Lemurgirl
Ruisdael in Soest
Denkend aan Holland.... dan zie ik Jakob Ruisdael staan hier op de zandvlakte met zijn kwasten en canvasdoek op een ezel. Wat zien we toch vaak prachtige luchten in ons kleine kikkerlandje. Zoals afgelopen vrijdag tijdens een bezoekje aan de Soesterduinen (Parkeren? Rij vanaf de N413 de De Beaufortlaan op totdat je niet verder kunt. Daar kun je parkeren en zo de duinen in wandelen; 4voeters zijn welkom!). De zon in de rug, her en der een struik of boom die zich in herfstkleuren heeft getooid en een dreigende lucht met toch een stukje blauw. Het bleef trouwens droog....
Het Oude Loo
In het paleispark van Paleis Het Loo (d.w.z.: het bos om het paleis heen en niet de tuinen van het paleis met de fonteinen en de buxushaagjes) ligt een jachtslot uit de 15e eeuw met een heuse gracht eromheen: Het Oude Loo. Dit slot zelf is niet toegankelijk voor publiek. Het park er omheen echter wel, alleen... slechts 2 maanden per jaar, te weten in de maanden april en mei. Dan staan de poorten open en kun je om het slot en door het park daar omheen wandelen. Je kunt er komen door te parkeren op het parkeerterrein van Paleis het Loo en bij een automaat bij een houten poortje een wandelkaart voor het paleispark te kopen (2 euro per volwassene). Pak dan de witte route en dan kom je na 10 minuutjes al een bordje tegen die je de weg naar het Oude Loo wijst. Vooral nu is het er prachtig! De azalea's en rododendrons staan in volle bloei en de geur van al die bloemen hangt zwaar in de lucht. In het park rondom het Oude Loo bevindt zich ook een beeldenvijver met o.a. een theepaviljoen. En wanneer je het dan zo bekijkt vanaf de overkant van het water, lijkt het net of je in de tuin van een Frans chateau staat... terwijl je 'gewoon' in ons eigen land bent!
Frankrijk • Dordogne, Limousin en Lot
Frankrijk • Dordogne, Limousin en Lot
Venetië van de...Peri
Afgelopen jaar op vakantie naar de Dordogne, een prachtig stukje Frankrijk. Het leukste en meest charmante plaatsje waar wij geweest zijn, was zonder twijfel Brantôme. Gelegen in de Perigord Vert wordt dit stadje ook wel het Venetië van de Perigord genoemd: er zijn vijf bruggen over de rivier de Dronne gebouwd waardoor het 'eilandje' verbonden wordt met het 'vaste land'. We moesten even een bui afwachten op een terrasje, maar ach... onder het genot van een kop thee of koffie is dat geen probleem.
Bokeh Bloesem
Nu het voorjaar is, komt de natuur weer tot leven. Waren het eerst de sneeuwklokjes die voorzichtig hun kopje boven de grond staken, nu zijn de bloesems aan de beurt. Alhoewel deze boom inmiddels is uitgebloeid, zijn er hier in de buurt nog zat bomen die nog prachtig in bloei staan. En dan wordt het tijd om de 50mm/1.8 maar weer eens uit de tas te halen. Mocht je deze lens niet hebben, dan loont het beslist de moeite om 'm aan te schaffen. Hij is lichtsterk, klein en licht, absoluut niet duur en... hij geeft een prachtige bokeh en maakt alles een stuk zachter. En -zoals elke RR weet- voor mooie dingen hoef je niet persé naar het buitenland. Ook ons eigen kleine landje is prachtig!
Verenigde Staten • Grand Canyon
Verenigde Staten • Grand Canyon
Sunset Grand Canyon
Het laatste zonlicht scheert over de Canyon, de toppen van de rotsen verkleuren naar oranje. De kleuren zijn veel warmer dan overdag. Het is heel iets heiïg wat een mooi effect geeft. Er zijn verschillende uitkijkpunten langs de Desert View Drive in de Grand Canyon van waar je kunt genieten van de zonsondergang. Wij stonden bij Moran Point. Camera mee, statief mee en een grijs verloopfilter mee. En handschoenen en een warm vest. Want heel erg warm is het niet meer in oktober 's avonds in de Grand Canyon wanneer de zon eenmaal verdwenen is...!
