Op de plek waar nu het Washington Slagbaai National Park is, waren vroeger twee plantages aanwezig: plantage Washington en plantage Slagbaai. Deze twee plantages waren zeer groot. Van alle honderden plantages die Nederland bezat tijdens diens koloniale tijd op de Nederlandse Antillen, waren de plantages van Washington en Slagbaai het grootst en meest lucratief. Er werd grof geld verdiend.

Naast het feit dat op plantage Slagbaai massa’s dividivi-peulen en aloë verbouwd werden, werden op het terrein ook geiten geslacht en verscheept naar buureiland Curaçao. Hier heeft de plantage ook diens naam aan te danken. Slagbaai is namelijk een verbastering van Slachtbaai; een baai waar geiten geslacht werden.

In totaal zijn er meer dan drieduizend geslachte, gepekelde en gedroogde geiten vanaf Boca Slagbaai (inham Slagbaai) naar Curaçao verscheept. Daarmee was Boca Slagbaai de eerst haven van Bonaire. Vanaf deze haven werd in de loop van de tijd ook veel zout verscheept naar Curaçao en Nederland. Zout was in die tijd peperduur en werd onder andere gebruikt voor het pekelen van haringen. Dit zout werd uit de zoutpan gehakt die op plantage Slagbaai aanwezig was (Saliña Slagbaai).

Op beide routes binnen het Washington Slagbaai NP (lange route en korte route) kom je langs het landhuis. Dit uitzicht heb je ongeveer een kilometer van tevoren.

Bron: beautiful-bonaire.nl