Martinique is een 70 kilometer lang tropisch eiland dat op de grens ligt tussen de Atlantische Oceaan en de Caribische Zee. Toen het eiland in 1502 ontdekt werd kreeg het de naam Madinina, hetgeen bloemeneiland betekent. Door de eeuwen heen veranderde de naam langzamerhand in Martinique en tegenwoordig maakt het onderdeel uit van Frankrijk.

Waarom dit stuk land in de warme oceaan wordt betiteld als bloemeneiland zie je al snel wanneer je daar bent. In het wild groeien er maar liefst 200 soorten varens, 1.700 inheemse en oorspronkelijke plantensoorten en daarnaast zijn er in die eeuwen ook nog eens 1.000 nieuwe soorten geïntroduceerd. Het eiland leent zich er ook voor. In het noorden gedijt een vochtig tropisch regenwoud, in het midden van Martinique tref je mangrovebossen en het zuiden is wat droger met een savanne. De bodem is vruchtbaar voor alles wat maar van warmte houdt. Dankzij het klimaat en de veelzijdigheid in de landschappen, groeit dat wat je in Nederland bij de bloemenwinkels ziet staan, daar gewoon langs de kant van de weg.

Bloemen tref je overal, in de bermen, in struiken en in bomen, vaak ook als bloesem voordat er exotische vruchten verschijnen. Op een paar plekken op het eiland zijn vele soorten bij elkaar gebracht in botanische tuinen, die je de kans geven om ook wat meer te leren over de vegetatie op het eiland. De bekendste verzameling wordt gevormd door de Jardin de Balata, een wat vochtige oase vlak bij het regenwoud, niet ver van de hoofdstad Fort-de-France verwijderd. Deze tuinen werden in 1982 vanuit zijn ouderlijke huis gecreëerd door Jean-Philippe Thoze die uit de hele wereld zaden en stekjes meenam om ze hier, bij het oerwoud, een prachtige plaats te geven om verder te groeien.