De Inka trail
Machu Picchu
Peru
Chris8mgh
De Inka trail
Een van de beroemdste treks ter wereld is de Inka trail. Een pad dat de Inka’s (de Romeinen van Peru, maar dan wat minder lang geleden) gebruikten om van de ene vestiging naar de andere te komen. Vaak door boodschappers gebruikt, om informatie ‘snel’ binnen het Inkarijk te verspreiden. Eigenlijk bestaat er niet 1 Inka trail… het is een netwerk van duizenden kilometers in Colombia, Ecuador en vooral Peru. Toch is deze specifieke trail zo bijzonder omdat je na 3,5 dag wandelen eindigt bij Machu Picchu. En er zijn van die gekke toeristen die een halfjaar in het voren een startdatum reserveren, omdat er maar 500 mensen per dag, inclusief personeel, worden toegelaten op deze specifieke trail.
Jep wij zijn ook van die gekke toeristen die dit al in april hebben geboekt. Wij hebben ervoor gekozen om 5 dagen en 4 nachten te hiken, terwijl de meeste reisbureaus een 4-daagse, 3 nachten tocht aanbieden. Die extra dag was voor ons een bezoek aan de Sacred Valley en een nacht op hun privecamping vlakbij het startpunt van de trail. Dat laatste is erg voordelig want je bent dan de eerste groep die die dag ‘incheckt’ bij kilometer 82 en begint aan de tocht.
Onze groep bestond uit drie toeristen en zeven man personeel waaronder porters, een gids en een kok. De porters zijn van die echte bergmensen. Ze spreken een klein beetje Spaans en onderling praten ze Quechua (totaal anders). Ze dragen sandalen terwijl het ijskoud is en naarmate de tocht vorderde begonnen ze steeds sterker te ruiken (wijzelf waarschijnlijk ook)… Maar echt zulke lieve mensen, heel bescheiden en behoorlijk verlegen.
Sacred Valley
Maandag (dag 0) werden we ’s ochtends opgehaald bij ons hostel. We bezochten Ollantaytambo en Pisac, twee Inkaruines. Het blijkt dat onze gids geweldig kan vertellen en hij laat ons zien waarom de Inka’s zo’n bijzonder volkje waren. Kort door de bocht wat voorbeelden:
1. de waterleidingen die ze hadden aangelegd werken na honderden jaren nog steeds;
2. sommige bouwwerken zijn zo specifiek dat ze precies kunnen zien wanneer de winter of de zomer begint, gewoon aan de stand van de zon ten opzichte van de bergen en de bouwwerken;
3. de enorme stenen sluiten zo nauw op elkaar aan… hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen?
4. of sowieso: hoe kregen ze die enorme stenen op hun plek boven op die bergen?
Ik vergeet vast nog veel belangrijke voorbeelden, maar dit is om even een indruk te krijgen van alle raadselen rondom de Inka’s. Na de introductie gingen we naar onze eerste campingplaats. Een prachtige plek met uitzicht op besneeuwde bergtoppen.
Dag 1
Nu begint de trail echt! De eerste dag is gelukkig redelijk vlak en het was supermooi weer. Dus volop genoten van de uitzichten en een aantal ruines waar we langs kwamen. Onze gids vond dat we in goede conditie verkeerden (joepie) daarom besloten we om in een keer door te lopen naar de camping in plaats van tussendoor te lunchen. Dit was ook fijn voor de porters, want anders moeten zij onderweg alles weer uitpakken en de eettent en kooktent opzetten.. Dus we kwamen rond 1 uur bij de eerste rustplaats aan. Heerlijk gelunched. Ongelofelijk hoe ze dat voor elkaar krijgen.. soepje, quinoaburger en veel groenten. ’s Avonds vroeg naar bed.. wantja om 6 uur is het al donker..
Dag 2
Over dag 2 van de trail hadden we al veel gehoord. Men vindt het de zwaarste dag omdat je veel moet klimmen van 3200 meter tot 4200 meter hoogte en daarna steil naar beneden weer moet afdalen. Het hoogste punt wordt ook wel Death women’s pass genoemd. Het was behoorlijk zwaar, maar omdat we er zo tegenop keken viel het eigenlijk weer mee. Vooral het laatste deel tot aan de camping was spectaculair mooi. Een colibri met een snavel van 10cm gespot en nog wat andere vogeltjes. Die nacht was de koudste van allemaal. We hadden gelukkig warme slaapzakken gehuurd (ze stonken wel…) alleen mijn vriend paste er met zijn lange lijf niet helemaal in. Dus hij moest toch zijn fleecevest, sjaal en muts op om het een beetje warm te krijgen.
Dag 3
De derde volle dag hadden we prachtige uitzichten moeten hebben.. helaas.. het was volledig bewolkt. Ondanks dat was het toch een bijzondere dag. Met als afsluiting Huiňya Huayna (ofzoiets). Een van de Incaruines die veel mensen overslaan omdat ze te moe zijn. Gelukkig waren wij als eersten binnen en hebben we even met z’n vieren kunnen genieten van dit moois. Daarna vroeg naar bed want: Machu Picchu wacht op ons!
Machu Picchu
We staan om 3 uur ‘s nachts op om snel te ontbijten, in te pakken en om vervolgens… in de rij te gaan staan. Wat een deceptie. We staan al om 4 uur in de rij bij de laatste checkpoint van de Inka trail. De checkpoint gaat om half 6 open. Als je de laatste stempels hebt, mag je eindelijk de laatste 2 uur van de trail gaan lopen. We staan redelijk vooraan in de rij, dus we komen in ieder geval wel als een van de eersten aan bij de sungate, vanwaar je een geweldig uitzicht hebt over MP. Onze gids geeft nog een goede tip terwijl we staan te wachten. Jongens, jullie hebben het nu koud, maar straks ga je lopen en krijg je het warm. Dus doe alvast je sjaal af en je fleecevest uit. Onderweg zullen mensen moeten stoppen om kleren uit te doen, dus die halen we dan mooi in. En dat was zo!
Vervolgens daal je af naar MP en wordt de Inka trail groep gemixt met de dagjesmensen (of mensen die een andere trail hebben gedaan). We zijn om 8 uur beneden en het is nog redelijk rustig, om 10 uur komt de meute met de trein. Dus we kunnen nog 2 uur genieten van de uitzichten. De zon begint te schijnen en we voelen ons moe, vies maar voldaan.
We hebben het gehaald!
Foto's
