MathuBloom
Vele tips
Tip 1: Bij aankomst in Yangon kun je je meteen lokaal wagen. Wissel wat dollars (de koers op het vliegveld was zeer goed) en loop 500m naar de hoofdweg. Hier gaan legio bussen naar Sule Paya voor 20cent. No worries iedereen helpt je met wat woorden Engels Tip 2: Het land is onderhevig aan een enorme toeristenaanval en in het hoogseizoen (dec, jan, febr) kun je vaak geen (goedkoop) guesthouse vinden. Tempels worden dan vaak open gesteld voor de (on)gelukkigen. Neem een hangmat met muggennet mee (voor $10 te koop in Bangkok, aan Thanon Atsadang liggen tal van legershopjes) . Een tent is te warm, een hangmat kan ook op een veranda en je bespaard werkelijk enorm omhoog geschoten hotelprijzen. . Tip 3: Niet omdat er zo weinig Engels wordt gesproken, altijd wel wat woordjes, maar meer om de interessante mensen, de huidige wat openere politieke situatie en de hoge mate van onder de mensen zijn met je hangmat zou een phraseboekje deze reis erg van toepassing zijn. Tip 4: Het eten in Birma is werkelijk heerlijk, elke maaltijd was een feestje voor ons. Helaas ontdekten we vrij laat hoe lekker de curries waren. Op de markt staan tafels met pannen en die zitten vol met olie en stukken vlees, niet zo'n smakelijk aangezicht, maar als je een hap neem........ Toeristen entrees en verhoogde bus, trein en boot kaartjes gaan allemaal naar het vreselijk corrupte militair regime. Zaak dus om dat zo min mogelijk te laten gebeuren. Voor Bagan en Inle Lake betaal je 10$. Meestal wordt dit bij aankomst in de bus al gevraagd. Zeg dat je hotel al een toegangsticket heeft en je wordt over geslagen. Hierna is er niemand meer die er naar vraagt. Ook niet bij de tempels. Bij Shwedagon Paya in Yangon kun je elke toerist om zijn kaartje vragen en daarmee naar binnen lopen. Tip 5: Bij Inle Lake kun je fietsen huren, ook voor meerdere dagen. Zo kun je een drie daagse fietstocht om het meer maken (er is een brug aan de zuidzijde) die je zou kunnen combineren met een boottocht (fietsen gaan mee). Onze bevinding is dat je beter anti-klokwise kunt gaan. In Inthein is het namelijk veel makkelijker om een Engels sprekende bootsman te vinden. 14.000Kyat (14euro) voor een boot voor 6uur van Inthein naar Nampan via floating gardens, paya's en het open meer is een mooie prijs.
Zelfstandig toeren op
Buiten de Gebaande Paden: Het motto van Columbus en iets wat volgens mij alleen haalbaar is als je zelfstandig en buiten je reisgids om reist. Natuurlijk kan een toer je afzetten en een gids je op de must-sees attenderen. Maar buiten die gebaande paden treden vergt nieuwsgierigheid en durf. Dit kun je met momenten doen (als je 'vrije tijd' krijgt bij je toer, of als je zelf je avondeten moet zoeken), maar ook 24/7.... Ga je naar de befaamde Zuid-Oost Azie Landen (Vietnam, Laos, Cambodia en Thailand) dan is een brommertje werkelijk HET vervoersmiddel van keuze. KOOP een brommer, rij er mee van zuid naar noord (Zit je niet altijd zo in de zon te turen) en verkoop hem aan de volgende backpacker. Dit wordt vooral in Vietnam en Laos redelijk vaak gedaan en er is dus een markt. Wij vonden kopen iets te veel werk voor ons tijdsbestek en zijn op zoek gegaan naar huurexemplaren. In het Zuiden van Laos, in Pakse, is het al een rage: voor 4euro heb je een schakel (heel makkelijk en fijn in de bergen) brommer en ben je op weg zolang als je wilt om het Bolavan Plateau te ontdekken. Ze doen nergens moeilijk over en hebben vaak een spin of touw om je backpack (met tent/hangmat en kookgerei natuurlijk) achterop te binden. Reken op 3euro benzine per dag. In het noorden wilden we 12 dagen op pad, maar in VangVieng (een mooi beginpunt) bleek dat de verhuurders je niet buiten de provincie laten gaan. Na lang zoeken hebben we een vent gevonden die ons brommertjes voor 8euro per dag mee gaf en dat weer zou doen: T Motor VangVieng Tel: 020 99221896 of 98928831, zoals iedereen in VangVieng spreekt hij Engels. Deze shop is gelegen op een hoek, aan