Voor deze foto was geduld en inzicht erg essentieel. Alle papegaaiduikers zaten op een rots in de zee en vlogen de hele tijd heen en weer met visjes of takjes. Door goed te kijken naar de aanvliegroutes en de vertrekroutes van de onhandige vogeltjes had ik op een gegeven moment een juiste plek gevonden om rustig te kunnen zitten en wachten op het juiste moment voor de foto. Door de snelle sluitertijd en de donkeren schaduw van de rots is de achtergrond helemaal zwart geworden. De papegaaiduiker zelf vloog vol in de zon en is daarom wel erg opgelicht.