Vlinder
Zoutwerkers
Terwijl de zon al ondergaat zwoegen deze mannen nog op de zoutvlakte van de Little Rann of Kutch. Voor een habbekrats werken ze uren achter elkaar onder de brandende zon, zoet water wordt een keer in de twee weken in grote tanks aangeleverd en de bewoonde wereld zien ze maanden niet...
Taj Mahal
Meestal heb je al zoveel gehoord, gelezen en vooral gezien van een beroemd bouwwerk dat het zelf bekijken ervan vaak een beetje tegenvalt. Bij de Taj was dit zeker niet het geval. Wat een geweldig gebouw echt overweldigend mooi... Hier kom ik zeker nog een keer terug!
Herfst op het strand
Laat in de middag wanneer de meeste mensen naar huis gaan, is het heerlijk rustig op het strand. Lekker om even uit te waaien en een wijntje te drinken in een stille strandtent. Als je dan terug loopt met de wind in de rug en je even omdraait en dit uitzicht hebt, dan is Nederland toch ook wel heel erg mooi...
Dorpsbewoners Gujarat
Opeens horen we gegiechel en geschuifel. Er zijn dus toch mensen in dit kleine dorpje ergens in de droogte van Gujarat! Nieuwsgierig staan we elkaar aan te kijken en proberen we wat woorden te wisselen. Veel verder dan 'ramram' (hallo) en wat gebarentaal komen we niet, maar het is een mooi moment.
Zoutwerkers
Onder de brandende zon en vaak op blote voeten harken ze het zout bijeen en scheppen het in grote, gedeukte schalen. De vrouwen dragen de zware schalen over een klein houten plankje van het zoutveld en gooien het op een grote hoop voordat het in de vrachtwagen geladen wordt.
Vissersfamilie
Aan de rand van de Little Rann of Kutch woont deze vissersfamilie. Omdat het lente is valt er geen vis te vangen: de woestijn is woestijn en dus droog en verlaten. Ze wachten op de moesonregens die in de zomer arriveren, waardoor er een flinke laag water zal staan. Genoeg om een paar maanden te vissen en wat geld te verdienen. Tot die tijd lijken ze niet veel anders te doen te hebben dan wachten in de droge hitte...
Can you see me??
Alsof ze nog nooit op de foto waren gezet (wat overigens best mogelijk was in dit afgelegen gehucht). Allemaal wilden ze erop, de een nog raarder dan de ander. Toen dat feest voorbij was moest alles in de directe omgeving vastgelegd worden, de hond, de school, een bloem... Heerlijk toch om kind te zijn!
Amber fort
Het is voor het eerst sinds onze reis druk. Overal lopen toeristen in te korte broeken en te blote topjes. De Indiers kijken er soms afkeurend en soms verlekkerd naar. Vooral de mannen komen ogen te kort en verschansen zich op de trap naar de ingang van het fort zodat ze niets van de actie hoeven te missen
Fatehpur
We lopen in de warme zon op onze blote voeten achter de gids aan. De stenen branden onder onze voetzolen en we zijn blij als we even in de schaduw van het indrukwekkende paleis kunnen afkoelen. We slalommen tussen de duivenpoep en rattenkeutels en zijn blij verrast als we de moslim 'prayerhall' binnenlopen. Overal inscripties en prachtig ingelegde mozaieken.
5-dagenmarkt
Iedere 5 dagen is er marktdag in een van de vele dorpjes om het Inle Lake, vandaar de inspirerende naam '5-dagenmarkt'. Van heinde en verre komt iedereen met zijn spullen in een houten bootje gestouwd naar de markt gevaren. Hier is het een drukte van belang en je kunt er vanalles krijgen: zelfgerolde sigaren, gedroogde visjes en natuurlijk watermeloenen!
Bishnoi
Ze wonen in een klein dorpje in de hete woestijn. Kinderen komen aanrennen door het met geitenkeutels bezaaide zand, terwijl moeders voorovergebogen over een grote teil met water staan om de kleding te wassen. Mannen zijn er niet, die werken op het veld of hoeden geiten in de woestijn. We lopen rond, kletsen hier en daar wat en proberen te voelen hoe het moet zijn om hier op te groeien...
Oogsten
Het leven aan het Inle Lake speelt zich af op en om het water. De meeste mensen wonen in paalwoningen en verplaatsen zich met kleine houten bootjes. Om optimaal gebruik te maken van het water, hebben ze drijvende tuinen gebouwd waarop bloemen, tomaten en andere gewassen verbouwd worden die ze vervolgens weer op een van de vele markten kunnen verkopen. Deze man heeft net wier uit het meer gevist en gebruitk dat als mest voor zijn drijvende tuinen.