de overkant van, ten zuiden van het ziekenhuis en ten oosten van Elephant Crossing (hotel). Geen straatnamen, succes. De ervaring? Onvergetelijk. Zelf watervallen ontdekken, grotten bezoeken, je tijd en dagindeling bepalen, op de meest unieke plekjes eten, vreemde markten tegen komen, je hangmat hangen waar de nacht ook maar valt of uitgenodigd worden door dorpelingen voor thee of een slaapplek, het is dagelijkse kost. Twijfel niet langer, plan niks, huur een brommer bij deze vent, zorg dat je slaapspullen hebt (of neem hotelletjes onderweg), neem een Lonely Planet als houvast en ga op ontdekking. Dit is op reis gaan, en het kost geen drol.
Toehorende Monks bij.
Met grote ogen kijk ik uit het autoraam naar de mensenmassa. Ik vraag mijn lift of ik hier mag uitstappen en beland zo midden in 'De dag/week van het Volk'. Althans, dat is wat ik aan de weet kom in de week die volgd (niemand spreekt engels). Duizenden monks zijn hier bijeen gekomen voor rituelen, toespraken, offeringen en geld. Het volk geeft en bid mee. Op deze foto zie je de vele tinten rood van hun gewaden met één geel buitenbeentje.
Een zalig bloemetjes.
Achterweggetjes blijven mijn favoriet. Hobbelige zandweggetjes dwars van A naar B over smalle passen en door ongerepte meadows en natuur. Net zoals hier van Steamboat Springs naar Walden in Colorado, VS. Vooral in de maanden eind juni t/m begin september is het hier een walhalla van bloemetjespracht. Rode, gele, paarse en witte exemplaren maken de bergenhellingen een feest om naar te kijken. Wandelingen zijn een lust voor het oog en een vers boeketje hing altijd tussen mijn zonneklep. Van deze weggetjes, waar je alleen met je eigen auto en een speurhonden-neus zal komen, word je helemaal vrolijk en geniet je van vrijheid en stilte. De kans dat je herten, beren, marmotten en zeer veel vogeltjes tegen komt is ook veel groter. Amerika heeft ontzettend veel prachtige wegen, maar deze is toch wel uniek voor zijn bloemetjes festijn. Coördinaten: 40,52528 en -106,75175
Motor huren in China
Een geweldige manier om de omgeving van Xishuangbanna in het zuiden van Yunnan te bewonderen is per motor. Jinghong is de bekendste en meest toeristische uitvalsbasis voor wandel, fiets en georganiseerde uitstapjes en hier zijn vele hotels/hostels die informatie kunnen geven over routes en te bezichtigen dorpjes. Wij kwamen echter eerst aan in Menghai, een stadje 40km ten westen van Jinghong. Iets meer laidback, geen westerse restaurantjes maar wel een enorme grote dagelijkse markt met tribemensen. Met alleen de informatie van onze reisgids besloten we dat fietsen te ver was, je met scootertjes ook net niks kon zien en de bussen veel te onregelmatig waren. We wilden wel eens een motor huren en dus ging mijn vriend op zoek. Bij een klein reparatie shopje aan de rand van de stad, had hij geluk (typ bij googlemaps dit nummer 21.954748,100.448569 in de ‘zoek’ balk en je ziet waar het is bij de groene pijl). Het werd de eigenaar duidelijk wat hij wilde en voor 30yuan (3,60euro) konden we de volgende dag een motor komen huren. Het was geweldig. Dit coole ding ging gewoon 100km per uur voor de saaiere stukken en tufte ons tranquilo langs de houten dorpjes waar het interessant was. We reden dorpjes in en bekeken wat de mensen aan het doen waren, we vroegen de weg, hielpen mee met thee plukken, hadden een wandeling door een bananen plantage, namen kleine zijweggetjes, bezochten tempels, zwommen in rivieren en besnuffelden de marktjes die we tegen kwamen. De weg was langer dan we dachten dus lieten we iemand bellen om te zeggen dat we morgen pas terug zouden komen: geen probleem. Hotelletjes zijn verder in elk dorpje te vinden. Dus ga je naar China, neem je internationaal rijbewijs mee (of je gewone rijbewijs, wij kregen hem zelfs mee met een studentenpas) en voel de wind in je haren op een motor (als je perse GOEDE helmen wilt zul je goed moeten zoeken). Een prachtige manier om je vrij en zelfstandig te bewegen.
