Satika

Pakistan • Noord Hoogland Pakistan

Pakistan • Noord Hoogland Pakistan

Satika

'Dit is je team' vertelde de jongen die me van het vliegveld in Skardu oppikte. 'Team? Maar ik heb toch genoeg aan een gids (omdat het verplicht is) en iemand die helpt dragen?' 'Nee, we hebben een kok, een leerling kok, drie dragers en twee paardenjongens mee. Wil je stoelen en een tafel mee? En een aparte eettent?' 'hohoho, wacht even. Jullie hebben WAT georganiseerd? Ik wil helemaal al die luxe niet. Ik wil niet westers eten. Ik wil niet zwaar bepakt. Ik wil eigenlijk... gewoon... dicht bij de natuur en cultuur zoals het hier is' antwoordde ik timide. En ik heb zoveel geleerd. Ik ben zo verslagen omtrent dit onderwerp teruggekomen. Mensen leven voor hun dieren. De paardjes en muildieren kregen iedere paar dagen nieuwe ijzertjes. De paarden die wij mee hadden hadden geen enkele open plek. De jongens waren ongelofelijk respectvol naar de dieren. Als wij 'geland' waren op de kampplek werden de paarden soms nog twee uur verderop gezet omdat daar gras was. Alles voor de dieren. Soms kwamen we een paardenjongen tegen: paard kwijt. Gewoon, weggelopen. Dat is balen want het betekent een jaarinkomen missen. En de dragers. Man man wat heb ik die jongens in mijn hart gesloten. Het is 'normaal' of door de toerist 'gewenst' dat de dragers apart slapen, eten en bewegen. Echter, dat wilde ik pertinent niet. Samen eten en hopelijk ook wat praten. Het resultaat: binnen drie weken hadden we gesprekken (in urdu/engels), namen de jongens me in de maling en kreeg ik te horen dat het voelde alsof ik hun grote zus was. Als afsluiting had ik ze allemaal uit eten meegenomen. Verlegen zaten ze te eten. Oogcontact vermijdend. En waarom? Ze waren in al die jaren (soms al 10 jaar!) nog nooit mee uit eten genomen. Ze hadden nog nooit in een restaurant gezeten met het hele team. Ben je van plan zo'n reis te maken? Vraag ten alle tijden aan de organisatie hoe de verdeling van inkomsten is. Vraag bewijzen van investering in educatie van de allerarmsten (vaak zijn de dragers niet opgeleid) en bekijk hoe de dieren eruit zien. Vraag voor vertrek alvast of je materiaal ten behoeve van het welzijn van mens en dier mee kunt nemen (denk aan zadeldekjes, peesbeschermers, etc voor de dieren en rekenboekjes, taal/engelse lesboekjes voor de mensen).

Pakistan • Noord Hoogland Pakistan

Pakistan • Noord Hoogland Pakistan

Satika

Doodziek kwam ik hier aan: noro virus en na 18 kilometer met bepakking sjouwen was alles me even teveel. Plots begon het te waaien en te regenen. Ik keek uit mijn tent en was verbluft. Die kleuren. Die regenbogen!!! In mijn pyjama (gut wat lagen die mannen in een deuk, ik heb het geweten) en op blote voeten zo snel mogelijk mijn tentje weten vast te leggen alvorens het losbarstte.

