De tering naar de nering zetten..
Santiago de Cuba,
Cuba
Ondanks een algemeen respect voor de Castro’s, Che Guevara, José Marti en andere helden van de revolutie, hopen veel Cubanen op meer welvaart. Particuliere bedrijfjes zijn nu wel toegestaan, maar er is nog weinig scholing op dit gebied.
Arbeiders én universitair geschoolden verdienen momenteel rond de 15 euro per maand. Ze hebben moeite de eindjes aan elkaar te knopen. Voor hun inkopen gaan ze naar de staatswinkel, waar ze met een rantsoenboekje tegen redelijke prijzen kunnen inslaan. Nou ja, inslaan: Maandelijks hebben de Cubanen recht op drie kilo rijst per persoon, ongeveer een kilo bonen, twee kilo suiker, olie, een stuk zeep, een halve kilo koffie, een tube tandpasta (voor twee), een broodje per persoon per dag en een al even beperkte hoeveelheid graan, aardappelen, tweehonderdvijftig gram kip, vijf à acht eieren en een beetje vis - ten minste , als er voorraad is en dat is vaak niet het geval.
In deze winkel is dit goed te zien: Schraalhans is keukenmeester.