Op een camping stonden op de paaltjes langs de lange oprit vogelhuisjes die van alles afbeeldden: een kerkje, de receptie, een general store, verzin maar. Dit prachtige blauwe vogeltje kwam net uit zijn vuurrode huisje waar hij (of zij) net het nageslacht had gevoerd. Nieuwsgierig keek hij of de kust veilig was, instrueerde zijn kinderen stil te zijn en bleef ons van bovenop zijn stulp woedend in het oog houden. Overtuigd van onze boze bedoelingen. Pas nadat we waren weggereden vervolgde hij zijn speurtocht naar nog meer proviand.