"Harry had ook nog een broer"
"Harry had ook nog een broer"
Tijdens onze rondreis door Costa Rica, met onze huurauto, komen we terecht op een prachtig strand, Playa Grande, vlakbij Parc Nacional Marino Las Baulas. Dit ligt vlakbij de meer toeristische plaats Tamarindo, waar we met een bootje naartoe kunnen.
We slapen een aantal nachten in een geweldig houten hutje op palen, vlakbij het strand in het regenwoud. Super knus, zonder ramen, maar met muskietengaas, openingen in de wanden opgevuld met jute, midden in het groen, waar je alleen wakker wordt van brulapen en het ruisen van de zee. We slapen hier als een roos, zo in de buitenlucht midden in de schitterende natuur van Costa Rica. Ons eigen paradijsje.
De eerste avond zitten we heerlijk op onze veranda, aan de cola-rum. We genieten van de geluiden om ons heen en praten na over de mooie reis tot nu toe. Plotseling horen we boven ons hoofd geritsel. Verschrikt kijken we op. Heel langzaam, maar vooral heel relaxt, wandelt een enorme leguaan gemoedelijk over de balk boven ons hoofd. Hij vindt een plekje naar zijn zin, kijkt ons even aan en blijft rustig zitten. Hij is best groot...
Ok, we hebben een huisgenoot dus.
De dagen dat we hier verblijven zit Harry, zoals we 'onze' leguaan genoemd hebben, regelmatig op de balk boven onze veranda, of soms zelfs op de balustrade van de veranda, gewoon naast je stoel. Het is even wennen, maar best gezellig. Als ik onder de balk doorloop bungelt zijn staart langs je hoofd, en buk ik toch altijd maar even. Brrr...stel je voor, een leguaan in je nek. Alles gaat goed en de dag komt dat we weer doorrijden naar onze volgende bestemming.
Als we met onze auto het terrein van onze accommodatie afrijden zegt mijn man: "Wist je dat Harry ook nog een broer had?" Met grote ogen kijk ik hem aan. "Die sliep tussen het jute op de balk boven ons bed. Ik dacht, ik zeg maar niks, anders slaapt ze misschien niet..."