Een vreemde gewaarwording om in "the middle of nowhere" met mijlenver geen mens te bekennen opeens geconfronteerd te worden met het geluid van een irritant keffertje, zo ongeveer als dat van een voor eventjes alleen gelaten exemplaar 3-hoog achter, hartje Amsterdam.
Het raadsel was al snel opgelost toen deze Raaf zich voor kwam stellen; bij nader inzien leek hij mij zijn naam te willen vertellen: "Joop, Jóóp!"
Een Zwarte Joop dus, die niets met Amsterdam en de aldaar beruchte Zwarte Joop van doen heeft overigens.
Of er nog Blonde Poezen (lynxen!) in de buurt waren kon hij me niet vertellen; persoonlijk had hij niet zoveel met ze op in tegenstelling tot zijn Amsterdamse naamgenoot.
Hij was meer geïnteresseerd in de inhoud van mijn lunchbox...