Klein in oppervlakte, groots in schoonheid
Canada
Noord en Midden Amerika
Baatjes
Klein in oppervlakte, groots in schoonheid
‘Hebben jullie berenspray bij je?’, vraagt Jim, een gedrongen grijsaard uit de staat Oregon. ‘Nee. Jullie?’. Ook niet. ‘Nou, dan moeten we maar een beetje bij elkaar blijven.’ We hebben net iets sneller gelopen dan hij en zijn metgezel om een groep te kunnen vormen. Opgelucht babbelend lopen we het laatste stuk gezamenlijk naar boven.
De weg naar Mt. Revelstoke
Vanmorgen vroeg zijn we in de auto gestapt. Voor iets wat we in Nederland nooit zouden doen; twee uur rijden, wandelingetje, twee uur terug rijden. Maar in een land zo groot als Canada kun en wil je soms niet anders. We winnen een uur bij het passeren van de British Columbia-staatsgrens. Iets over achten rijden we de weg met de romantische naam ‘Meadows in the sky parkway’ op. Een kronkelende autoweg met vergezichten en niet minder dan 16 haardspeldbochten. Na 26 kilometer slingeren, sta je bijna op de top van Mt. Revelstoke. Het park is slechts 260 vierkante kilometer groot, klein vergeleken bij Banff en Jasper.
Pas op
De boeken waarschuwen dat het hier in augustus druk kan zijn. Op dit tijdstip merken we daar niets van. We rijden in een keer naar boven. De panorama’s bewaren we voor de terugweg. Op de parkeerplaats staan wat auto’s. De laatste kilometer loop je of leg je af per shuttlebus. Deze pendelt vanaf 10:00 uur over de asfaltweg naar de top. Wij willen de benen strekken en nemen het bospad. Althans dat is de bedoeling. Er loopt een grizzly rond op de trail en daarom is het verboden terrein. De enige weg naar boven is over het asfalt. Geheel tegen onze natuur in moeten we ook nog eens luidruchtig zijn. De beer die er voor zorgt dat we niet over de ‘Summit Trail’ mogen, komen we niet tegen.
Wandelnetwerk van Mt. Revelstoke
Vanaf de top start een aantal routes. De meeste zijn gemakkelijk en kort. Zo kun je er prima een aantal combineren. Ik denk dat wij alle wandelingen gelopen hebben. We zijn naar Heather Lake gewandeld dat omringd is door naaldbomen. De Summit Firetower hebben we niet overgeslagen. Hier heb je 360 graden zicht op de omringende bergen. Zo vroeg in de ochtend is het nog kraakhelder. De bergen rondom liggen er vredig bij in de ochtendzon. Vroeger kon men hiervandaan goed in de gaten houden of er ergens vuur en rook te zien was.
De Koo Koo Sint Trail is vernoemd naar David Thompson. Een Engels-Canadese ontdekkingsreiziger die tegenwoordig wordt beschouwd als een van de grootste landgeografen die ooit bestaan heeft. De oorspronkelijke bewoners van dit gebied noemden hem ‘de man die naar de sterren kijkt‘ (Koo Koo Sint). Deze route leert je meer over zijn ontdekkingsreis.
Langs de First Footsteps Trail vind je kunst en sculpturen van de verschillende indianen stammen die hier ooit woonden. Dit rondje brengt je ook langs de Icebox; een kloof waar het hele jaar sneeuw ligt.
Omdat het begin augustus is kunnen we volop genieten van de alpiene bloemenweides.
Kamperen bij de meren
Een flinke trekking behoort eveneens tot de mogelijkheden. Op 5,8 kilometer vind je Miller Lake, op 7,1 kilometer Eva Lake en op 9,4 kilometer Jade Lakes. Onder andere bij Eva Lake kun je je tentje opzetten en de nacht doorbrengen. Dit horen we van een stel met twee kleine kindjes. Zelfs de jongste van het gezin loopt met een rugzak op zijn rug. Deze is bijna net zo groot als het ventje zelf. Het wordt zijn eerste kampeertocht in de wildernis van de Rockies. Jammer genoeg komen we nooit te weten hoe het is bevallen.
Drukte in de bergweide
Gedurende de ochtend loopt de temperatuur op tot ver in de dertig. Ook het aantal wandelaars in de bergweides neemt flink toe. Daarom lopen we na een paar uur op de berg terug naar de parkeerplaats. Dit keer hoeven we niet luidruchtig te doen. Anderen maken genoeg lawaai om de grizzly op afstand te houden.
Foto's
