We zijn op de bekende oude begraafplaats van Havana: het Cementerio de Cristóbal Colón. Een veel bezochte bedevaartsplaats voor katholieken is hier het graf van Amelia Goyri de Adot. Zij overleed op 3 mei 1901 in de leeftijd van 23 jaar tijdens de bevalling van haar zoon. Ook haar kind stierf. Zij werden samen begraven samen in een kist. Haar zoon werd bij haar voeten gelegd.

Haar man José Vicente Adot gaf opdracht een sculptuur ter herdenking aan haar dood te maken, met een beeltenis van Amalia die haar kind vasthoudt, leunend op een kruis. Hij was wanhopig en ontroostbaar. Hij kon niet geloven dat zij dood was. Hij ging elke dag naar de begraafplaats en tikte dan met één van de bronzen ringen die op het graf zijn bevestigd om te laten weten dat hij er was. Hij voerde dit ritueel voor 17 jaar lang uit, tot aan zijn dood.

De legende vertelt dat toen het graf na enige tijd weer werd geopend om te worden geruimd, het kind in de armen van zijn moeder lag, en hun lichamen in uitzonderlijk goede staat verkeerden.

Cubanen geloven dat Amelia hun wens in vervulling kan brengen en vele pelgrims komen dan ook naar haar graf om hun grote kinderwens of liefde in vervulling te laten komen. Ook zij tikken met de koperen ring op het graf zoals haar echtgenoot dat deed, leggen bloemen op haar graf en doen hun wens. De bezoekers lopen vervolgens achteruit van het graf weg om te voorkomen dat ze hun rug naar de witte standbeeld van Amelia toekeren. Bron: cubalink.nl.

Het is zeker niet het grootste graf op de begraafplaats, maar wel degene met de meeste bezoekers en de meeste bloemen.