Maartthema: De toerist
Maartthema: De toerist
Begin februari ben ik met een korte groepsreis naar Cuba geweest, de Cuba Libre reis van Arke (bent u er ook zo verschrikkelijk aan toe?).
In 9 dagen alle higlights van west en centraal Cuba zien dat leek mij wel wat en die negendaagse was ook nog inclusief de vluchten van 10 uur heen en 13 uur terug via Mexico.
Ik had besloten alleen te gaan want voor mijn reismaatje was het te vroeg en voor mijn 2 reisvriendinnen waarmee ik afgelopen jaar korte reizen naar Kiev en Rome deed kwam deze reisperiode niet uit en ik moest er even uit!
Toen ik het aan mijn zus vertelde dat ik naar Cuba ging reageerde ze enthousiast: " daar wil ik ook nog eens heen". Mijn reactie: " dan ga je toch mee" resulteerde in een gezamenlijke boeking de volgende dag, ja de Pepertjes zijn vlot.
Afijn we gingen dus met een groep. Altijd even afwachten want ik ben niet zo'n groepsmens.
De groep bestond uit 21 Nederlanders. De Cubaanse gids Youri die bijna accentloos Nederlands sprak (hij had dit afgelopen voorjaar in een spoedcursus geleerd en wij waren zijn eerste proefkonijnen) bracht de stemming er gelijk goed in door een eerste stop van het vliegveld Varadero naar Havana te doen bij een openluchtbar met volgens zijn zeggen de lekkerste Pina Colada van Cuba.
De reis verliep in hoog tempo de dagen daarna. Het waren echt de highlights, maar zeer de moeite waard. Maar met de groep daar had ik niks mee. Ik hoorde relatieproblemen, 1 partner wilde na 2 dagen al het vliegtuig terug boeken. Er was een stel dat het leuk vond om Hollandse liedjes te zingen. Nee als we ons konden onttrekken dan waren mijn zus en ik weg. Zo waren wij, als de anderen aan het lunchen waren, op pad om de achterafstraatjes op te zoeken om de gewone Cubanen te ontmoeten. En toen de groep nog koffie wilde na het diner in Trinidad stond ik bij de casa la musica de salsa te dansen. En dat waren de leukste ontmoetingen. Nee als het even kan voor mij geen groepsreis, maar ja soms is het gewoon praktisch.