Liften in China
Liften is tof, makkelijk en net zo veilig als de meeste OVbussen. Met liften ontmoet je de lokale bevolking, kom je op vreemde plekken, krijg je uitnodigingen voor maaltijden of slaapplekken, ben je niet echt veel langzamer en bespaar je ook nog eens geld. Liften is voor mensen zonder haast en een hoge we-zullen-het-wel-zien mentaliteit. Voor mensen die reizen als een onderneming zien en niet als een opgave. Tip: Ga NOOIT liften zonder tentje (tenzij het zekerdeweten droog blijft), matje, slaapzak en brandertje. Je onafhankelijkheid verhoogt je zelfvertrouwen en geeft je alle vrijheid die bij deze vorm van reizen zo ultiem is. Liften in China is niet overal makkelijk. Zet een verticale lijn dwars door Xi’an en verdeel het land zo in oost en west. Oost China is vrij vol gebouwd waardoor afstanden kort zullen zijn en je telkens in steden wordt afgezet. Je moet dan met een busje, rickshaw of lopend naar de rand zien te komen en da’s werkelijk zeer vermoeiend. Bussen dus. In west China bepalen de bergen waar wegen komen en zijn ze veel overzichtelijker en rechttoe rechtaan. In China heeft elk informatie centrum 50cent kaarten van zijn provincie waar bijna alle smalle wegen en kleine dorpjes op vermeld staan. Met deze kaart, waar zowel jij als je mogelijke rit op kunnen wijzen en ongeveer vijf woorden Chinees kom je overal. In westerse landen steek je je duim omhoog als liftteken, in bijna alle andere landen wapper je je hand losjes op-en-neer. Een mooie bijkomstigheid was dat we al meerijdend met de lokale bevolking vaak toeristische gebieden gratis binnen kwamen. Zoals bij de [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Tiger_Leaping_Gorge" target="_blank"]Tiger Leaping Gorge[/url], een zeer bekende, prachtige hike waar de overheid nu opeens aan beide kanten van de gorge een kassa heeft neergezet. En de [url="http://www.travelchinaguide.com/attraction/guangxi/longsheng/dragon.htm" target="_blank"]Dragon’s Backbone Rice Terraces[/url], waar een gebied dat eeuwen geleden door mankracht en knappe koppen bedacht en gemaakt is nu als centenvanger word gebombardeerd. Dus Thumbs-up voor een interessante, relaxte en avontuurlijke reis.
Alternatieve route...
Hier nog een 'achterdeur' in China: Bij Dunhuang ligt [url="http://www.travelchinaguide.com/attraction/gansu/dunhuang/moon_lake.htm" target="_blank"]Crescent Moon Lake[/url], een sikkel vormig meer midden in de zandduinen 6km ten zuiden van de stad. Ook voor dit NATUUR fenomeen vragen de Chinezen een entree (waarschijnlijk om de hele 'kermis' naar en om het meer te bouwen en onderhouden. Houd je net als ik niet van de drukte en het gezamenlijk ergens naar kijken, struin dan 1km langs het hek in oostelijke richting. Een plezierige wandeling daar waar de woestijn de palmbomen ontmoet. Daar blijkt het hek opeens op te houden! Hier is de wereld weer vrij en kan men gaan zoals men blieft. Ploeterend hijg je jezelf naar boven, de duinen op. Het zand kietelt tussen de tenen en je kunt steeds verder over de stad uitkijken. Tot je boven bent en tot je verbazing over heel Crescent Moon Lake en al zijn bezoekers in fel oranje over-laarzen (tegen dat lekkere zand tussen je tenen) heen kijkt. Je ziet ze daar wandelen, kameel rijden, zandsleeën en een bergje beklimmen voor wat uitzicht. Jij staat daar ver boven en werpt met je berg de schaduw die stijgt bij het vallen van de zon. Geen lawaai, alleen tussen de zandbergen, een geweldig uitzicht over stad en attractie en de ondergaande zon tot hij werkelijk aan de HORIZON verdwijnt. En dan natuurlijk nog even genieten van de sterren he..........