Viva las Vegas!
Bright light city, gonna set my soul, gonna set my soul on fire.... Vivaaaa las Vegas! Een stad waar je zintuigen een opdonder krijgen... overal muziek, het getinkel van gokkasten, het donderend geweld van de vele fonteinen, knipperende neon-lichten, toeterende auto's, mensen die over de Strip flaneren, de over-the-top hotels, de één nog luxer en uitbundiger dan de andere... En het gaat dag en nacht door. Op de foto op de voorgrond het Venetian, compleet met gondeliers. Je kunt het zo gek niet bedenken, of het kan in Vegas. En toch geweldig om hier een keer rond te lopen en het mee te maken. Laat het gewoon op je inwerken. Geniet van de dansende fonteinen van het Bellagio. Breng een bezoek aan het Shelby Heritage (voor de auto-liefhebbers!) en ga shoppen in de Bootbarn (cowboylaarzen zo ver het oog reikt) of in één van de twee outlet-centra. En: ga gewoon door de week naar Vegas, dan is het een stuk goedkoper dan in het weekend! En nee, we hebben niet gegokt... alleen onze ogen uitgekeken.
Markante kop...
Tijdens onze reis naar het Sahamalaza-project (zie pagina 110 van het nieuwste magazine... ;-)...) kwamen een aantal locale rangers naar het kamp in Ankarafa om het e.e.a. te vertellen over wat zij doen en waarom ook zij achter dit project voor het beschermen van de blauwoog-maki staan. Ze werden door onze camera-man gefilmd. En vooral het later terugkijken van hun eigen prestaties vonden ze werkelijk hilarisch! Eerder op de dag waren we deze ranger in het bos al tegengekomen en ook toen viel dat prachtige markante gezicht al op. Hier is hij echter erg geconcentreerd aan het bedenken wat hij strakjes voor de camera gaat zeggen. Inmiddels zijn er een aantal reisorganisaties die eco-reizen aanbieden naar het Sahamalaza-project (weet alleen niet of ik hier de namen mag noemen?). Uiteraard ontmoet je de blauwoogmaki tijdens deze reizen, maar... wellicht kom je deze 'markante kop' ook wel tegen!
Aan de voet van Verna
Yosemite NP staat natuurlijk bekend om zijn vele watervallen en prachtige rotspartijen. De meeste watervallen drogen echter in de loop van het jaar op. Eén van de weinige watervallen waar het hele jaar wel water stroomt, is Vernal Falls. Maar ook bij Vernal Falls neemt de waterstroom behoorlijk af tijdens de zomer. De 96,6 meter hoge waterval in de Merced River is redelijk makkelijk te bereiken via de Mist Trail. Ik schrijf 'redelijk'... want er zitten wel een paar steile stukjes bij ;-). Het is ook één van de kortere en populairste trails in het park (en daardoor ook drukker). Maar eenmaal aan de voet van de waterval kun je wel op zoek naar de pot met goud... (helaas niet gevonden....).
