Adelaide - getting to know the locals
Adelaide
Australië
YaraBon
Adelaide - getting to know the locals
Adelaide
Na een rit van 300 kilometer vanuit The Grampians kwamen we eindelijk aan in Adelaide. Een van mijn travelbuddies had hier kennissen wonen, dus we gingen bij ze langs. Australiërs zijn zulke open mensen. Ze waren heel geïnteresseerd in wat we allemaal hadden beleefd en wat we nog meer gingen doen tijdens onze reis. Na afscheid te hebben genomen, zijn we naar de camperverhuur gereden. Tijd om afscheid te nemen van ons mooie campertje… We hadden net alles uit de camper geladen en stonden te wachten voor de laatste controle, toen de regen ineens met bakken uit de lucht kwam vallen. Om het nog erger te maken, begon het ook te onweren. We hebben geschuild bij het bedrijf, maar we moesten toch naar ons hostel komen. Lopend of met het ov. Er was geen busstation te bekennen en de werknemers van het bedrijf waren niet heel behulpzaam… We hebben uiteindelijk de kennissen gebeld. We wilden ze niet tot last zijn, maar ze hielpen ons graag. Daar gingen we, met drie grote backpacks, overige tassen en drie meiden achterin de auto.
Het hostel lag vlakbij het strand, helaas was er voor de rest van de week niet veel goeds voorspelt qua weer, jammer dit… Goede reden om op zoek te gaan naar werk. Volgende dag toch geluk: strandweer! Samen met mijn reismaatjes en andere hostelgasten op het strand gehangen. Zeker gezellig.
De dag erna afscheid genomen van een van de twee meiden. Ze ging werken op een boerderij. Mijn andere reisgenootje is naar een hostel in het centrum verhuisd. Met zijn tweeën in de tram naar haar hostel en wat veel spullen. De rest van de dag samen in het centrum van Adelaide doorgebracht:Botanische tuinen bezocht en door de straten gesjouwd.
Ik had via ‘flatmates.com’ een kamer gevonden bij een 29-jarige Australiër, genaamd Tim (short for Timothy) thuis voor de week dat mijn reismaatje op tour zou gaan naar Alice Springs. Hij heeft me voor het hostel op, ik vond het best wel spannend. Stel je voor dat het een engerd was! Gelukkig was het een hele toffe gozer. Hij had een kamer vrij waar ik in een tweepersoonsbed (wat een luxe voor een backpacker!) mocht slapen. Verder kon ik mijn kleding kwijt in de klerenkast. Je kunt je niet voorstellen hoe fijn dat is, als je al twee maanden alles in een rugzak met je mee draagt.
Mijn reismaatje was nog niet vertrokken, dus de volgende dag hebben we weer in het centrum afgesproken. Onder andere naar het South Australian Museum geweest, een gratis (fijn voor backpackers) museum over de Aboriginalcultuur, maar ook allerlei opgezette dieren vanuit de hele wereld. Een bezoekje gebracht aan The Art Gallery of South Australia, ook gratis ;). Na diner voor twee terug naar mijn privé kamer vlakbij het strand. Het enige nadeel was dat ik 30 minuten moest lopen naar de tram richting het centrum of de supermarkt. Geen probleem als je met je voeten in het zand langs de zee kunt lopen. Alleen in de avond iets minder prettig als je al vermoeide voeten hebt van het lopen van de hele dag…
Het weer was goed gestemd en we zijn een dag naar het strand geweest. Lekker dichtbij voor mij, iets verder voor mijn travelbuddy. Voor haar was het tijd om naar Alice Springs af te reizen, dus namen we tijdelijk afscheid. Aangezien we elkaar weer zouden zien voor een trip richting het westen. Op zaterdagochtend om 7.30 de wekker gezet, het was op dat moment vrijdagavond 22.30 in Nederland. Ik heb geskypet met mijn beste vriendinnetjes die een filmavondje hadden. Heel leuk dat internet dit tegenwoordig mogelijk maakt en nog leuker om ze weer gesproken en gezien te hebben!
Ik heb van de week gebruikt gemaakt om op zoek te gaan naar werk. Ik heb een stapel CV’s uitgeprint en ben de stad ingegaan, so far no luck… In de avond op stap met Tim, er was een festival in de stad. Veel gekletst, erg leuk! Hij vond het zo bijzonder dat wij, Nederlanders, meer dan één taal spreken. Hij had graag nog een taal willen leren, maar dat is erg lastig in Australië, omdat je bijna alleen maar Engelstaligen om je heen hebt.
Ik had een rustige dag voor mezelf, omdat Tim moest werken. Heerlijk naar het strand gelopen, wat een rust daar. Genoten van de zon. In de avond uitgenodigd voor een afscheidsfeestje van een collega van Tim. Erg gezellig. De Australiërs vonden het wel bijzonder dat ik als meisje alleen op reis was, ze vonden het erg stoer. Verder was het af en toe moeilijk te volgen waar de gesprekken over gingen, valt toch tegen hoor dat echte Australische accent. De volgende dag lekker niks gedaan, aantal films gekeken en geskypet met het thuisfront. De dag erop naar het strand, uiteten geweest met Tim en een vriend en daarna uit! De alcohol in Australië is aan de dure kant, maar ik heb niks hoeven betalen. Tim bleef maar zeggen: ‘I’ve been in your spot, I know how you feel.’ Hij heeft zelf door Europa gereisd en wilde het graag voor me betalen, daarbij kenden ze een van de meiden achter de bar en hoefden ze zelf ook weinig af rekenen ;). Een taxi naar huis genomen, een vriend en vriendin bleven ook nog slapen. Ik heb ze Nederlandse kruiswoordpuzzels laten maken. Wat heb ik hard gelachen op de manier hoe ze de Nederlandse woorden probeerden uit te spreken.
De volgende ochtend gelukkig geen kater ;) Ik moest alles weer inpakken, helaas. Tijd om te verplaatsen naar een hostel in het centrum van de stad, waar mijn travelbuddy ook weer terug was. Uiteten geweest met haar en twee Nederlandse jongens uit het hostel. De volgende dag was het tijd voor ons volgende avontuur: van Adelaide naar Perth, 4500 km in 10 dagen tijd! Let’s goooo, wordt vervolgd!
Foto's
