Tas en man kwijt
Brasilia
Brazilië
Jeannette
Tas en man kwijt
Op deze donderdag hebben we een 6 uur lange bus rit te gaan vanuit het natuurgebied Chapada dos Veadeiros terug naar de futuristische hoofdstad Brasilia, gebouwd in de vorm van een vliegtuig. Vermoeid stappen we uit de bus op de grote busterminal (rodoviaria) midden in de "buik" van het vliegtuig. Alle belangrijke gebouwen van deze stad liggen in de lange lijn met vleugels en er is een speciale hotelwijk op ongeveer 1 km afstand.
We beginnen te lopen en na 100 meter zegt Paul: "waar is je groene tas?"
Ik schrik en zeg "shit hij is nog in de bus", vlug terug naar dit "enge" busstation met zijn vele zwervers en enorme drukte rond dit tijdstip. We hebben immers al onze bezittingen en fotoapparatuur bij ons en willen dan zo kort mogelijk op dit soort plekken verblijven (het "trauma" van bestolen worden vorig jaar in Buenos Aires zit nog onder onze huid). Ik ren naar de plek waar we uitgestapt zijn maar de bus is natuurlijk al lang weer weggereden. Ik zoek naar iemand die ik kan vragen waar de bus gebleven is maar de mensen verstaan me niet met mijn paar halfbakken Portugese woorden die ik ken. Tenslotte vind ik een paar jongens met zwarte teeshirts met daarop een tekst van iets van security social die heel behulpzaam zijn en met handen en voeten probeer ik duidelijk te maken wat er aan de hand is. Ze snappen er niks van en regelen vervolgens via de telefoon iemand die Engels spreekt zodat ik mijn verhaal kan doen.
Ondertussen ben ik Paul kwijt en ga met 1 van de zwarte teeshirts over de drukke perrons op zoek naar Paul. Nergens te vinden. Ik zie de bewaker denken " is dat mens gek of zo?"
Terug naar het kantoortje van de security. Dan wordt er weer gebeld door de Engels sprekende persoon en hij vertelt dat mijn tas gevonden is. 1 van de zwarte teeshirts zal mij naar een taxi brengen die mij naar de tas zal rijden. Ik heb geen idee waar dat is in deze vreemde stad en mijn man is ook nog zoek. Ik probeer Paul voor de tweede keer te bellen maar ik krijg geen gehoor. Dan stap ik maar in de taxi. We rijden denk ik wel 10 km naar een industrieterrein, onderweg krijg ik een sms van Paul dat hij na 3 kwartier wachten op het station maar naar het hotel is gegaan en hij vraagt waar ik ben. In de taxi dus en inderdaad bij de busremise staat mijn tas. Of ik wil kijken of alles er nog inzit en even tekenen.
Ik ben blij en trots dat ik het er niet bij heb laten zitten en mijn tas met mijn geliefde vakantie kleding weer terug heb. De taxi brengt mij keurig naar het hotel waar Paul op kamer 1010 op mij wacht.
Foto's
