Knuffelen met een wolf en zoeken naar goud in Montana
Montana
Verenigde Staten
Jdevaan
Knuffelen met een wolf en zoeken naar goud in Montana
Het is half elf als we in onze bijna nieuwe Toyota Yaris vanuit Seattle vetrekken. Een voor Amerikaanse begrippen lachwekkende miniwagen, maar wel een met een achterbak waar onze koffers ruimschoots in blijken te passen. In de VS huren we altijd de kleinste wagen, die dan toch nooit voorradig blijkt te zijn, zodat we voor dezelfde prijs met een veel grotere wagen wegrijden. Met als uitschieter een keer een Pontiac Grand-Prix van bijna 2000 kg. Maar eigenlijk zijn we wel blij met onze Yaris, want het gesprek van de dag is hier de torenhoge benzineprijs en onze Yaris blijkt 1:16 te rijden tegen de Potiac 1:6 destijds. Maar ja wat is torenhoge benzineprijs als je hier omgerekend per liter €0.65 betaald!
Omdat ons eerste reisdoel, Yellowstone, op meer dan 1200 km. ligt, hakken we de eerste etappe in twee mootjes en is ons reisdoel van vandaag Missoula, Montana. Eerst doorkuisen we de staat Washington en voor we het weten zitten we weer in een besneeuwd berglandschap. Bij het uitstappen om foto’s te maken bemerk ik dat een T-shirt met sandalen toch wel wat optimistisch waren vanochtend. Maar goed, als we via de Snoqualmie Pass weer naar beneden rijden schiet de temperatuur alweer omhoog en gaat de airco al weer aan.
Na Washington rijden we een stuk door Idaho, oftewel de Potato State zoals op de nummerborden vermeld staat. Dit stuk is echter te bergachtig om aardappels te verbouwen. Niet veel later zitten we al in Montana. Vanuit het Hooggebergte zijn we terechtgekomen in een prachtig glooiend landschap met schitterende vergezichten. Niet verkeerd om hier te wonen. Bij een tussenstop die we bij een winkelcentrum maken blijken veel Mormomen daar ook zo over gedacht te hebben. Je haalt ze er ook zo uit, allemaal identiek gekleed alsof ze zo uit de 19e eeuw gestapt zijn. Dadelijk toch maar even checken of ze niet met paard en wagen naar de Mall gekomen zijn.
Na lekker overnacht te hebben in Missoula, besluiten we om, voordat we naar Yellowstone rijden, even naar Wolfkeep te gaan, een opvangcentrum voor wolven. Hoewel nog niet open, mogen we toch al een kijkje nemen. Het blijkt gerund te worden door een (eigen)aardig stel dat zich wat teruggetrokken heeft uit de samenleving. Ver buiten de stad hebben ze het centrum opgezet om wolven te beschermen, maar eigenlijk ook om zichzelf af te schermen van de dagelijkse ratrace. De meeste wolven zitten achter slot en grendel, maar een drietal ervan is blijkbaar zo tam, dat ze gewoon als huisdieren bij het stel in huis leven. We zijn er even binnen geweest en je kunt met die wolven inderdaad gewoon spelen en knuffelen alsof het honden zijn! De heer des huizes, die vroeger een goede baan had als ingenieur vermaakt zich nu lekker met zijn hasjpijp, rommelt wat in en rond het huis en maakt zijn eigen Moonshine van paardenbloemen. Helaas resulteerde mijn herhaalde vraag of het lekker smaakte er niet in dat ik een slokje mocht proeven. Volgende keer maar iets meer to the point zijn. Verder beetje rommelig huis met allerlei zelfgemaakt spullen, maar eigenlijk ook wel gezellig. Eigenlijk een soort Horse Whisperer meets Dances with Wolves.
Tijdens ons bezoek en afscheid kregen we meerdere keren de uitnodiging om een volgende keer vooral in een van zijn tipi’s te blijven overnachten (gratis). Mogen we meehelpen op het terrein en de wolven voeren. Niet gek, misschien doen we dat nog wel!
Omdat Garnet, een spookstadje uit de Goldrush, in de buurt lag zijn we daar ook even wezen kijken, het is nu een soort openluchtmuseum geworden. Het is ontzettend goed bewaard gebleven en echt een aanrader om een kijkje te gaan nemen. Maar omdat het zo afgelegen ligt trekt het slechts weinig bezoekers. Van de vroegere goudmijn is nu niet veel meer over dan wat restanten, maar dat wat er aan huizen over is gebleven is goed geconserveerd.
Zo’n duizend mensen leefden hier rond de eeuwwisseling, met in het dorpje maar liefst 5 hotels en 11 saloons. Dus blijkbaar was het ritme ’s ochtends en ’s middags in de mijn, ’s avonds aan de bar en ’s nachts in bed.
Via een soms niet al te beste gravel road, die je met een huurauto eigenlijk niet mag rijden, kwamen we via veel bochten weer op de snelweg terecht en was het op naar Yellowstone.
Foto's