Nadenken. Bekijken...
China, een land met prachtige bergen, dalen, watervallen, tempels en oude dorpjes. Wil je ze allemaal bekijken dan mag je portemonnee wel goed gevuld zijn. Steeds meer ontdekt China haar toeristenindustrie en probeert die aan alle kanten van haar centjes te ontfutselen. Soms om natuur gebieden te onderhouden of tempels te restaureren (die ze meestal zelf in de Culturele Revolutie hebben verwoest), maar vaak gaat de poen rechtstreeks naar zakken van overheids functionarissen. En wat die er mee doen....... Misschien juist wel het bouwen van weer een dam of betere wegen in/door een ander natuurgebied. Na wat betalen, bekijken en nadenken kwamen wij tot de conclusie dat veel entrees pure geldklopperij zijn. Paden liggen er al jaren hetzelfde bij, tempels zijn juist mooier in hun oeroude sferen, de waterval valt ook zonder mijn entree en het leven in de dorpjes wordt gehaaider. Sorry hoor, maar wij hoeven geen kabelbanen, paadjes met railingen, dorpen met torenhoge hotels of pure bergtoppen met snack-verkoop punten. Ook rekening houdend met ons low-budget en onze avonturiers mentaliteit hebben we besloten om oren en ogen open te houden voor 'achterdeuren'. En wat bleek...... die staan meestal wagenwijd open. Zo Is een bezoek aan de[url="http://www.yunnan-roads.com/travel/shangri-la/baishuitai-water-terraces.htm" target="_blank"] limestone terasses in Baishuitai[/url] gewoon een kwestie van de weg 400m aflopen (richting het noorden) en daar een pad naast een beekje omhoog te wandelen. Geen haan die kraait. Ook voor het bezichtigen van de [url="http://www.yangshuochina.com/sight/Yangshuo/sight-6.html" target="_blank"]1500jaar oude Banyan Tree bij Yangshou[/url] hoef je alleen maar het hek naar de uitgang te volgen (100m naar het zuiden) waar zelfs een bordje met 'Free entree' staat (da's voor de souvenirs kraampjes). Zo loop je gewoon via de achteringang naar binnen of kun je de boom vanaf een dam fotograferen wat een prachtige weerspiegeling geeft. Je hoeft het terrein dus niet eens op. Ook bij de[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Ganden_Sumtseling_Monastery" target="_blank"] Ganden Sumtseling Gompa in Shangri-la (Zhongfian) [/url] fiets je zo rechtdoor langs een niet gebruikte slagboom om de weg naar de tempel te vervolgen terwijl aan de andere kant van het gebouw een hele controle is opgesteld. "Dan worden we vast bij de tempel gecontroleerd." dachten wij. Maar niks van dat. Chinezen zijn gehoor- en volgzaam. Keurig en saamhorig. Een strenge controle lijkt niet nodig te zijn voor deze brave burgers. Er zijn nog tal van andere voorbeelden voor andere tips, maar kijk zelf dus ook uit waar en waarom je geld uit geeft.
Mooi geframed dorpje
Net voordat we met een volgende ferry over staken zag ik frame, gemaakt om het dorpje Norddal waar we heen gingen juist te fotograferen. Dat was ons Happy End.
