tigri Tours, Ralleighvallen (eindelijk deel 3)

Door: Jan10e

Geplaatst op Jun 3, 2010

Ik ben gebleven bij dat we ons klaar gaan maken voor de kortere wandeling. Namelijk naar de ralleighvallen. Eerst nog een kort stukje de rivier op. We hebben weer een boot met ons clubje om ons weg te brengen. DIe vaart bij grote drukte dan een paar keer heen en weer. Ik was achteraf wel blij dat we eerste de kortere wandeling liepen. Die is namelijk toch nog 3 uur uit en thuis. Gids erg enthousiast om alles over de soorten bomen te vertellen. Communicatieboom: Grote stam waar men op slaat, om boodschappen door te gegen. Ach en verder natuurlijk lianen... ik ben eerlijk gezegd niet zo oplettend geweest. Het is oerwoed en er staan veel bomen. Ik heb mijn aandacht nodig om te kijke waar ik mijn voeten zet. Vanaf de rivier leek het ondoordringbaar maar nu ik er middenin loop is het best nog luchtig. Wel goed kijken waar je loopt (er is maar 1 pad, dus verdwalen is moeilijk.) Toch liever niet zelf gaan wandelen. BIj de landingsplaats van de boot is trouwens ook nog een leuke acco. Kun je totaal met ik dacht 8 man slapen. Je moet dan ook gids/kok bestellen. Brulapen gezien. Die hangen ondersteboven in de hoge kruinen en gooien takjes naar ons. We wandelen in hun territorium. De ralleighvallen zijn niet echt hoge watervallen hoor. Maar het is er wel wijds en het water komt van alle kanten op je af en stroomt behoorlijk langs de rotsblokken waar je opstaat. Ik vond het een prima wandeling zo. Nog weer 1,5 uur terug. Warm Warm Warm... Boot wordt met portofoon opgeroepen dat we gereed zijn om opgehaald te worden. Naar de overkant. Het stuk rivier is hier erg mooi. De boot moet ook stroomversnellingen op, best spannend. Hij scheurt erover heen. Het 2e gedeelte van die middag breng je nog door met nog een miniwandelingetje naar een mooi gesitueerde waterval met een bassin ervoor. Kleren en loopschoenen uit en maar hopen dat er geen mieren inlopen Ijdele hoop. Maar heerlijk om die straal op je schouders te voelen. Een dag die eindigt met voldoening en alle leed is geleden.... Mooi gedekte tafel... het water begint alop te raken dus maar frisdrank drinken. Avondeten is visprutje waarin ook kip met groenten of is het kipprutje met daarin vis met groenten. In elk geval een ongewone combi. Ik vond het wel lekker, maar ik had dan ook best trek. Die avond zijn we ook getrakteerd op een voorstelling van de Ralleighboys. Al het personeel, van bootjongen, koksmaajte, kamerschoonmaker tot airportmanager wordt dan opgetrommeld. Deze avond was de weldoener van dit NP er met een groep belangrijke luitjes. Prachtig splinternieuwe safari outfits... camera's waar je volgens mij mee de maan kan bestuderen..... Echte vogelaars. Want daar kwamen ze voor. De vogelgeluiden hebben ze al bij zich om tijdens hun verlblijf op de Voltzberg de vogels te lokken. De ambassadeur van USA en zijn vrouw waren erook bij. Aardige luitjes trouwens. Iemand ze nog ontmoet in Amsterdam, want daar gingen ze later die maand ook naartoe. De weldoener heeft nieuwe t-shirts uitgereikt aan de jongens. Ze hebben hun kunstje met extra enthousiasme volbracht. Voor mijn gevoel was het kunstje. Het zijn geen muzikanten of zangers.Sommige 'nummers' klonken goed en ritmisch. De amerikanen noemden het primitief. Maar ik heb al eerder zo'n opgetrommelde mix van hotelpersoneel zien optreden om een extra tip bij elkaar te verzamelen.Voor mij hoeft het niet zo nodig. Ik praat liever met de boys en doe liever iets voor die jongen die er was, die eigenlijk nog op school had moeten zitten. (is hij afgestuurd? is me toegefluisterd...) Grote vogelspin op weg naar de slaapkamer. Ik ben moe van de korte en onrustige nacht in de hangmat en de oerwoudwandeling. Moe maar voldaan dat ik hier mag zijn. Nog even op het balkon gestaan. De maan schijnt op de rivier. Wat is het toch allemaal weer plezierig.
Voor foto's zie op RR.