Pascale
De lach van Birma
Nog maar kort mogen buitenlandse auto's Birma doorrijden. De wegen zijn niet best, maar er wordt aangewerkt. Letterlijk steentje voor steentje wordt de weg opgebouwd. Als we langs rijden zwaaien ze enthousiast, krijgen we een stralende lach en wijzen trots naar de nieuwe weg. We werden ontvangen als bevrijders, maar in zekere zin zijn de ogen van de toeristen een weg naar de vrijheid voor de Birmezen.
Regel een: Kamelen...
Tijdens de reis met een barrel van Amsterdam naar Dakar, om deze te schenken voor een goed doel, doorkruisen we de Sahara. Gas is alles, en scheurend en dansend vliegen we over het zand. Totdat het schip van de woestijn voorbij komt. Hij kijkt niet op of om en negeert de auto voor ons. Die wijkt uit, komt vast te zitten en moet dus scheppen. Wij racen er joelend voorbij, natuurlijk, want stoppen betekent ook vast zitten...
Gastvrijheid van het.
Tegen schemer en zonder hordes toeristen wordt Petra mystiek. De stemmen van de verkopers komen tot rust, ze zetten thee en genieten in stilte van het uitzicht. Ze zagen mij daar hetzelfde doen en we deelden de waardering van dat moment. Zo gastvrij als het Midden Oosten is werd ik uitgenodigd voor de thee.