Met Espignatta verjaardag vieren in Guatemala
Met Espignatta verjaardag vieren in Guatemala
Tijdens onze reis door Centraal Amerika waren een reisgenoot en ik jarig. Dat was in de stad Totonicapán in Guatemala. Op een goede Nederlandse manier werden mijn vrouw en kinderen en natuurlijk ikzelf uitgebreid gekust en gefeliciteerd. Na de lunch werd verteld dat in Guatemala alleen de jarige zelf werd gefeliciteerd. En toen gebeurde er iets bijzonders: de reisbegeleidster kwam binnen met een grote papieren kip. Deze werd opgehangen aan een touw die over de binnenplaats van een klein restaurant was gespannen.
Als eerste kreeg de andere jarige een blinddoek om, werd rondgedraaid en kreeg een stok in zijn handen. Daarna moest hij proberen de kip te slaan. Na een paar meppen, soms in het wilde weg, kreeg ik de blinddoek, werd rondgedraaid en moest slaan. Bij de eerste beste klap moest de reisbegeleidster snel wegduiken, anders was zij het lijdend voorwerp geworden. Ik vernam wel de nodige hilariteit om mij heen, maar de essentie daarvan drong pas door nadat ik later diverse filmfragmenten van het gebeuren had teruggezien.
Na een aantal rake klappen mocht ik stoppen en zien wat ik had aangericht. De kip was finaal doormidden en eronder lagen heel veel snoepjes die uit de kip waren gevallen.
Dit is een nationale traditie in Guatemala. Door het hele land zagen we, in allerlei vormen, deze papieren figuren hangen. Enkele daarvan waren: Elvis Presley, meisje, jongen, varken enz., enz. Deze traditie wordt ook wel Espignatta genoemd.
Een en ander werd nog muzikaal omlijst door drie oude heren met hoed, die het nationaal muziekinstrument van Guatemala, de marimba, bijgenaamd 'het hout dat zingt', bespeelden.
De feestelijkheden werden afgesloten met een overheerlijke Guatemalteekse taart.
NB. Kennelijk heet dit gebruik Piñata, met dank aan Nydia (zie reacties). De term Espignatta heb ik ontleend aan een aanduiding in een winkel, waarbij naar de pop werd verwezen.