Zoutwerkers
Het is al warm op de zoutvlakte. Gelukkig staat er nog een fris ochtendbriesje dat ons een beetje afkoelt. In de verste verte is er niets te zien, behalve een verdwaalde 'wild ass' die de vlakte afstruint op zoek naar vers groen. Na een tijd rijden zien we de eerste onnatuurlijk witte zoutbergjes opdoemen. We stoppen voor een praatje met de zoutwerkers (inhoeverre dat mogelijk is in het Gujarati ;-)) Het is wel snel duidelijk dat deze mensen een hard bestaan leiden. Dagen, weken, maanden achter elkaar van vroeg tot laat leven ze onder de hitte van de zon en proberen ze zout te winnen. In ruil daarvoor krijgen ze een mager loon en af en toe een grote ton met zoet water.
Zonsopgang
Het is nog vroeg en koud als de boot door het gladde water van de Ayeyarwady glijdt. Langzaam komt de zon op, ontwaakt het leven en gaan de eerste vissers op pad. De sfeer is bijna mystiek als de laatste flarden mist door de oranje zon worden weggebrand.
Holy cow
De bazaar van Jodhpur is levendig en gezellig. Iedereen lijkt er zin in te hebben en slentert langs de kraampjes met tassen, schoenen en groenten of laat even snel zijn sippers repareren. Geen idee waar deze koe naar op weg was, maar poseren wilde ze wel even ;-)
Rabariherder
Het is heet achterin de tuktuk. We rijden over een klein asfaltweggetje als we opeens een kameel in een katoenveld zien staan herkauwen. Vreemd gezicht en tijd voor een foto! Al snel blijkt dat er veel meer kamelen zijn en er rennen ook behoorlijk wat geiten rond. Hun hangoren flapperen uitgelaten om hun hoofd. De beesten horen bij een groep Rabarimannen die kamp hebben opgeslagen in het veld. Voor we het weten wordt er een geit gemolken, stoken ze een vuurtje en wordt er verse chai voor ons bereid. Welkom in India!!!
Just curious..
Als je Indier bent kan je er niets aan doen... Je wordt geboren met een onbevredigbare nieuwsgierigheid en zonder enige vorm van schaamte als je iemand ongeneerd aanstaart. Wij moesten er ook vele malen aan geloven, maar zeg nou zelf: van een stel van die kleine snotneuzen kan je het toch wel hebben??
Kleine wasjes...
Tja als we het dan over wassen hebben... Hier in de Dhobi Ghats wordt zo'n beetje alle was van de stad gedaan. Van ziekenhuizen tot hotels, maar ook nieuwe kleding bestemd voor de verkoop in verre buitenlanden en gewoon onze eigen was als je die afgeeft bij het hotel waar je verblijft.... Verbluffend om te horen dat er nooit iets kwijtraakt door ingenieuze lintjes en draadjes die in de kleding genaaid wordt. Overigens waren er meer mannen dan vrouwen aan het boenen....
Little Rann of Kutch-
Behalve de leegte van een woestijn en de ‘cracks’ in de kurkdroge aarde, is de Little Rann of Kutch veel meer: vogelparadijs, woonplaats voor de zoutwerkers, visvijver en domein van de “asiatic wild ass”, afhankelijk van de tijd van het jaar. In de winter komen hier de migratorybirds (o.a. flamingo’s) , tijdens de moesson wordt hier gevist en de overige maanden werken de zoutwerkers zich een korrel in de rondte om rond te kunnen komen. Een bijzondere bijna magische plek! Om dit van dichtbij te kunnen ervaren zijn er diverse mogelijkheden. Het Eco Tour Camp [url="http://www.littlerann.com/" target="_blank"]http://www.littlerann.com/[/url] doet dit op een low-profile en integere manier. Oud-fotograaf, naturalist en geboren-in-een-zoutwerkersfamilie Devjibhai Dhamecha heeft een kamp gemaakt aan de rand van de woestijn en neemt je mee in zijn jeep de vlakte op. De hutjes zijn kleurrijk beschilderd en het eten is zalig. Je moet wel van te voren contact opnemen, want Devji woont in Dhrangadra (een uurtje rijden) en hij brengt je de woestijn in. Hij vertelt je graag over de woestijn, de mensen en de dieren. Een ‘home away from home’ op een plek om nooit te vergeten!
Preparing for prayer
Bij de grootste moskee van Delhi (de Jama Masjid) is het een drukte van belang. Ondanks de drukte heerst er een soort serene rust en iedereen lijkt ontspannen. Mensen slenteren over het grote binnenplein, voeren de duiven of wassen hun handen en voeten voordat ze gaan bidden. Wij kijken toe en ontsnappen hier even aan de hitte en chaos van het leven buiten de moskeemuren....