Dagexcursie Buenos Aires
Dagexcursie Buenos Aires
Via PLA, Purelatinamerica, hadden we voor vertrek al een dagexcursie geregeld in Buenos Aires. Tevoren hadden we wel een korte beschrijving ontvangen, maar dat deze excursie zo bijzonder zou worden hadden we nooit gedacht. Van de 3 dagen die we doorbrachten in BA zijn we er 2 zelf op stap geweest. Maar deze dag met gids Adolfo was er een om nooit te vergeten.
Vandaag, zaterdag 3 december, zijn we de gehele dag op stap geweest met onze gids Adolfo van Purelatinamerica. We hebben 7 uur met hem opgetrokken en ons drie maal verplaatst met taxi en de rest allemaal te voet gedaan. We worden eerst meegenomen naar café Tortoni om daar de verdere tour te bespreken. We zouden graag de wijk La Boca bezoeken, maar dat staat eigenlijk niet op het programma. Met een extra taxirit die we dan zelf moeten betalen is Adolfo bereid om deze wijk ook te bezoeken. Café Tortoni staat nummer 9 op de lijst van wereldberoemde cafés. Veel politici en intellectuelen komen hier om met elkaar te discussiëren. Zo waren hier ook ooit Hillary Clinton en Gabriela Sabatini, de bekende tennisster. Tijdens het gesprek krijgen we een warme chocolademelk aangeboden en praten we over het ontstaan van de tango. Daar doen verschillende verhalen de ronde over. Aan het einde van de negentiende eeuw is de tango ontstaan in Buenos Aires. In die tijd waren er vele Europese immigranten met name uit Spanje en Italië. Velen leefden onder armoedige omstandigheden. De muziek en de dans zijn ontstaan als vertolking van het verlangen en heimwee naar hun vaderland. Vandaar het melancholieke karakter van de muziek en de teksten. De tango wordt ook wel de blues van Zuid Amerika genoemd. Adolfo danst zelf ook de tango en wil dat laten zien door samen met Mariette, mijn vrouw, op het podium van café Tortoni een paar pasjes te doen. Het is bijna 50 jaar geleden dat ze de tango gedanst heeft. Adolfo is verbaasd over haar kwaliteiten.
Vervolgens lopen we naar de Plaza de Mayo. Elke week komen hier nog de dwaze moeders om hier hun ronde te maken. Weliswaar zijn de moeders al de tachtig gepasseerd, maar elke donderdag zijn ze er met hun witte hoofddoeken om. Hun “taak” wordt straks overgenomen door “The sons of the crazy mothers”. Op de grond zijn overal witte hoofddoeken geschilderd. Rondom de Plaza de Mayo zijn talloze politievoertuigen gestationeerd. Elk moment kan er namelijk een demonstratie beginnen. Afgelopen nacht was er nog een waarbij twee personen gearresteerd werden. In de kathedraal bezoeken we het mausoleum van de bekende generaal San Martin. Hij heeft drie landen bevrijd, Chili, Peru en Argentinië en wordt vereerd als nationale held. Bij zijn mausoleum staat een erewacht die met veel vertoon om de twee uur gewisseld wordt. Op onze tocht verder naar de wijk San Telmo, een echte volkswijk, neemt hij ons mee naar een typisch huis. Het wordt afgesloten door een hek . Achter dit hek bevinden zich talloze woningen met veel trappen waar vroeger meer dan twintig gezinnen woonden. Er was voor al die bewoners slechts 1 badkamer. Verder zijn er de nodige patio’s. Tegenwoordig zijn er allemaal winkeltjes gevestigd. San Telmo is de place to be voor antiek. Elke zondag is er een antiekmarkt die zich uitstrekt over twintig blokken. Ook bezoeken we de zilverwinkel waar de roos is vervaardigd voor het huwelijk van Maxima. Met een blik op de Russisch orthodoxe kerk verlaten we de wijk San Telmo en nemen de taxi op weg naar La Boca. In deze wijk wordt er door de politie maar in drie straten gepatrouilleerd, de andere straten worden afgeraden om te bezoeken i.v.m. de (on)veiligheid. De huizen zijn geverfd in allerlei felle kleuren. Bij ieder restaurant is een open podium, waar de tango gedanst wordt. Als je dat wilt kun je zelf ook een tango dansen. Verder kun je jezelf laten fotograferen met een tango-danseres. Dit uiteraard tegen betaling. La Boca is de traditionele woonplaats van de arbeiders, immigranten uit de Italiaanse havenplaats Genua. Tevens is La Boca de thuisbasis voor de plaatselijke voetbalclub, de Boca Juniors. Overal zie je afbeeldingen van Diego Maradona.
Over de Avenida de 9 Julio lopen we verder naar de nieuwe wijk Maduro. Deze Avenida de 9 Julio is de breedste straat ter wereld. Van de ene stoep naar de andere stoep is de afstand 145 meter. Afhankelijk van de breedte liggen er 14 tot 20 rijbanen. In Maduro ligt een groene strook van 3 kilometer breed aan de oever van de rivier La Plata. De rivier zelf heeft geen strand en daarom liggen de mensen in badkleding te zonnen op de aanwezige grasvelden. Dit beschouwen ze als hun strand.
Het laatste bezoek is het Cimenterio de Recoleta, de begraafplaats voor de welgestelden van Buenos Aires. Parijs heeft begraafplaats Pere Lachaise, Buenos Aires heeft Cimenterio de Recoleta. Op dit kerkhof vind je alle bouwstijlen van Buenos Aires terug. Adolfo neemt ons mee naar de meest typische tombes. Zo is er een bouwwerk ter ere van een meisje dat hier levend begraven is. Twee dagen nadat ze begraven was werd de kist geopend om haar lijk mee te nemen voor de crematie. Toen bleek dat ze zich omgedraaid had in haar kist. En natuurlijk het graf van Eva Peron, één van de drie vrouwen van president Peron. Op 34-jarige leeftijd overleed zij aan de gevolgen van kanker. Je verwacht een heel bijzonder graf, maar aangezien Eva zelf een heel eenvoudige vrouw was die vooral veel betekende voor de minder bedeelden staat hier een heel simpel graf met als opschrift: Familia Duarte. Als Adolfo het verhaal staat te vertellen over Evita staat hij met de tranen in zijn ogen.
Hierna nemen we afscheid van gids Adolfo en bedanken hem voor zijn zeer uitgebreide uitleg. Hij geeft ons nog enkele tips voor de resterende uurtjes en gaat dan naar huis.
Na een dag van veel lopen, veel luisteren, veel indrukken opdoen en een paar taxiritten nemen we de metro terug naar ons hotel.