Ogopogo, het monster van Lake Oganakan
Canada
Noord en Midden Amerika
ChristaThieme
Ogopogo, het monster van Lake Oganakan
Lake Okanagan heeft een geheim. In het meer, gelegen bij de stad Kelowna in British Columbia, Canada zwemt een mysterieuze bewoner. De Shushwap- en Okanekane-indianen die in het gebied wonen, vertellen verhalen over de sinistere geschiedenis van Ogopogo, een watermonster die oorspronkelijk N'ha-A-Itk werd genoemd.
Volgens de legende was het monster oorspronkelijk een door demonen bezeten man die een plaatselijke man had vermoord die 'Old Kan-He-Kan' heette, en naar wie het meer later 'Okanagan' is vernoemd. Als straf voor zijn misdrijf veranderden de Indiase goden de moordenaar in een meerslang. De naam van het schepsel werd "N'ha-A-Itk", wat zich vertaalt in heilig wezen van het water, watergod of demon van het meer.
Het monster was een demon met dezelfde neigingen als de wrede moordenaar tijdens zijn leven, die zich voedde met mens en dier. De indianen waagden zich zelden zonder een offer op het meer en alleen de dapperste durfde het om in de buurt van Squally Point te komen. Daar werd aangenomen dat het monster zijn hol had in onderwatergrotten tussen Squally Point en Rattlesnake Island. Dit eiland is nu in de volksmond bekend als "Monster Eiland". Iemand die dwaas genoeg was om op het eiland te landen, vond het bezaaid met botten, huiden, bloedvlekken en andere gruwelijke tekenen van het monster. Om de toorn van het schepsel te vermijden, bedachten de indianen manieren om het afschuwelijke schepsel te kalmeren, zoals het brengen van offers als ze het meer overstaken. Zulke geschenken omvatten stukken hertenvlees, levende puppy's, kippen of eenden. De offers konden naar het monster worden gegooid of werd in een afzonderlijke kano geplaatst die een paar meter voor hen als lokaas meevoer.
Er bestaan verschillende lokale verhalen waarin het monster mensen aanvalt. Een daarvan betreft een plaatselijke indiaanse hoofdman. Chief Timbasket en zijn familie, die vele jaren geleden de Tisn-stip-ep-tinsub-stam in het zuiden van Kelowna bezochten, waren erg sceptisch over N'ha-A-Itk toen ze een dorpsjamaan zagen die zich voorbereidde op de reis naar over het meer. De kano's waren gemarkeerd met een speciaal symbool en een levende hond moest worden geofferd op Squally Point. De kano's moesten ook op een bepaalde afstand van de kust reizen. Maar het opperhoofd werd niet door de mythe worden afgeschrikt en hij wilde ook niet omvaren. Terwijl hij langs de kust peddelde, stegen plotseling golven op en in een grote golf van water verdwenen het opperhoofd met zijn familie. De Indianen wisten heel goed dat dit de actie was van het meermonster dat de overspoelde golven had geslagen door hard met zijn staart te slaan.
Toen de blanke kolonisten het gebied eind jaren 1860 betraden, namen de aanvallen van N'ha-A-Itk toe. De kolonisten hielden het meer scherp in de gaten, hielden gewapende patrouilles op de kust en brachten zelfs af en toe offers zoals de indianen hadden voorgeschreven. Echter, aanvallen op mensen namen in de loop van de tijd af totdat ongeveer in 1924 de aanvallen op mensen volledig waren gestopt. De allereerste veronderstelde waarneming van het zeemonster door een kolonist was in 1852 door de vrouw van ene John Allison. Mevrouw Allison, had daarna de taak op zich genomen om systematisch alle beschikbare waarnemingen van het schepsel te verzamelen, zowel van de indianen als van andere kolonisten. In de loop van de tijd kreeg het meermonster enkele vrij specifieke kenmerken:
Ogopogo wordt beschreven als een lang, kronkelig wezen van bijna zeven meter lang. Het hoofd wordt meestal beschreven als zijnde "schaapachtig" of "paardenachtig", met grote ogen en stompe neus. Twee grote hoorns steken uit deze vreemde kop en een puntige vin begint bij de schedel van het wezen en loopt over de lengte van zijn lichaam. Op de kin van het monster zijn dikke snorharen te zien die op een baard lijken. De huid bestaat uit donkergroene tot pikzwarte schubben en hij heeft vier flippers als vinnen. De waterslang eindigt in een lange, gevorkte staart. Hoewel Ogopogo grotendeels in het water leeft, kan het ook landinwaarts trekken. Er zijn "flipper-prints" ontdekt in de buurt van het meer, en ten minste één getuige zag het monster op een strand liggen.
Het monster N'ha-A-Itk kreeg de naam "Ogopogo" in de jaren twintig. In een Engels theaterstuk, geschreven door David Burnaby, zat een populair lied dat sprak over een mysterieus wezen genaamd "de Ogopogo", wiens "moeder een oorwurm was, zijn vader was een slak". Het was een grote hit in zijn tijd, en het vond zijn weg helemaal naar British Columbia, waar het toneelstuk gespeeld werd door een groep lokale amateurspelers genaamd "The Kalamalka Players". Op een dag tijdens een lunchbijeenkomst in de Board of Trade van Vancouver werd het Ogopogo-lied uit het toneelstuk gezongen als entertainment en zo goed ontvangen dat op die dag werd besloten dat het wezen dat voorheen bekend stond als N'ha-A-Itk, de naam "Ogopogo" kreeg. Kort daarna werd een parodie op het originele Ogopogo-lied geschreven door H.F. Beattie, ex-secretaris van de Vernon Board of Trade.
Sinds 1924, toen de naam Ogopogo werd toegeschreven aan het schepsel, is het meermonster steeds vaker gezien en tot nu toe is niemand door het schepsel gewond of gedood. Of het nu gaat om het dobberen in het water of gewoon zonnen op het strand, Ogopogo laat zich net genoeg zien om de legende in leven te houden. Sinds 1989 heeft één van de toonaangevende onderzoeksgroepen in het veld,de British Cryptozoology Club British Columbia (BCSCC), vijf expedities uitgevoerd om naar het monster te zoeken. Er zijn verschillende foto's en een aantal films van het schepsel gemaakt (zoek maar eens op Youtube). Een andere site, Ogoposearch.com, bood een beloning van $ 2.000.000 aan elke persoon die daadwerkelijk kon bewijzen dat Ogopogo bestond. Hoewel de aanbieding voor $ 2.000.000 op 3 september 2001 is verlopen, gaat het zoeken verder.
Ogopogo is ondertussen een stuk vriendelijker en de mascotte van de regio geworden. Je ziet hem terug in het embleem van de ijshockeyclub Kelowna Rockets, als knuffel in de souvenirwinkels, als speeltoestel op het stadsstrand en als een standbeeld in het meer. Waar ben jij Ogopogo tegen gekomen?
Foto's
