Vicuña's, lama's, alpaca's. Men heeft in Chili mij diverse malen proberen uit te leggen wat nu precies het verschil is. In ieder geval is de vicuna kleiner en hij geeft de allerbeste wol. De Inca's hadden dit door, maar toen de Spanjaarden de boel hier onder de voet liepen, maakten zij alleen maar jacht op de dieren om ze op te eten. Zoiets als de kip met het gouden ei slachten. De Spanjaarden van deze tijd (16e en 17e eeuw) waren alleen maar kortzichtig, verwoestend en daarnaast verbeten om alles naar Spanje te brengen wat het land (en de andere landen in Zuid- en Midden-Amerika) voortbracht en niet verwoest werd. De vicuna was bijna uitgestorven maar werd op tijd gered. Vicuna's, op de foto bij de Salar de Surire, hebben een extra sterk hart en uitstekende rode bloedlichaampjes om op deze grote hoogte, ruim 4000 meter, te kunnen overleven.