Tigri Tours, Raleighvallen (1)

Door: Jan10e

Geplaatst op Apr 16, 2010

Op advies van Stinasu hebben wij de 4 daagse excursie Raleighvallen (390 euro pp) geboekt bij Tigri Tours van Diego Tamka. Heen vliegen, terug boot/bus. Diego is zelf jaren gids geweest in het gebied van de Raleighvallen en is voor zichzelf begonnen. Er stonden al 3 personen geboekt, wij zijn nummer 4 en 5, dus het gaat zeker door! Wij dus geboekt (aan huis en prettig gesprek gehad met zijn nederlandse vrouw die ons ook de inhoud van de excursie heeft uitgelegd) en aanbetaling van 600 euro gedaan (restant op vliegveld, eerst weer pinnen). Afspraak: om 14.00 op Zorg en Hoop (vlucht Gum Air / 5kg bagage pp). Helaas, om 14.00 geen Diego. Maar even later worden we bij de telefoon geroepen in het kantoor van Gum Air. Diego: er kan niet worden gevlogen, want het vliegveldje bij Raleighvallen is afgekeurd om te landen ivm de hevige regenval de afgelopen dagen. Ik kom jullie ophalen en dan gaan we met de bus en boot.... Hij zat dus nog in de stad te wachten tot wij op het airport zouden zijn om ons telefonisch te informeren ipv ook op tijd op het airport te zijn. Wij ondertussen gedacht: nu al 14.30... om 15.00 uur pas vertrek, het is zeker 4 uur rijden naar Witigron en dan nog 3 uur varen in het donker???? Wij schatten onze aankomst dan pas tussen 22.00 en 23.00 uur in. Wij nog onderhandeld over de 200 euro annuleringskosten die hij even uit zijn hoofd bij elkaar rekende... Diego vol overtuiging: Nee we zijn om 17.30 uur al bij Witigron en dan ligt de boot al klaar dus uiterlijk 20.00 uur bij Raleighvallen.
Besloten om toch mee te gaan, want 200 euro doorscheuren vinden we toch wel veel hoewel ik al op mijn klompen aanvoelde dat dit alsnog een heel lange reisdag zou worden die pas om 15.00 uur begon. Want hij kletste echt uit zijn nek met zijn tijdschema. Het busje waar we instapten was gevuld met 3 andere passagiers. Die pas de avond ervoor te horen hadden gekregen dat hun excursie naar Blanche Marie niet door ging ivm te weinig deelname en dat ze nog meekonden naar Raleighvallen. Vreemd, want ons was 3 dagen geleden al verzekerd dat er voldoende passagiers geboekt. Verder was het busje afgeladen met de proviand en water voor 4 dagen/3 nachten.
Diego reed flink door. Nog wel een stop om 'lunch' te kopen. Voor ieder 2 Roti in een plastic zak. Maar de zak werd onder de bank gelegd voor later. En gelukkig maar, want die kwam nog goed van pas. De weg na Zanderij is slecht te noemen. Het busje stuiterde erover heen. Remleiding stuk. Tja... Een bus die op de terugweg is van Witigron, wilde Diego wel helpen. Dus wordt er benzine overgeheveld... wij hevelen onze zeer beperkte bagage over... en alle proviand en enorme koelboxen. De bijrijder van de grote bus heeft ook goed geholpen. Prima sfeertje nog wel, dit kon iedereen overkomen... De rit was eigenlijk wel comfortabeler in de grote bus. Afijn, om 18.30 komen we in het plaatsje Witigron aan. Diego had ons al laten weten dat we niet meer met de boot verder zouden gaan, maar dat er al geregeld was dat we in Witigron zouden overnachten. In Witigron stonden 7 personen al sinds 16.00 hier te wachten om met Diego naar Paramaribo terug te gaan...Die hadden eigenlijk ook moeten vliegen. Die hadden het wel gehad. Geen eten en drinken. Daar gingen dus de helft van onze roti en wat flesjes water naar toe. Snap ik wel. UItstappen en uitladen. Geen hulp te bekennen. Dus wij weer alle proviand, plastic flesen en koelboxen vanuit de bus onder het afdak gesjouwd. Onder het afdak met wat afgesloten deuren naar opbergruimte? kregen we de opdracht om te blijven wachten totdat de gids terug zou komen om ons te begeleiden naar het dorp. Er stond een olielamp, maar de olie was op. Dus wij de zaklampen. En het duurde maar en duurde maar. Zie ik na ruim een half uur de bus uit het dorp komen rijden... ik dacht dat die al lang vertrokken was! Er kwam ook een gids onze kant op. Die vroeg nog eens ons geduld, want in het dorp werd alles op dit moment voor ons geregeld. Hangmatten en er zou gekookt gaan worden... Intussen daar al ruim 1,5 uur gezeten. Mijn partner had er genoeg van (gymnastiekdocenten zijn regelneven) en heeft ons gemobiliseerd om met de gids alvast naar het dorp te gaan. Hallo... dat was nog geen 5 minuten lopen en er was electriciteit. Aldaar zijn er paar mensen 5 hangmatten bij elkaar aan het regelen en aan het ophangen in de timmerwerkplaats.