Radio Kootwijk
Stel... je woont al jaren op de Veluwe. En je bent er wel eens langs gereden, maar nog nooit echt geweest. Zo verging het mij wanneer het Radio Kootwijk betreft. Maar op deze prachtige lentedag moest ik hier zijn voor een familie-shoot. Dus eigenlijk was ik 'aan het werk'. Binnenkort gaat echter de hond mee, de camera -uiteraard- mee en toch nog een keertje hier naar toe. Het is er prachtig. Ik kan me voorstellen dat het in augustus/september - wanneer de heide bloeit - hier helemaal mooi is! Het gebouw op de foto is gebouw A, ofwel "de Kathedraal". In 1917 stond er op Java een zend- en ontvangstation voor draadloze telegrafie voor de communicatie met het moederland. In Nederland zelf stond echter nog niks. Dat werd een jaar later radio Kootwijk. De radiozender werd ondergebracht in een gebouw van gewapend beton: gebouw A. De Amsterdamse architect Julius Luthman liet zich bij het ontwerpen van het gebouw o.a. inspireren door de Egyptische mythologie. Het gebouw lijkt nl. op een sfinx. Met name uit de lucht is dat goed zichtbaar. Alleen ... ik stond vandaag met beide beentjes op de grond..... :-)
Sunset
We zijn met de bus onderweg van Ankify naar Ankarana NP. Het wordt steeds donkerder en wanneer we over een brug rijden, hebben we een prachtig uitzicht over de rivier, waarin de ondergaande zon glinstert. Het is geen diepe rivier, er lopen mensen doorheen en her en der zijn lokale vrouwen nog de was aan het doen voordat het echt helemaal donker wordt. De chauffeur stopt helaas niet, dus al rijdende nog snel een foto kunnen maken...
Aan het werk
Wanneer ik 's ochtends wakker word op Nosy Be (spreek uit: Noessie Bee), besluit ik richting het strand te lopen. Her en der spelen wat kinderen, er lopen vrouwen in felgekleurde rokken en deze visser gaat aan het werk in zijn kleine bootje. Het zonnetje komt al lekker door en het beetje mist wat er 's ochtends eerst nog hing, is zo verdwenen. Op dat moment is er (nog) geen toerist te bekennen. Heerlijk, wat een rust........
Verenigde Staten • Yosemite NP
Verenigde Staten • Yosemite NP
Spiegelbeeld...
Een beeld wat je vaker voorbij ziet komen: de Merced-river in Yosemite NP met daarachter El Capitan (jawel, niet alleen een besturingssysteem voor je Mac, maar ook een enorme grote rots, bekend bij alpinisten vanwege zijn lastige klimroutes). In het voorjaar zijn de watervallen en de rivier een stuk woester, omdat dan al het smeltwater naar beneden komt. Maar in de loop van het seizoen drogen de meeste watervallen op en verandert de Merced in een rustig kabbelend riviertje. Wij waren er in september, dus alleen Bridalveil Falls en de Vernal Falls 'deden het nog'. Maar... dat maakt het niet minder mooi :-).
Verenigde Staten • Washington D.C.
Verenigde Staten • Washington D.C.
The Wall
Aan het einde van onze reis door de VS brengen we een bezoek aan Washington DC, nog even - zoals wij het gekscherend zeiden - bij Barack op de koffie. En natuurlijk brengen we een bezoek aan The Mall. Bij het zien van de monumenten komen bij mij een aantal woorden naar boven: herinneren, herdenken en respect. Eén van de monumenten op The Mall is het Vietnam-monument. Dit monument bestaat uit 3 delen: een monument ter ere van alle vrouwelijke veteranen, een standbeeld "the Three Soldiers" en "The Wall". Dit laatste deel is wel het meest bekend. Het is opgebouwd uit 2 grote stukken zwart graniet van elk 75 m lang en variërend in hoogte van 20 cm tot 3 meter hoogte.Ze staan tegen elkaar aan in een hoek van 125 graden. In het graniet zijn de namen van ruim 58.000 gesneuvelde en vermiste soldaten, die tijdens de Vietnamoorlog hebben gevochten, gebeiteld. Een diamantvorm achter de naam betekent dat de militair is gesneuveld, vermiste militairen hebben een kruis achter hun naam. Wanneer een lichaam werd geïdentificeerd, kwam er een cirkel om het kruis. De namen staan in chronologische en alfabetische volgorde. Veel bezoekers zoeken de naam van familieleden om vervolgens met papier en potlood er een afdruk van te maken. Ook laat men objecten achter die aan het einde van elke dag verzameld worden in een speciaal depot. Dit kleine Amerikaanse vlaggetje trok mijn aandacht...
