Soms kun je je ergeren aan mensen die het nodig vinden om overal hun naam op te kladderen maar ook in het verleden was dit al populair. Deze ingekraste namen zijn te vinden in de grotten van Spelonk op Bonaire waar als eerste de Arawak indianen tekenden, vervolgens de paters hun naam plaatsten en daarna de inwoners van Bonaire. Er zijn nu nog steeds toeristen die hun naam hier voor eeuwig willen vastleggen. Dit vinden de meeste mensen niet gewenst maar misschien denkt men er over 100 jaar weer heel anders over.

De grotten van Spelonk zijn redelijk afgelegen (in de buurt staat nog een mooie vuurtoren met huis) en veel toeristen zien deze grotten niet. Ook vroeger kwamen er weinig mensen, op de foto staat bijv. de naam van Julio Herrera die onder andere in 1957 en 1959 in de grot kwam. Julio of Boy Herrera was in die tijd een erg bekende Bonairiaan, hij kwam uit een invloedrijke familie en werd uiteindelijk eigenaar van een groot deel van Bonaire, aan de noordkant.

Omdat Julio niet wilde dat projectontwikkelaars dit nog woeste landschap zouden vernielen maakte hij voor zijn dood afspraken met de overheid, samen met wat andere stukken grond werd het hele gebied een Nationaal Park: Washington Slagbaai.

De grotten van Spelonk zijn niet te vinden in Washington Slagbaai, je zult hiervoor naar de woeste oostkant van Bonaire moeten.