Heimwee naar Alert Bay Lodge...
Vancouver Island
Canada
Annemieke50
Heimwee naar Alert Bay Lodge...
Aangekomen op Vancouver Island rijden we door naar Port Mc Neill waar we met de Ferry over gaan naar Alert Bay.
We komen mooi op tijd om 13.30 aan want om 14.00 staat de lunch voor ons klaar staat in onze reisbeschrijving. Even zoeken, natuurlijk weer omgereden, maar doordat het een klein plaatsje is zijn we toch nog om 13.45 bij onze Lodge met de toepasselijke naam "Alert Bay Lodge"!!
De beheerster is blij ons te zien. Ze ziet er uit als een oude punker, haar haar rechtop, nog net geen hanenkam, maar dit schijnt te komen omdat ze 12!! kruinen heeft, vertelt ze me later. Waarschijnlijk heb ik toch te opzichtig gekeken zodat ze het nodig vond om dit uit te leggen...
Een lunch om 14.00????? Daar weet ze helemaal niets van, haar nooit verteld door de eigenaar die tevens de touroperator is van dit stukje van onze reis.
's Avonds warm eten??? hetzelfde verhaal, maar gelukkig kan ik de in het engels geschreven Travel Guide laten zien die we mee hebben gekregen en waar dit alles in vermeld staat. Even bellen met haar werkgever dan maar...
Het komt goed als we haar even 20 min. de tijd geven. Ze gaat iets in elkaar flansen, maakt ons niet uit wat, want we hebben inmiddels na ons vroege ontbijt al flinke trek gekregen.
Onze lunch bestaat uit een knoflooksoep waar ongelooflijk veel knoflookteentjes in moeten zitten, sla uit de tuin, die je bijna moet knippen zo hard is het, maar wel lekker met balsamicoazijn. Verder nog wat stokbrood erbij.
Onze buik is gevuld maar de rest van de dag durven we niet meer in de buurt van andere mensen dan onze vrienden te komen want we zijn bang om ze te bedwelmen met onze knoflookadem...
De Lodge is erg gezellig, zelfs zo dat we onze slaapkamerdeur gewoon open laten staan, het voelt dus alsof we thuis zijn!
De bad- en slaapkamer zijn schoon, nou ja, beetje stoffig dat wel...
Na het verkennen van het plaatsje, een bezoek aan het museum en een ontmoeting met een meisje uit Zandvoort, die, omdat ze achter de kassa van AH had gezeten, mij herkende!! gaan we weer naar onze Lodge om heerlijk buiten op het terras van ons zelf gekochte wijntje te genieten met de nodige zoutjes.
De Lodge is erg gezellig, zowel binnen als buiten. Van sloten hebben ze nog nooit gehoord, dus alle deuren blijven open als iedereen weg is. OK, even wennen wel...
Het avondeten is een hap prut(zo genoemd door vriend Cees), een combi van doperwten, worteltjes, sperziebonen met brokken aardappel erdoor en de zo geliefde sla uit de tuin.
Het oogt niet geweldig maar het smaakt ons goed, behalve Cees dan;)
De beheerster Joy vertelt ons deze zomer voor het eerst de Lodge in haar eentje draaiende te houden, geen simpele opgave als je alles schoon moet houden en ook nog voor de maaltijden moet zorgen.
Wij doen haar wat simpele tips aan de hand voor de maaltijden en om iets extra te verdienen.
Ze is stomverbaasd dat we meedenken en het is nog leuk ook om zo samen oplossingen te bedenken.
De volgende ochtend hebben we om 6.45 ontbijt omdat we vroeg gehaald worden voor onze grizzlytocht.
Als ontbijt krijgen we bevroren besjes, frambozen etc. en yoghurt die over de datum is. Gelukkig kunnen we ook nog allemaal 1 boterham roosteren en gaan we toch niet uitgehongerd op pad.
Na een super gave dag arriveren we om 17.00 weer bij de Lodge, waar Joy vertelt een heerlijke dag gehad te hebben. Ze heeft flink schoon gemaakt en lekker veel andere dingen gedaan.
Oveigens is de woonkamer nog super smerig, stof ligt overal en de tafels zien er niet uit.
Als ik haar even iets wil vragen ziet de keuken er nog steeds uit als een zwijnenstal, een klein vierkantje op het aanrecht om iets te doen en verder helemaal volgebouwd met afwas en allerlei andere dingen, ben dus benieuwd wat ze wel schoongemaakt heeft;)
Ik kan me voorstellen dat ze het zo lastig werken vindt.
De avondmaaltijd bestaat uit sla, die ik inmiddels begin te waarderen;), worteltjes doperwtjes en het lijkt wel gekookte kip! We krijgen er een beetje de slappe lach van inmiddels... het is nu eenmaal zo, Joy heeft geen gevoel voor koken maar is een gezellig mens en de avond vliegt voorbij terwijl ze ons haar levensverhaal vertelt en ook dat ze pas een boot heeft gekocht. Haar droom is om het volgende jaar zelf met de gasten op pad te gaan en iemand voor het huishouden te hebben zodat ze daar niet naar om hoeft te kijken! Iets wat ze met de eigenaren gaat bespreken dit najaar.
Lijkt me geen slecht plan, ze weet veel te vertellen over de omgeving en de dieren die daar leven en het huishouden kan ook goed zonder haar doorgaan!
Ons ontbijt van de volgende ochtend bestaat weer uit dezelfde ingrediënten, maar het fruit hou ik voor gezien...
Na een dag op het water met een zodiac en met een watervliegtuigje op zoek naar de orca's keren we eind van de middag weer terug.
Het eten staat al op tafel, we hopen dat het nog een beetje warm is! maar de andere gasten moeten vroeg weg dus allemaal vroeg eten dan maar.
Een beetje lacherig schuiven we aan, het prutje bestaat die avond uit oud brood, aardappelen wat sperziebonen en je raadt het al... sla! Die vind ik inmiddels heerlijk!
De avond vliegt weer om en we gaan bijtijds naar bed want we moeten weer vroeg op de volgende dag om de boot op tijd te halen.
Bij het afscheid de volgende ochtend staat Joy bijna te huilen en het voelt alsof ik een dierbare oude vriendin achter moet laten... Niet te geloven wat een fijn mens, wat kan ons dat eten en de schoonmaak schelen!!
Wij komen zeker weer terug Joy en we hopen dat je het volgend jaar lekker met je gasten op pad kunt!!
We sturen je nog wel wat tips!!!;)
http://www.alertbaylodge.com/(de site is inmiddels aangepast wat de maaltijden betreft!! Hebben die tips geholpen!;)
Foto's