Verenigde Staten • San Francisco
Verenigde Staten • San Francisco
Golden Gate Bridge
Eén van de meest bekende landmarks in San Francisco is toch wel de Golden Gate Bridge. We hebben als vervoermiddel 'slechts' de benenwagen. En het openbaar vervoer, natuurlijk. Dus met de stadsbus gaan we richting de brug. We weten niet precies waar we er uit moeten, maar de chauffeur stelt ons gerust. Hij stopt onder aan de brug en zal ons een seintje geven. Het is een vriendelijke man die in is voor een praatje. Volgens hem hebben we geluk, want de zon schijnt en het is lekker weer. Normaliter is de brug in dichte mist gehuld en is het koud en grijs. De lucht is inderdaad prachtig blauw, maar op de brug is het best wel frisjes omdat het redelijk waait. We hebben echter een schitterend uitzicht op dit bijzondere bouwwerk. Het is erg interessant om te lezen hoe ze de brug gebouwd hebben en imposant om te zien hoe dik de kabels zijn. Een knap STAALtje werk, zogezegd.... :-).
Terug naar school
Afgelopen juni mocht ik voor mijn werk naar één van de natuurbehoudsprojecten die wij ondersteunen. Heel vervelend... ;-)..., want dat project bevindt zich op Madagascar. Om precies te zijn op het schiereiland Sahamalaza. Dit is de enige plek ter wereld waar de bijzondere blauwoogmaki leeft. Het is één van de weinige primatensoorten die - zoals de naam al doet vermoeden - blauwe ogen heeft. Het Sahamalaza-project draait om bescherming van deze diersoort. En daarbij speelt de locale bevolking een cruciale rol. Juist door hun leefomstandigheden te verbeteren, laten ze het bos (dus de leefomgeving van de maki) met rust en is het aantal dieren in een tiental jaren van minder dan 1000 al toegenomen naar zo'n 4000 blauwoogmaki's. Het verbeteren van leefomstandigheden kan op diverse manieren: de bevolking wordt geleerd hoe ze meer rijst van 1 veldje kunnen oogsten en ook hoe ze dat veld vaker dan 1x kunnen gebruiken. En dat spaart weer bos. Er zijn lokale comité's van rangers die de boel in de gaten houden. Dus minder stropers. Uiteraard wordt er onderzoek gedaan (wil je een dier kunnen beschermen, dan moet je weten hoe het diertje leeft) en ook daarbij helpt de lokale bevolking als gids of kok. Natuurlijk is ecotoerisme ook één van de poten van het project. Inmiddels zijn er reizen beschikbaar naar het project (www.matoketours.nl). En natuurlijk, en vandaar ook deze foto, onderwijs: er worden onderwijzers betaald door het project waardoor kinderen, de toekomst, naar school kunnen en hen wordt geleerd in welke bijzondere omgeving ze leven en dat de dieren die daarin leven, beschermd moeten worden. Wij zijn met ons team naar een aantal van die schooltjes toegeweest. Uiteraard was het heel bijzonder om de blauwoogmaki in het wild te mogen aanschouwen, maar het bezoek aan deze schooltjes was enorm hartverwarmend. Enthousiast, vrolijk... er werd voor ons gezongen en gedanst.... we werden onthaald als ware VIP's! Uiteraard konden we niet met lege handen aankomen, dus hadden we ringstaartmaki-maskers meegenomen. Die werden ondersteboven en achterstevoren gedragen, maar dat mocht de pret niet drukken. En in dat hele volle klaslokaal viel dit boefje links op... die geweldige twinkeling in zijn ogen. Dat belooft wat voor de toekomst!