Uitzicht over...Jotun
De eersten die dit seizoen een hike in Jotunheim National Park maakten. Wehadden de uitzichten en reindeer helemaal voor onszelf. Werkelijk een prachtige hike met licht en sneeuwoversteken.
Uitzicht over...Geira
We hadden geluk dat we een lift hadden van iemand die wilde stoppen zodat ik een foto kon maken van weer zo'n prachtig fjord met een dorpje aan zijn einde. Je krijgt er nooit genoeg van.
Rook dwarrelt op van.
Een offering van kruiden, wierrook en gedroogde bloemen is gemaakt en rookt zijnweg omhoog. Door het licht van de geschreven tekens isde rook goed te zien. De foto had vast donkerder gemogen.
Een 'hoofd' monk die.
Een 'hoofd'monk van de Labrang Monastery in Xiahe gebaard de andere volgelingen dat ze mogen aantreden voor de deur waar ze een tijd een lied zingen voordat de tempel deur open gaat.
Tibetaanse prayerflag
Tibetaanse prayerflags bij een verder weg gelegen Youning Si tempel in de Qinghai privincie. Door de zakkende zon die erdoorheen schijnt en de wind die waaide geeft de foto voor mij veel beweging.
Morgen mist
Onverwachts zat ik rechtop terwijl het vroege ochtenduur me half in slaap zat te dommelen. De morgenmist over een riviertje. Vanuit de bus kon ik snel deze kiek nemen.
Crab
Hij was dood, maar nog niet lang. Zijn kleuren waren nog steeds zo fel en uitdagend. Als sierrad lag hij in onze nek, daarna hebben we hem open gemaakt om te kijken hoe hij vanbinnen werkte.
Bug of life
Met zijn antennes probeert hij misschien nog meer internet verbinding op te vangen terwijl hij op ons kastje in de jungle zit. Het internet werd in ieder geval niet sneller. Deze sprinkhanen werden volgens mij 'bugs of life' genoemd. Je mag ze in ieder geval tussen duim en wijsvinger op pakken, de vleugels tegen elkaar, en dan een wens doen terwijl je hem in de lucht gooit zodat hij weg kan vliegen.
Etende rups
Een etende rups. Altijd zo grappig om van dichtbij naar te kijken. En dan blijf je je ook altijd af vragen wat voor vlinder dit kleurrijke beestje dan wordt. Mss wel een hele saaie.
Hartjes op het strand
Zaadkokers, een van de velen die ik gefotografeerd heb op al m'n reizen. Misschien dat ik ooit de naam wist, misschien ook niet. Het zijn er te veel om te onthouden. En ach, wat doet het er eigenlijk ook toe, het gaat om de vorm, de kleur, de geur en haar uitstraling, wat doet een naam nu helemaal.
Bloemen
Een bloem, een van de velen die ik gefotografeerd heb op al m'n reizen. Misschien dat ik ooit de naam wist, misschien ook niet. Het zijn er te veel om te onthouden. En ach, wat doet het er eigenlijk ook toe, het gaat om de vorm, de kleur, de geur en haar uitstraling, wat doet een naam nu helemaal.
Bloem
Een bloem, een van de velen die ik gefotografeerd heb op al m'n reizen. Misschien dat ik ooit de naam wist, misschien ook niet. Het zijn er te veel om te onthouden. En ach, wat doet het er eigenlijk ook toe, het gaat om de vorm, de kleur, de geur en haar uitstraling, wat doet een naam nu helemaal.
Uitgegeten borden
"Lekker gegeten?" Ik vind dit een geweldige foto met mijn uitgegeten bord. Het vissen skelet afgeplozen en totaal uitgeput om nog meer van de omliggende lekkernijen naar binnen te werken. Mijn overbuurman deed een betere afwerking.
Ondergaande zon...sil
Weer een silhouet van de bomen met een ondergaande zon. Makkelijk kiekjes nemen die toch heel veel gevoel geven en een verlangen om daar te zijn.
Riet met in het licht
Soms zie je ze, die plaatjes. Mijn vriendin was even aan het plassen en ik zag plots dit beeld door het riet. Het avondlicht dat onder de wolken door piept en een grijs/groene sfeer geeft.