Net voordat we de Christoffelberg op willen lopen, zie ik in mijn hoek een vogel landen op de parkeerplaats. Deze zuidelijke caracara had ik al vaker gezien, maar nog nooit zo dichtbij. Ik stop dan ook met wandelen en pak mijn camera erbij.

Na het maken van een aantal foto's sluip ik dichterbij, als ik merk dat deze caracara helemaal niet bang voor me is. Hoewel voor deze foto absoluut een win, baal ik ervan dat het zo is. Als deze wilde caracara zo gewend is aan mensen, dan is dat geen goed teken. Mensen hebben de vogel mogelijk gevoerd of hebben er op een andere manier voor gezorgd dat hij niet meer bang voor ze is.

Hoewel ik blij ben met de foto, weet ik ook dat ik liever een minder goede foto heb, wetende dat de wilde dieren ook echt wild blijven.