Rondreis Oost-Cuba: Comandancia de la Plata

Door: Veerel

Geplaatst op Sep 8, 2015

Comandancia de la Plata

We werden wakker en hoorden het nog regenen... En we willen vandaag de bergen in, eerst maar ontbijten en dan dat tripje boeken. We gingen onze cabana uit en... Geen regen!!! We hadden het riviertje gehoord :)
10 min na het boeken stond de taxi al te wachten; de 4 x4 ging ons 5 km bergopwaarts afzetten. In die 5km klim je 700m omhoog! Het steilste stuk is 41%. Daar aangekomen (Alto del Naranjo op 950m) hadden we nog een 3 km lange bergwandeling voor de boeg. Maar eerst effe van het uitzicht van hieruit genieten; we hebben uitzicht op een groot meer: een stuwmeer waar dorpjes voor weggedaan zijn. Alsook het geboortedorp van Raoul onze gids. In het begin van de wandeling hadden we uitzicht op Pico Turquino, de hoogste berg van Cuba. Halverwege de wandeling stopten we aan een boerderijtje, van deze eigenaar hadden Fidel en Che het hogergelegen domein gehuurd. Deze man had er ook voor gezorgd dat alles gebouwd werd zoals zij het wilden. Toen we verder door wandelden kwamen we aan de eerste post, deze hutjes zijn al een paar keer opnieuw gebouwd, dit door de natuurlijke vervallen (storm,...). Van hieruit kom je op een open vlak, dit is niet origineel dit komt van het laatste bezoek dat Fidel hier bracht, hij werd hier toen per helikopter afgezet. Na de open vlakte was een klein museumpje ingericht met materiaal dat de guerrilla had gebruikt. Dit ging van naaimachine tot medisch materiaal, typemachines,... Iets voorbij dit hutje is het graf van guerrillasoldaat Jeonel Rodrigues (12juli 1958). Hij is hier tijdens de strijd gestorven en begraven en zijn familie heeft later beslist dat zijn graf daar moet blijven. Iets verder was weer een hutje dit was de keuken voor de manschappen geweest. Een stuk verder door had het administratieve gedeelte gezeten in een "grote" hut. En toen toen waren we er... De hut van Fidel! Zoals al de andere hutten was deze ook al een paar keer opnieuw gebouwd geweest maar al wat binnenin stond was nog origineel; bed, ijskast op kerosine, stoelen,... De toegangsdeur zat op het eerste verdiep, dit was een valse toegang als vreemde was je hier allang doodgeschoten voor je binnen was! Achter de deur zat een vluchttunnel die Castro overigens nooit nodig gehad heeft. De echte toegang waren luiken in de zijkant van het huis. Nog wat hoger was de keuken van de officieren. Hier stopte onze tocht, hogerop is de radiokamer van Che nog maar die wandeling hebben we niet gedaan. Dan was het via dezelfde weg 3 km terug naar beneden om daar met de taxi voor het hotel afgezet te worden.
Raoul leidde ons mee naar de overkant van de straat, trapop naar een Casa, volgens hem de beste plaats om te eten! We bestelden een lunch die ze onmiddellijk gingen bereiden. We hadden nog tijd om met Raoul naar een ander hutje te wandelen om koffiebonen te kopen. De koffie wordt hier int wild geplukt en op de straat gedroogd. (Benieuwd wat ze op Schiphol gaan zeggen!) Nog rap douchen en dan hup terug trap op (leek zwaarder dan de bergwandeling) voor de lunch. We hadden varken besteld (omdat de varkens hier op straat leven en dus anders eten dan die bij ons ga ik waarschijnlijk niet allergisch reageren ;) )
Mmmmmmm dat zag er goed uit; gemarineerd varken, rijst, salade, gebakken banaan (met beslag). Als dessert kokoskoekje met gelatine, banaan, mandarijn,... We kregen er nog een soort limonade/vruchtensap bij. Deze overheerlijke lunch koste 15,5 CUC spotgoedkoop en superlekker!!
Nu effe relaxen aan de bar van het hotel en straks naar een andere Casa voor het diner (het eten in het hotel is echt niks!). Nog efkes een uurtje geslapen en dan gingen we op zoek naar Casa 2, paar 100m omhoog en dan de rivier oversteken via stenen...
Op straat stond Raoul nog altijd (3 uur later) te wachten op een lift richting Bartelome Maso! Dit is met de auto 20 á 30 min rijden... Dan brengen we hem toch gewoon! Hij had nog een vriendin bij zich of die ook meekon, die moest maar halverwege zijn. Allemaal ok voor ons. Tijdens de terugrit hebben we nog 2 liftende Cubaanse vrouwen meegenomen; taxi Bart en Veerle @ Cuba :)
Uiteindelijk was Raoul dik betaald door ons, opt einde van de wandeling had hij ons gezegd de meeste toeristen geven een fooi van 15 á 20 CUC?! Of dit zo is of hij dat zegt aan de hand wat hij van ons gehoord heeft? Hij praatte heel de tocht door zowel over de tocht als over zichzelf als... Soms had ik de indruk dat hij praatjes verkoopt! Hij heeft een Mechelpup van een paar weken gekocht voor 30 CUC! Als hij hoort dat wij ook een Mechel hebben vraagt hij zich af wat dat in Belgie kost? Hij vind 300€ veel geld voor een pup! Dat beredeneren wij anders: maandloon in Cuba is misschien 15 CUC per maand, ik heb echt geen 2 maand loon aan Chavi gegeven... Maar we gaan niet in discusie, misschien daarom dat hij veel fooi suggereert? Maar uiteindelijk hadden we een supergids: hij was professor Engels geweest en nu in zijn geboortestreek gids maw hij sprak vloeiend Engels iets wat hier niet alle gidsen kunnen...
Na de taxitoer begon onze "zoektocht" naar de Casa, deze hadden we zo gevonden! Hier hadden ze vis, we moesten wel een uurtje wachten, geen probleem Mojito & een biertje en genieten van het uitzicht. De Mojito was keilekker: muntblaadjes geplet, suiker erbij, geplet, limoensap erbij, geplet/gemengd rum en bruiswater erbij mmmmm
Het eten was ook overheerlijk: eerst soep dan rijst, vis, salade, gebakken banaan en dan nog fruit. Toen we voldaan waren was het echt al pikdonker; geen probleem over de "brug" scheen een grote lamp!