Wijn, biefstuk en Tango! Deel 2
Wijn, biefstuk en Tango! Deel 2
Buenos Aires, BA voor de hippe mensen onder ons, komt met stip in mijn top drie mooiste steden ooit. Wat een schitterende briljante stad vol architectuur, cultuur en levendigheid. De overdaad aan oude koloniale gebouwen is enorm en ik kijk mijn ogen uit. Wederom maakt mijn camera overuren. Mijn ‘kunst’hart kan hier flink worden opgehaald en ik bezoek dan ook menig musea met een grote variëteit aan kunst-exposities en het oude gerenoveerde theater. Casa Rosada waar Eva Perón, vertaalster van de armere bevolking en vrouwenrechten geliefd door het gehele volk, haar volk toesprak wordt in de avond roze belicht maar ook dat ziet er goed uit.
Ik kan bij een Franse vriend van me slapen en hij laat me dan ook een ander Buenos Aires meemaken. Ik heb me moeten haasten om een dag eerder te komen en niet zonder reden. De Bij aankomst heb ik een uur om me te fatsoeneren en weg zijn we. We zijn uitgenodigd op een besloten exclusief feest van een directe nazaat (kleinzoon) van Che Guevara himself. Naam op de lijst en champagne, wat een onverwachte lekkere binnenkomer BA. Als een kleine jongen hobbel ik door het gezelschap heen en kan ik alleen maar genieten.
Sta ik weer tussen de mensen met mijn beste kloffie. Het nachtleven is ongekend en meermalen in de week bezocht, thuiskomen om 6 uur is normaal. Men begint hier toch pas veel later met werken. BA bruist en men leeft op straat. Gedurende de dag wandel ik door de straten en bezoek alle kanten van de stad, de jetset wijken maar ook het armere Boca met de artiesten. De parken en de begraafplaats waar de tombes groter zijn dan huizen. In de avond is het vaak vrienden bezoeken en wederom is de wijn aardig vaak te vinden op de tafel.
Als je Buenos Aires zegt dan zeg je automatisch de Tango. Je kan hier niet zijn zonder een tangoshow te hebben gezien. Ik boek een show met diner en een tango les van tevoren. Ik stel me er veel bij voor maar uiteindelijk staan we met vijftig man in een kleine overvolle hal enkele pasjes te oefenen. Ik zie niks achteraan maar ga van mijn danskwaliteiten uit. Een klein dansje en een slecht tango certificaat zijn het eindresultaat. Of we zelf nog even onze naam in willen vullen. Prima.
Gala jurken, sieraden en nette schoenen. Het lijkt of iedereen zijn beste kloffie aan heeft getrokken. Nou ik ook. Een net gewassen t-shirt, een lange broek die al weken het sop niet meer heeft gezien. Schoenen met gaten die van hun eigen geur zelfs weglopen. Haren die te lang zijn die kam je niet meer maar zet er een trendy muts overheen. Gelukkig is de mutsen-afdeling een kwaliteit van me. Zo geen verschil te zien.
Het eten valt ook wat tegen maar de dans- en zangshow is geweldig. Nu snap ik waarom Maxima huilde met haar bruiloft toen de accordeonist zijn stuk speelde. Tangomuziek en dans is intimiteit, energie, liefde en seks. GEWELDIG. De dansers draaien en zwieren erop los. De muziek is aangrijpend en als ook nog ‘Don’t cry for me Argentina’ subliem ten gehore gebracht wordt, is het publiek niet meer te stoppen. Een staande ovatie is aan het eind het gevoel en verdiend dat was het. Wachtend in mijn bus (jazeker je wordt thuis afgezet), komen de artiesten naar buiten. Eén van hen kijkt me aan en met de duim omhoog en muts afnemend bedank ik hem nogmaals. Met een kleine buiging neemt hij dit in ontvangst. Het geeft mij een voldaan gevoel en besef hoe makkelijk en belangrijk het is om iets (al is het maar heel klein) te betekenen voor een ander. Een goed gevoel is zoveel beter dan geld of materiële rijkdom.