"We gaan naar een hanengevecht kijken!", roept onze vrolijke gids. Prima, maar niet mijn ding. Ik klauter uit de monstertruck en terwijl de hele meute (veel te veel luidruchtige toeristen naar mijn zin) richting de arme hanen gaat, loop ik "per ongeluk" een geheel andere kant op. Langs de kant van de weg staan huisjes met diepe tuinen. Achterin de tuin van zo'n huisje is deze dame de was aan het ophangen. Ik zwaai naar haar en zij naar mij. We lachen, ik wijs op mijn camera en vraag of ik een foto van haar mag maken. Ze vindt het best en gaat er eens goed voor staan. Als ik de foto aan haar laat zien, begint ze hard te lachen en wijst naar haar man. Manlief zit in de schaduw, gewoon te zitten. Ik laat hem de foto ook zien en dat vinden ze helemaal geweldig. Ik bedank ze vriendelijk en bedenk dat dit vele malen leuker is :-)