Jungle
Tigri Tours, Raleighvallen (2)
Als dit geen avontuur is. Ik ging slapen in een hangmat. Zelf weer teruggelopen om nog flesjes water te halen bij de proviand. Bleek daar achter de gesloten deuren ook een toilet te zijn, maar blijkbaar was daar geen toestemming voor om die te gebruiken toen de nood hoog was na de busrit. Nou ja, achter een boom werkt ook. Bij de schooljuf langsgegaan om te vragen of we die avond en morgenochtend de toiletten en wastafel van het toiletgebouw van de school mochten gebruiken. Eten werd er niet meer gekookt, we hadden immers 1 roti al op? In het winkeltje was er later op de avond nog wel bier en sterkers te verkrijgen. Slapen in hangmat is niet al te ongemakkelijk. Goed ingesmeerd, lange broek, lange mouwen, handdoeken... Helaas hebben zandvlooien me toch flink te pakken gehad, want ik heb er 5 weken na dato nog steeds jeuk en bulten van. We moesten om half 7 opstaan om om 7 te vertrekken met de boot. Maar te veel moeite om theezakjes en brood uit de proviand te halen ? Want er kon alleen maar koffie geregeld worden als ontbijt. Nou wij waren wel klaar. De kapitein echter niet. Die maakte ruzie met de gids en later begrepen we waarom. Er was nog geen benzine. Die moest eerst gekocht worden. Maar diegene was nog aan het vissen en daar moest dan eerst nog op gewacht worden. En dan nog het sjouwen van de jerrycans van weet ik waar vandaan... Wij Hollanders denken dan: dan was er gisteravond ook al geen benzine, dus waarom is dat niet geregeld gisteren op 16.00 uur toen het andere groepje met de boot is teruggekomen? We zullen het nooit weten. Kapitein had aardige slok op zo bleek. Bagage en proviand is weer door onze spierkracht aan boord gekomen. Er waren wel wat mannetjes, maar die stonden ons meiden maar te observeren. Blijkbaar besteed Tigri tours geen cent aan dragers. Als je dan ook nog verneemd dat er even verderop wel een soort guesthouse is en dat er een dame in het dorp is die normaal gesproken kookt voor een groep die in Witagron verblijft, krijg je steeds meer argwaan. Dus de boel verkend, maar niet gevonden. Wij kregen het gevoel dat er onder 1 hoedje werd gespeeld, maar niet kunnen bewijzen. Uiteindelijk zijn we pas om 09.00 uur vertrokken met de boot.
3 uur op een houten plankje. Gelukkig hebben we het droog gehouden! Op een gegeven moment komt er een koektrommel voorbij... Het is verder best een aardige tocht, zeker als je nog geen meter eerder op een Surinaamse rivier hebt gevaren. Een groen gordijn aan beide kanten van de over en bruin water. En heel af en toe een kleurrijke vogel. Een paar keer onderweg moest er van jerrycan gewisseld worden. De bestuurder van de boot, want kapitein is teveel eer heeft de trip behoorlijk verziekt voor een van de deelneemster door steeds oneerbare voorstellen in haar oor te fluisteren. Ik hoop maar dat ze ons advies om daarover een klacht in te dienen heeft opgevolgd. Op een gegeven moment heb je een blik op de Voltzberg die de volgende dag beklommen mag gaan worden. Aankomst op het eiland. Zag er lieflijk uit allemaal. Ook hier weer een groot deel van de proviand naar de toegewezen keuken gesjouwd. Kamer met balkon, uitzicht op rivier. Gewone bedden en eigen sanitair. Ik had hangmatten verwacht, dus dit oogde en voelde lux.
Eerst even bijkomen, dan lunchen en dan de wandeling naar de Raleighvallen. Men had ons advies opgevolgd om niet nu naar de Voltzberg te gaan zoals eigenlijk de bedoeling was...en het vandaag bij de kortere wandeling van in totaal 2,5 uur te houden. De gids heeft moeite met ons te informeren wat hij van ons wanneer verwacht. En dan wacht je op elkaar. Hij zou een kleine lunch klaarmaken... maar kookt dan toch een compleet warme maaltijd dat best tijd vergt om te bereiden. Nou ja, veel is er verder toch niet te doen dan nader met elkaar kennis te maken en de avonturen van gisteren nog eens te bespreken.
Wij wisten dat er zondag zeker niet gevlogen kon worden omdat Zorg en Hoop nieuw asfalt zou krijgen. Dat hadden we in het kantoor van Gum Air vernomen. Dat hebben we Diego ook verteld. Maar hij beweerde voordat hij ons achterliet in Witigron dat er zondag gevlogen zou gaan worden (als het niet regent) en dat we als de vlucht dan niet door zou gaan we wel 35 euro per persoon terug zouden krijgen... Door alle toestanden hadden wij de restantbetaling nog niet gedaan.
Wordt vervolgd.....