Pakistan • Noord Hoogland Pakistan

Pakistan • Noord Hoogland Pakistan

Satika

Kunnen we hem wel of niet passeren? Dat was de vraag die ons bijna 7 dagen boven het hoofd hing. Dan was de Gondogoro La teveel besneeuwd, dan stonden er stakende porters. Dan was er teveel wind of juist wéér heftige sneeuwval. Uiteindelijk kwam op 23 augustus het hoge woord eruit in Ali Camp op 5.100 meter hoogte: we gaan! Cool! Na al ruim 7 uur gelopen te hebben gaan we dus straks de Gondogoro La op 5.600m passeren. We zijn mijn (verplichte) gids, ik en de rescue guide die eveneens verplicht is. Na uren in het stikkedonker gelopen te hebben blijken we de gletjer al gepasseerd te zijn en moeten we 'slechts' de klim naar boven nog maken. Deze gaat echter zo steil omhoog dat zekeren verplicht is. Dan, plots, na 3 uur lopen, iets sneller dan verwacht aangezien de andere groepen nog niet eens aan de klim begonnen zijn aan de lichtjes in het diepe dal te zien, zie ik de 'top'tak. Een takje dat in de sneeuw gestoken is. We did it!!! Even een kop thee bij de rescue guides om af te dalen. Dat wordt een eitje want klimmen is het zwaartst... Maar niet om 03.00 snachts. De afdaling bleek een regelrechte abseil te zijn tegen een verticale wand van los steen. Gezekerd aan elkaar begon ik aan de afdaling. En dat viel wel even tegen maar zodra ik de smaak te pakken had. Ik baalde dat het nog donker was. De K2 was nu in duister gehuld. Omdat we lange tijd moesten wachten tot alle porters gepasseerd waren had ik wel de mazzel van deze fantastische zonsopgang. Op de achtergrond zie je Laila Peak en Masherbrum. Aan één hand hangend tegen die verticale wand maakte ik deze (onbewerkte!) foto. De kleuren, zo intens, zo ongelofelijk schitterend en adembenemend. Na de afdaling was ik opgelucht. Inmiddels ruim 12 uur actief in touw en 24 uur wakker. 'Zo, we zijn er bijna he'. Ja, zegt mijn gids. Ik denk nog een uur of 2 lopen. Dit moest ik even verwerken. Nóg 2 UUR LOPEN??? Doe normaal. Nee. Ik verwerkte dit 'toiletterend' en intens koud. Maar de zon warmde me al snel op op de gletjer en tegen 8 uur arriveerde ik in het kamp. Als eerste. De volgende teams arriveerden pas 3 uur later. TOen ik al in diepe slaap lag na te genieten van deze bijzonder mooie opgang

Italië • Rome

Italië • Rome

Satika

December, uurtje of vier, wij besluiten na aankomst in het Airbnb-huis gelijk de stad te verkennen. Omdat we vlakbij het Colosseum zaten was dat de logische eerste stap. En wat een fantastische keuze: bij zonsondergang konden we de ellenlange rijen vermijden, was het zonlicht fantastisch en hadden we de mooiste uitzichten. Vooral deze foto waarbij we het Colosseum ineens in een geheel ander daglicht zagen was adembenemend in combinatie met de geschiedenis van het monument.

Finland • Lapland

Finland • Lapland

Satika

Het was een grauwe dag maar toen kwam heel voorzichtig het zonnetje op en konden we deze sprookjesachtige omgeving prachtig vastleggen! Met -20 was het voor de honden nog niet waanzinnig koud, dus erg hard gingen ze niet. Nouja, de voorste dan want mijn moeders honden hadden maar wat veel zin!

Nepal • Namche

Nepal • Namche

Satika

De wereld stopte even om me heen toen ik de omgeving zag. En nog een keertje toen ik zag dat mijn foto gelukt was! Net had ik mijn dubbele filter op mijn Nikon gekocht en ik was er nog niet zo handig in. Ieder rustmomentje tijdens de trek kon ik gebruiken (ik sjouwde mijn eigen 15 kilo mee, geen drager) en toen kwam deze foto eruit! trots!!!

Groenland

Groenland

Satika

Onlangs zag ik dat er individuele reizen naar Groenland aangeboden worden. Lekker in je uppie lopen door Zuid-groenland langs het Sermalik-fjord. Ben je er bewust van dat hier IJSBEREN lopen. Ik heb er in 2014 oog in oog mee gestaan (terwijl de organisatie beweerde dat ze er absoluut niet zaten). Wat je organisatie ook zegt, zorg altijd voor een wapen, satelliettelefoon en een groep, dag en nacht waken etc. Veiligheid boven alles in het poolgebied. Je ziet vrijwel geen inuït zonder wapen in de boot/scooter als ze zich buiten het dorp begeven en dat is niet zonder reden.

IJsland

IJsland

Satika

Ga je naar IJsland? Doe dit dan via Denemarken met de boot en je eigen auto (wel een stevige ;)!). Wij planden de laatste ferry terug dus zaten laat in het naseizoen. Het was zo goedkoper, wat instabieler weer, noorderlicht en fantastische wandelingen. We konden overal bij mensen thuis slapen, hadden de beste tips en wisten zo de toeristische hotspost in te wisselen of te combineren met uniek verstopte plekjes overal in IJsland.