de vuurrood opvlammende hemel van de ondergaande zon. De nacht is zwoel. In de verte herinneren huilende dingo’s me aan de plaats waar ik me bevind.
Ook de volgende avond kleurt de hemel fel oranje als wij onze glazen vullen met lauwwarme rode wijn, en mijn lief voor de gelegenheid een sigaar opsteekt. De temperatuur is nog altijd zo’n 33C, maar mijn lijf voelt niet oververhit. Mijn haren zijn nog nat van de heerlijk verkoelende duik bij de Wangi Falls, zo’n 20 kilometer verderop. We konden de verleiding van een verfrissende duik niet weerstaan toen we, nog verhit van een korte wandeling bij de spectaculaire Tolmer waterval, de verderop gelegen Wangi Falls bekeken vanaf het uitkijkpunt. Twee watervallen storten water langs de imposante geel-oranje kliffen in de 50 meter lager gelegen poel van helder water. Kleine kleurrijke bijenetertjes duiken vanaf het aangrenzende regenwoud naar beneden en scheren over het water alvorens terug te vliegen naar hun post. En het mooie van dit al; de poel is ‘croc-free’ gemaakt, en dus veilig om te zwemmen. Het water is verfrissend koel bij deze hoge buitentemperaturen, en vanaf het water maken de kliffen nog meer indruk. Onder de oppervlakte van het heldere water zwemmen vissen – groot en klein, terwijl de al laagstaande zon de wand van de poel doet opgloeien.
Litchfield National Park is mooi, zeker, maar vooral ook in recreatief opzicht een aanrader. De verschillende oogstrelende watervallen monden uit in lieflijk kleine dan wel grote poelen waarin gezwommen kan worden, en dat zorgt voor een welkome afkoeling bij temperaturen die in de droge periode kunnen oplopen tot ver in de dertig graden. En dan het kamperen!!
In ons tentje blijft de warmte helaas lang hangen, maar de slapeloosheid zorgt ervoor dat we de geluiden om ons heen niet missen.
Of zorgen juist die geluiden voor de slapeloosheid?
Die nacht klinkt het gejank van de dingo wel heel erg dichtbij.
Praktische info over Litchfield
Op de meest onverwachte plekken vind je overigens WIFI punten; zoals eerder bij Devil’s Marbles infopunt, midden in de outback, vonden we ook bij het King’s Canyon infopunt een WIFI verbinding. Vandaag is dat het geval bij de Wangi Falls in Litchfield. Daar maken wij dan snel even gebruik van om het contact met onze wereld thuis te onderhouden.
Darwin
Over de steden die we aandoen schrijf ik doorgaans niet veel. Niet dat er weinig over te zeggen valt, maar hoezeer ik ook kan genieten van de geneugten van de Stad, zoals een gezellige pub of een fijn restaurant, steeds weer voelt het als verademing om de stad weer te zien plaats maken voor de landschappelijke pracht. Met de rust van de natuur keert de rust in mijn hoofd terug.
In Darwin laten we ons dan ook een paar keer verwennen in een leuke eettent, en we verkennen de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Maar bovenal bereiden we ons voor op de weken die gaan volgen; weken in de outback. We checken in bij een hotel deze keer, waar we onze spullen opnieuw ordenen en waar ik uren doorbreng in het washok om onze was te doen (ik was door de receptionist gewaarschuwd dat er regelmatig was ‘verdwijnt’, dus leek me bewaking op zijn plaats), terwijl mijn Lief op onze hotelkamer noodzakelijke betalingen afhandelt.
In Darwin leveren we onze auto in, en die verruilen we voor een 4x4, inclusief tent en kampeerspullen. Zelfs eten koelen behoort nu tot de mogelijkheid, met de ingebouwde koelkast die zich oplaadt tijdens het rijden. We nemen hier dan ook met dubbele gevoelens afscheid van ons tentje, dat ons de afgelopen twee maanden zo goed heeft gediend, en dat voor maar 39 euro. Alles wat we nu niet meer nodig zullen hebben, laten we achter bij het autoverhuurbedrijf. Hopelijk maken we reizigers die na ons komen daar nog blij mee; dat geeft toch enige troost.
Maar wat hebben we hier naar uitgekeken; eindelijk kunnen we wegen berijden die niet haalbaar zijn met een ‘gewone’ wagen! En dat is nodig, want we zullen de komende maand de Australische outback gaan verkennen.
Volgende stop: Kakadu.
Foto's
