Bienvenido Buenos Aires
Buenos Aires
Argentinië
TravelGoom
Bienvenido Buenos Aires
>> Aankomst en (intense) kennismaking met deze geweldige wereldstad <<
Ik tel 3 mensen op het vliegveld van Salta.
Daar komen er kort voor vertrek nog ca. 20 bij maar er blijft genoeg ruimte over om verstoppertje te spelen in het vliegtuig.
Het giechelende Argentijnse kroost vermaakt zich kostelijk in de 727 terwijl ik door het raampje naar de wolken staar.
Deel drie van mijn vakantie gaat beginnen.
Na Chili en Salta nu de wereldstad Buenos Aires, ik heb vijf dagen om de stad helemaal uit te leven.
Vanmorgen afscheid genomen en ritueel emails uitgewisseld in de jeugdherberg.
Een taxi bracht me rond 10u naar het vliegveld en een taxi brengt me na een kleine twee uur vliegen richting centrum Buenos Aires (BA).
De reis verloopt soepel dus vertel ik vol vertrouwen tegen de chauffeur dat hij vast naar hartje BA mag rijden.
Ik duik ondertussen in de Lonely Planet om een hotel uit te zoeken.
Als de keuze is gemaakt gaat het vrolijke gesprek over Maxima, Maradona en Ajax met als toetje de mooie vrouwen in BA.
Ik had me al voorgenomen mijn ogen uit te kijken in deze stad.
Het is een 'go with the flow' als we rustig Microcentro inrijden.
In dit hart van de stad heb ik hotel Casablanca uitgekozen om met de eer van mijn ontdekkings-basis te mogen strijken.
Die eer is maar kort als ik een douche vol kakkerlakken tref.
Ze schieten het putje in als ik de kraan open zet maar zin in een douche heb ik al niet meer.
Ik controleer mijn bed en plof dan neer, het is warm en mijn siesta-gen begint te werken.
Een hoop getoeter maakt een wekker overbodig.
Er is een bushalte onder mijn raam en dat ruik ik maar de buschauffeur twijfelt of de diesellucht wel genoeg is.
Ik werp een blik op de straat en zie dat de rust van twee uur eerder is verdwenen.
Tijd om BA te proeven en te voelen.
Toch maar een douche en dan de straat op.
Iedereen kent het verhaal van de Plaza de Mayo.
Het plein voelt niet als een toeristische attractie, daarvoor is ze niet mooi genoeg.
Ze is de ziel van de stad, of beter de ziel van het land, een bedevaartsplek voor elke Argentijn.
Ik tref geen dwaze moeders of ik herken ze niet.
Slechts enkele spandoeken en twee kraampjes met informatie en souvenirs.
Pijn en moed mengen zich in de heldere lucht tussen de palmbomen en het nationaal monument.
Met een flesje water aan de mond zak ik op een bankje en laat het plein op me inwerken.
De Plaza de Mayo is een plek die zwijgen vraagt en waar iedereen als vanzelfsprekend zijn pas vertraagt.
Mijn voeten willen verder en ik richt mijn blik op de hoge kantoorgebouwen verderop.
De lage zon geeft elke betonkolos zijn glans of komt het door de schaduwen die strakke lijnen door de stad trekken?
Ik heb me voorgenomen in Puert Maduro te gaan eten.
Nog niet zolang geleden een verwaarloosde opslaghaven vol vervallen pakhuizen.
Nu het mekka voor zakelijk BA met trendy horeca en een yuppen-gehalte naar Europese standaard.
Toch is een rondje over de boulevard langs de haven niet vervelend.
De gerenoveerde pakhuizen houden de nostalgie krampachtig in leven maar de oude sneeuwwitte driemaster van de marine doet beter haar best.
Aan haar zijde vindt ik een restaurant waarvan ik de prijzen kan waarderen.
Puerto Maduro is heel aardig, maar eenmalig, dit is niet het BA dat ik wil ervaren.
Via de Avenida Corrientes, de entertainmentstrook van de stad, loop ik in het donker terug in de richting van mijn hotel.
Het is er druk en binnen no time maak ik kennis met het gevarieerde aanbod van deze straat.
Ik kan kiezen uit brunettes of blond, wel of niet omgebouwd, voor een uurtje of de rest van mijn vakantie.
Maar ik voel me geen goede gastheer met al die kakkerlakken.
Rijk versierde tangobars en kleinschalige theaters, een bioscoop en tal van restaurants waartussen intieme winkeltjes worden verwrongen.
Met een binnenzak vol visitekaartjes stap ik uiteindelijk mijn kamer binnen.
De straatverlichting komt gedimd naar binnen, genoeg om mijn kamergenoten weg te zien schieten.
Ook in de badkamer wordt ik welkom geheten, dat wordt slippers naast het bed vannacht.
Met een blikje bittervocht in de hand droom ik nog even weg op mijn balkonnetje.
'Soy aqui BA, podemos empezar', fluister ik zachtjes.
Morgen gaan we echt beginnen.
Ik kruip me bed in en draai me om, het kraakt maar ik negeer.
Morgen op zoek naar een ander hotel.
>> wordt vervolgd, ervaringen in Buenos Aires, zie evt. mijn foto's voor meer indrukken van deze stad <<
Foto's
