Bosbranden in Australië
Australië
Oceanië
Saskiahamminga
Bosbranden in Australië
"Wat zie ik daar nu? Rook? Is er brand?" we rijden met onze camper van Kewarra Beach richting Airlie Beach, langs de oostkust van Australië. Voor ons zien we enorme rookwolken opstijgen. Hoe dichterbij we komen, des te dichter de rook wordt. Het ziet er angstaanjagend uit.
Als we vlakbij de brandhaard zijn zien we wat er aan de hand is: hier is de brandweer bezig met het preventief aansteken van een berm, ter voorkoming van het snel uitbreiden van bosbranden. Stapvoets rijden we door de dichte rook, achter andere auto's aan. Op een punt zien we nauwelijks een hand voor ogen. Mensen van de brandweer en verkeersregelaars staan langs de kant en begeleiden het verkeer en de brand. Het moet vreselijk zijn de hele dag in deze rook te staan, al is het met een goede reden. Tijdens ons verblijf in Kakadu National Park vertelde een gids, waar we een dagje mee op pad gingen, dat de Aboriginals dit duizenden jaren geleden al deden: deels ter voorkoming van bosbranden, deels als manier om op wild te jagen, en deels om de grond meer vruchtbaar te maken. Hij vertelde ook dat het platbranden van het hoge, droge gras langs de wegen belangrijk is, om het snelle verspreiden van bosbranden tegen te gaan.
We rijden stapvoets door en zijn er alle 3 stil van. We kijken, onder de indruk, uit het raampje van de camper, blij dat deze brand waar we langsrijden onder controle is. We vragen ons hardop af hoe moeilijk en gevaarlijk dat moet zijn, zeker als het zo extreem droog is.
Dit was in de maand augustus, een maand voor de echt grote bosbranden oplaaiden. In de diverse media lees je veel over de mogelijke oorzaken, en of bijvoorbeeld de preventieve maatregelen om bosbranden te voorkomen wellicht overschat worden. Dit soort maatregelen zijn dus bijvoorbeeld het preventief afbranden van het droge gras of andere lage aangroei in stukken bos, zoals wij zagen, of de aanleg van brandgangen (stroken zonder bomen en struiken). Het blijkt dat bij extreme droogte deze maatregelen maar weinig helpen: de vonken waaien er overheen, en ook het droge gras kan het vuur doorgeven. Maar deze maatregelen helpen wel om te vertragen, zodat brandweer op die plekken een kans heeft om het vuurfront te stoppen.
Op nu.nl lees ik de reactie van een Nederlandse brandweerman: "Wat ik hoor van collega's uit Australië is dat het onder deze klimaatomstandigheden geen enkel effect heeft. Het vuur gaat net zo snel over brandgangen en stukken bos waar de ondergroei preventief is afgebrand als door onbehandeld gebied. Dat komt weer door de extreme droogte: alle planten zijn uitgedroogd, dus het vuur slaat overal razendsnel over."
We volgen het nieuws over de branden in dit prachtige land thuis op de voet. Juist omdat we van zo dichtbij gezien hebben hoe angstaanjagend het eruit ziet. Maar wij kunnen ons niet voorstellen hoe heftig en beangstigend het is voor de bewoners en vele dieren die hier nu middenin zitten. We kunnen alleen maar hopen dat het snel onder controle is.
Foto's
