Het tropische eiland Martinique in de Caribische zee oogt rustig vanuit de lucht. Zoals meestal wordt in het noorden van het stukje land de top van de 1400 meter hoge Montagne Pelée verborgen door wolken. Een vochtig regenwoud groeit op de flanken van de berg en loopt door tot aan de exotische stranden langs de kust. Maar het zand onder de palmbomen en in de zee is zwart van kleur in plaats van wit. Het past in eerste instantie niet helemaal bij het beeld dat velen hebben van tropische lagunes. De oorzaak hiervan schuilt schijnheilig en bedrieglijk tussen de wolken: de nog steeds actieve vulkaan.

Het is alweer ruim honderd jaar geleden sinds de vulkaan voor het laatst moordde in een niets ontziend geweld. Dat was in 1902. De berg was al een tijd onrustig maar er werd geen evacuatie bevolen door de autoriteiten die meer aandacht hadden voor de op handen zijnde verkiezingen dan voor het dreigende gevaar. In de maand mei van dat jaar vond de eruptie plaats en een gloedwolk bestaande uit halfvloeibare lava, gas, steen en as verwoestte alles in de wijde omgeving. De hoofdstad Saint-Pierre aan de voet van de berg verdween van de aardbodem door toedoen van deze drukgolf die een temperatuur bereikte van honderden graden Celsius en wel 30.000 mensenlevens opeiste. Twee mannen slechts overleefden de ramp. Een daarvan, genaamd Cyparis, zat op dat moment gevangen in een cel waarvan de muren zo dik waren dat ze zijn leven redden.

Saint-Pierre is sindsdien weer opgebouwd. In 1929 vond er nog een uitbarsting plaats maar omdat de omgeving tijdig werd ontruimd vielen er ditmaal geen slachtoffers. Vandaag de dag is de vulkaan nog steeds wakker en wordt hij voortdurend in de gaten gehouden door vulkanologen. Het stadje aan zee is niet meer de hoofdstad van het door Frankrijk bestuurde eiland en blijft de sporen dragen van de ramp uit 1902. Van alle gebouwen is alleen de kerk tamelijk ongeschonden overeind blijven staan tijdens het natuurgeweld. Van de gevangenis en het ooit zo vermaarde stadstheater zijn enkel nog ruïnes over. Het cachot van Cyparis staat er nog steeds en is vrij toegankelijk voor een ieder.

De foto heb ik vanuit een Cessna genomen. Ik ben nu 6 keer op Martinique geweest en ik heb nog steeds geen foto van de vulkaan kunnen nemen zonder die wolken eromheen.