Pinguins en zeeolifanten in Argentinie

Door: Timo77

Geplaatst op Apr 26, 2011

Ineens schrik ik wakker en schuif de gordijnen van de muffe Argentijnse bus open. Zover het oog reikt zie ik steppes en de diep blauwe Patagonische lucht. Ik bevind me in de bus van de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires naar Puerto Madryn. De tocht van ongeveer 1.400 km voert door de Pampas en de steppes van Argentinië. De Patagonische steppe bestaat uit een kaarsrechte horizon met af en toe een klein heuveltje, maar verder is het perfect vlak en een boom is nog zeldzamer dan de Nandoe. De Atlantische Oceaan komt in zicht en in de verte zie ik een klein havenstadje omdoemen. Eindelijk, na 18 uur in de bus gezeten te hebben komen we dan aan in Puerto Madryn...”

Pensinula Valdes
Puerto Madryn is dé uitvalsbasis voor het bezoeken van het wereldberoemde maritiem-natuurreservaat Peninsula Valdes. Sinds 1999 staat het Peninsula op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het peninsula (schiereiland op zijn Spaans) heeft de vorm van een paddenstoel en is bekend vanwege zijn vele maritieme zoogdieren zoals orka's, zeeleeuwen, walvissen, zeeolifanten en pinguïns. Daarnaast komt er nog een verscheidenheid aan landdieren voor zoals de Nandoe, het gordeldier en Mara's. Peninsula Valdes is een must voor elke natuurliefhebber.

Een woeste vlakte
We droppen onze spullen in het hostel en boeken gelijk een excursie voor de volgende dag. 's Ochtends vroeg, met nog wat bier in onze aderen, staan we klaar voor vertrek. Een minibusje pikt ons op en we vertrekken richting Dolfinarium XXXL, maar dan zonder Flipper.

Eerst gaat de tocht nog over lege asfaltwegen, maar daarna maakt het asfalt plaats voor de Patagonische gravelwegen. De eerste stop is bij een museum wat tevens toegangspoort tot het nationaal park is. De wat sombere uitkijktoren biedt een fantastisch uitzicht over de woeste vlakte die voor ons ligt. Naast één gravel weg en wat lage begroeiing is het landschap volkomen vlak en desolaat. Dit is het begin van Peninsula Valdes!

Een lege woestenij vol dieren
Er is één maar weg die door het park voert en een lus maakt op het eind. De zandweg verdwijnt aan de blauwe horizon en de enige beweging in deze uitgestrektheid zijn de guanaco's die al grazend en oplettend de steppes aflopen. Onze bus, met een buschauffeur die sprekend op Maradonna lijkt, vertrekt weer en de stofwolk die we veroorzaken is kilometers ver nog te zien. De bus schudt heen en weer en de temperatuur begint al aardig op te lopen. Het is vreemd om te zien dat in deze lege woestenij het barst van de dieren en als ik uit het raampje kijk zie ik Nandoes, gordeldieren en guanco's, maar verder helemaal niks.

Orka’s, pinguïns en zeeleeuwen
De eerste stop is het beroemde strand bij Punta Norte. Hier liggen in de Argentijnse zon vele honderden zeeleeuwen zich op te warmen. Af en toe loopt er een verdwaalde armadillo (gordeldier) rond die wat aan je schoenen komt snuiven. Naast de vele zeeleeuwen verbergt dit strand nog iets unieks. Het is het enige strand ter wereld waar de orka's met een noodgang het strand op glijden en doelgericht een zeeleeuw meepakken. Uiteraard moet je erg veel geluk hebben wil je dit schouwspel meemaken. Helaas was ik niet één van die gelukkigen...

Verder zijn er op andere stranden (zoals Punta Delgada) duizenden pinguïns en tientallen enorme tientonners van zeeolifanten te vinden. Het is een vreemd gezicht om duizenden pinguïns in een woestijnachtig landschap te zien terwijl er geen blokje ijs te vinden is.

In kraakhelder water tussen de zeeleeuwen
We laten de zeeolifanten en pinguïns achter ons en rijden richting Puerto Piramide. Puerto Piramide is het vertrekpunt van een boottocht op de Golfo Nuevo. De Baywatch-achtige speedboot scheert door het koude water van de Atlantische Oceaan richting de ruige rotskust. Daar blijven we dobberen, trekken onze wetsuits aan, checken onze duikbril en snorkel nog eens en dan, net zoals Jacques Cousteau, maken we een koprol achteruit het water in. De kou van de Oceaan doet je even schrikken, maar als je je ogen weer opent zie je het kraakheldere water met al zijn vissen. Ik kijk naar rechts en een gestroomlijnd bruin gevaarte duikt langs me heen en kijkt me even verdwaast aan. Even schrik je, maar dan zie je hoe speels en snel de zeeleeuwen door het water heen glijden. Bizar, want deze kust staat bekend om de jachtgronden van de orka's die hier op zeeleeuwen komen jagen.

Daar lig je dan in je wetsuit stoer de Jacques Cousteau van Argentinië uit te hangen terwijl in je achterhoofd de 'Jaws versie' van Free Willy wordt afgespeeld. Mocht er toch onverwacht een orka langs komen dan hoop ik maar dat hij naar de naam Willy luistert.

De volgende dag vertrekken we met een gehuurde Fiatnaar Punta Tombo. Punta Tombo is een klein schiereiland aan de kust van de Argentijnse woeste steppe, waar in het hoogseizoen soms meer dan 800.000 pinguïns bij elkaar komen om te nestelen. Het is een vreemd gezicht, zoveel pinguïns in de woestijn! Je loopt er letterlijk langs en je moet uitkijken dat je geen snavel in je schoen hebt hangen. Maar het lopen tussen 800.000 pinguïns maakt van deze twee dagen een geweldig maritiem avontuur, zonder ook maar stukje ijs gezien te hebbben...