De Grotten van Hato/Kueba di Hato bevinden aan de noordkust van Curaçao en liggen schuin tegenover het vliegveld. Ze beslaan een oppervlakte van 4.900 m2, de maximale hoogte is 22 meter. Er zijn mooie druipsteenformaties, indiaanse muurschilderingen en ondergrondse waterpoelen te zien. Via een rotstrap loop je naar de ingang, van bovenaf kijk je op de landingsbaan van het vliegveld. Eenmaal binnen wandel je met een gids (ieder uur vindt er een rondleiding plaats) in ongeveer 20/25 minuten door een deel van de grotten. De lengte van de wandeling is ca. 200 meter en binnen is het verrassend genoeg niet koud!

Als eerste betreed je de hekserijkamer, waarvan het plafond geblakerd is door bruadiensten (voodoo) die er nog niet zo lang geleden werden gehouden. In de koloniale tijd waren de grotten ook een schuilplaats voor slaven. Na de hekserijkamer volgen de waterkamer, kathedraalkamer (met wensput), nachtkamer, vleermuizenkamer, dakraamkamer en de gordijnenkamer. Hier zijn met een beetje fantasie diverse figuren te zien, zoals een piraat, een kikker en zelfs de maagd Maria met kind. Nog dieper in de grot huist een kolonie zeldzame langneusvleermuizen, maar dat is verboden gebied.

Vanwege de aanwezigheid van diverse soorten vleermuizen in de grotten is het, met uitzondering van de minst mooie “dakraamkamer”, niet toegestaan te fotograferen.

Op het terrein kun je voor of na de rondleiding de Indian Trail lopen. Je krijgt een A4-tje mee met nummers en informatie over wat er bij het betreffende nummer te zien is. Op de foto een dividiviboom die veel in het Caraïbische gebied voorkomt. Bekend zijn de exemplaren die door de passaatwind zijn gevormd. Een boom die zo in één richting groeit wordt soms ook waaiboom genoemd. De rijpe peulen bevatten veel tannine, een belangrijk exportproduct in de vorige eeuw. Dit exemplaar is helaas een beetje verpieterd door de reeds maanden aanhoudende extreme warmte.