Wild Spirit Wolf Sanctuary
New Mexico
Verenigde Staten
Snakey4life
Wild Spirit Wolf Sanctuary
Een paar jaar geleden voordat ik met mijn opleiding begon, kwam ik op een of andere manier bij deze organisatie terecht. Ik heb toen contact gezocht dat ik wel interesse had in daar een tijdje werken als vrijwilliger. Maar ik kon toen niet, omdat ik niet een paar maanden vrij kon nemen. Dus besloot ik dat te doen na mijn opleiding. (ik ben nu verpleegkundige). Ik heb vorig jaar oktober weer contact gezocht en gevraagd of ik mocht komen. Je mag als toerist maar maximaal drie maanden in het land zijn, dus ging ik voor drie maanden. Ik kreeg als snel bericht dat ik welkom was. En dus heb ik geboekt en ging ik 15 april 2008 voor drie maanden naar Wild Spirit Wolf Sanctuary.
Het is gelegen in de hoge woestijn van New Mexico, ongeveer 2.5 uur rijden ten westen van Albuquerque. Er is verder niets.. Bergen, droog, zo goed als onbewoond. Omgeven door Indianen reservaten (Zuni en Apache als ik me niet vergis)
Wat de Sanctuary precies kan je natuurlijk op de website lezen, maar in het kort gezegd is het een opvang en "rescue" van wolven en wolf hybriden. Deels wolf, deels hond. Ze komen daar uit situaties, waar mensen wel dachten een wolf als huisdier te kunnen hebben. Ze komen hier vaak op terug en willen er dan van af. Wild Spirit is een van de vele sanctuaries in the US.
Wat ze daar doen, is zorgen dat ze eten krijgen, een schone "enclosures" hebben. Het zijn geen hokken, maar meer stukken omheind land waar ze met zijn tweeen of drieen zitten. Het is een organisatie die geheel afhankelijk is van donaties en geen giften aanneemt van de regering, dat doen ze niet omdat de regering dan ook inspraak heeft en dat willen ze daar dus niet.
Naast het verzorgen van de wolven en "wolfdogs", deden we ook klusjes als onkruid wieden, daken bouwen, metselen, timmeren, schilderen, sjouwen. Na onze werkuurtjes mochten we met onze eigen wolven lopen als dat mogelijk was. Niet alle wolven waren tam, of sociaal. Die op mijn profiel foto is Oscar, mijn grote vriendelijk reus. Ik heb hem twee maanden verzorgd en regelmatig een wandeling met hem en zijn vriendin Gaia gemaakt. Zoals jullie weten hebben wolven altijd een partner, en zo ook hier in de sanctuary werden ze gekoppeld.. Dat werkte natuurlijk niet altijd, maar dan werd er wel een andere oplossing gezocht.
Alle inwoners van de sanctuary zijn daar tot ze dood gaan. Er word niet met ze gefokt. Ze worden gelijk gesteriliseerd of gecastreerd. Het is een paar keer voorgekomen dat er een wolf werd binnen gebracht die al zwanger was. Maar die is daarna gelijk geholpen.
Het is ook niet mogelijk om ze terug te plaatsen in het wild, omdat ze al gewend zijn aan mensen. En ook nooit geleerd hebben om te jagen. Als je een stuk wild (wat aangereden is) bij ze neerlegd, weten ze het eerste half uur niet wat ze er mee moeten.
Ik heb daar drie maanden gezeten. En drie heerlijke maanden gehad. Je zit met een klein groepje mensen, waar je eigenlijk wel afhankelijk van bent. Je leert heel veel over de wolven. En het heeft een "required taste" nodig, maar de droge hoge (7000 feet) woestijn groeit aan je.. Je leert er van houden.
De laatste dag heb ik tranen met tuiten gehuild terwijl ik afscheid nam van mijn "kindjes". Nooit in mijn leven had ik kunnen bedenken dat ik dit ook mee had mogen maken..
Foto's
