Het verhaal van de kreeft
Het verhaal van de kreeft
Al ruim een week in de Caribbean en nog geen kreeft gegeten! Als je ergens lekker verse kreeft kan eten is het hier wel. Dus toen we uit eten gingen in het restaurant met een groot kreeftenbassin was het voor mij duidelijk. Tonight’s the night. De rest van de crew schijnt het ook nog niet aangedurfd te hebben, dus laat mij het lichtend voorbeeld zijn. (Of hadden zij andere redenen?)
Het is een hele happening, en ook wel tamelijk wreed. Je mag een levende kreeft in het bassin aanwijzen, de kok haalt hem eruit en houdt hem voor je neus ter goedkeuring. Niet te lang stilstaan bij die waterige oogjes en spartelende pootjes, hup naar de keuken ermee. Als een echte Hollander heb ik dan maar meteen de grootste, dikste die ik zie zitten aangewezen. Dom dom, maar daar kom ik nog wel achter.
Bovendien eet je het gerecht eigenlijk altijd met z’n tweeën, en als ik even later het joekel op mijn bord zie liggen begrijp ik waarom. Gigantisch. Laat ik je vertellen kreeft is heerlijk, maar een uitpuilend bord vol kreeftenvlees is too much. Een berg kaviaar of slakken naar binnen werken moet je toch ook niet aan denken...
Afijn, iedereen prikt een vorkje mee, we spoelen hem weg met witte wijn en dat was dat. En nu de gouden tip, voor wie beginnersfouten wil voorkomen: kreeft betaal je niet per stuk (heb ik überhaupt op de menukaart gekeken?), maar per gewicht. De rekening heeft me voorlopig weer genezen van verdere hoogdraverij: 70 euro down the drain. Gelukkig hebben we de foto’s nog.