Meatless in Buenos Aires
Buenos Aires
Argentinië
Nans
Meatless in Buenos Aires
17 uur bussen naar Puerto Iguazu , tijd genoeg zo lijkt me om even wat
neer te pennen,
terwijl het onmetelijke ruime landschap van Noord Argentinie langzaam
aan het raampje voorbijschuift
De voorbije 2 dagen liepen we onze voeten kapot in de schroeiend hete
hoofdstad Buenos Aires.
Misschien zijn we nog niet volledig geacclimatiseerd en hebben we de
18 uur durende trip nog niet verteerd, het is best mogelijk.
Het was merkwaardig vast te stellen dat ook Argentinie mega-toeristisch
is geworden vergeleken met 10 jaar geleden.
Overal zie je wel "oudere toeristen" in mega bussen wijzend van achter
hun ruitje naar alle bezienswaardigheden.
In Microcentro is maar liefst 70% van de mensen die er rondlopen toerist.
Big Spenders dus die zich naar onze normen blauw betalen aan de meest
chique hotels maar te gierig zijn om 6 peso te betalen voor 2
theetjes.
Toeristen die geen woord Spaans kunnen of willen praten, maar ervan
uitgaan dat heel de wereld bijvoorbeeld Duitstalig is.
San Telmo is nog steeds de wijk van de Tango, de gepensioneerde dames
en heren van 10 en 20 jaar geleden staan nog steeds met netkousen aan
en gedemodeerd kostuum te tango dansen op de pleintjes en in de straten,
dikwijls begeleid door de meest fantastische gitaristen.
De rommelmarkten zijn wel uitgebreid naar de verschillende kleine
straatjes, waar veel "blijven hangen backpackers" een centje proberen
bij te verdienen met de verkoop van zelfgemaakte prullaria.
Puerto Madero dat 10 jaar geleden de eerste pakhuizen aan de rivier en
oude haven renoveerde, is nu een modern hart van het financieel
centrum geworden met veel hoogbouw en glazen wolkenkrabbers.
Leuke terrasjes en gelaterias ontbreken niet in dit straatbeeld.
Reterio met zijn vernieuwd treinstation en mega busterminal, 2300
bussen vertrekken hier elke dag naar plaatsen in heel Zuid Amerika en
OP TIJD, de NMBS en DE Lijn kan hier nog is een organiatorisch
voorbeeld aan nemen.
Meatless in Argentinie , kan er een grotere contradictie zijn , voor
mensen zoals mezelf met een eerder vegetarisch karakter geen sinecure.
Op aanraden van vriend Alejandro gingen we de eerste avond op bezoek
in Siga La Vaca, een all you can eat restaurant.
Je kan er zoveel gegrild vlees eten als je op kan en in een
gigantische half open keuken worden massa"s (volgens Nans kadavers)
vlees gegrild.
EN daar zat ik dan met haar bordje sla want iets anders hadden ze
toch wel niet zeker, het leven kan hard zijn voor de vegetariers.
Onze laatste dag in de hoofdstad brachten we door in La Bocca, je
weet wel de thuiswijk van Diego Maradonna, die hier de status van
heilige heeft , en ook van zijn voormalige club de Boca Juniors.
Alhoewel in elke reisgids staat geschreven hoe onveilig de buurt wel
is, is het volgens ons vooral een zeer bruisende en leuke wijk
geworden.
Massa"s terrasjes , tango shows waar ik zelfs even mee deel van uit
maakte, gaucho dancing enz....
Ondertussen is het landschap veranderd van uitgestrekte vlaktes naar
dichte tropische bossen.
Onze bus kruipt de bergen op en slingert het woud in.
De airco doet zijn ding in de bus, ruimte genoeg in deze salon cama om
zelfs lange benen af en toe al is te strekken.
Hoe dan ook de warmte zal ons zo dadelijk als een blok op ons vallen,
gelukkig is er een zwembadje voorzien in het aan de Braziliaanse grens
gelegen plaatsje Iguazu.
Foto's