Dante's View
Eén van de meest bijzondere plaatsen in de VS (tenminste die wij op onze reis hebben aangedaan...) is zonder meer Death Valley. Vantevoren denk je nog: als het zijn naam eer aan doet, is er vast niet veel te zien. Niks is minder waar: grote zoutvlakes, zandduinen, rotsen in allerlei pastel-tinten, badlands en indrukwekkende uitzichten. Zoals deze vanaf Dante's View. Was het de dag ervoor bij aankomst nog 40+ graden in de vallei, nu is het wat kouder. Slechts een 'schamele' 30 graden... Dante's View ligt op 1685 meter boven zeeniveau, terwijl het lager gelegen Badwater (waar de zoutvlaktes zijn) op 85,5 meter beneden zeeniveau ligt. De temperatuur op het uitkijkpunt is dan nog weer wat lager dan in de vallei (graad of 15). Wanneer we aan komen rijden, pakken dikke, donkere wolken zich samen en zien we in de verte de eerste regenbuien. Echter wij hebben nog een prachtig uitzicht over de vallei en de zoutvlaktes. Na 20 minuten bereiken de buien het uitzichtpunt en moeten we rennen om droog bij de auto te komen. Wat overigens mislukt.... Het uitzicht is nu aan het oog onttrokken door een grijs wolkendek waaruit hagel en regen valt. Inmiddels is het behoorlijk fris (rond de 10 graden...) en ben ik blij dat ik een warm vest aan heb. Met de verwarming in de auto op standje 'kernsplitsing' rijden we weer naar beneden. Ondanks - of juist dankzij - de regen beslist de moeite waard! Ons eigen 'mini-avontuur' :-).
Lower Antelope
Vier weken door het Westen van Amerika gereisd... wat een belevenis! Voordat de reis begon, al een aantal zaken uitgezocht waar we echt heen wilden. Eén daarvan was Antelope Canyon. Afgaande op ervaringen van andere reizigers gekozen voor Lower Antelope Canyon. Het zou rustiger en mooier zijn. Minder geldklopperij, noemde iemand het zelfs. Maar... was het ook zo? Mooi? Ja. Bijzonder? Ook. Rustiger? Eeeeh... jammer genoeg niet. Hordes (met name) Aziatische toeristen werden als vee door de Canyon gedreven. Het bleek in China nl. vakantie te zijn.... Zelf had ik gekozen voor de 'Fotografen-toer'. Wel duurder, maar in plaats van slechts 20 minuten maar liefst 2 uur de tijd om de Canyon te bekijken. Wel onder begeleiding van een gids. 'Voordeel' van deze tour was dat onze gids de 'gewone' toeristen tegenhield of ze de 'kamer' uitjoeg zodat wij foto's konden maken. "Hurry up! Go! This is a photographers tour!". Voelde me er wel wat ongemakkelijk bij.... Als 'photographer' werd er van je verwacht dat je een DSLR bij je had en een statief. Omdat ik weet wat mijn camera aankan (qua lichtgevoeligheid) en ik een 2.8-lens er opgeschroefd had en zelf ook weet hoe daar mee om te gaan, leek het statief mij overbodig. Dus nagevraagd: nee, je MOEST een tripod meenemen. Uiteindelijk 2 uur voor niks met 't ding lopen sjouwen. De gids die wij hadden, vertelde helaas niet veel over de Canyon (op wat algemene info na die je ook op Google kunt vinden). Ook over camera-instellingen en standpunten vertelde hij niet veel (niet dat ik dat nodig had, maar niet iedereen in de groep was even ervaren...). De enige kreet die er bij hem uit kwam, was "You gotta use bracketing"..... Maar puntje bij paaltje: Lower Antelope is mooi en bijzonder. En je komt beslist met bijzondere foto's thuis. Misschien hadden wij pech met een Chinese vakantie, maar het is beslist niet rustiger dan Upper. En is het het geld waard? Ik blijf eerlijk; zoals ik het nu heb meegemaakt - nee. Jammer.... :-(.
Kleine jongen...
Op het strand van Nosy Be is een klein jochie aan het spelen. Wanneer ik een foto van 'm maak, zit hij me aan te kijken: "Wat moet die vasah fotsy?" (spreek uit: va-zaaah foetsie - witte vreemdeling) Het duurt even en dan breekt er een voorzichtig glimlachje door. Maar nu nog even niet....
Blauw!!
Onderweg van Sahamalaza naar Ankify met de boot moest er even getankt worden. De schipper legde aan bij twee bounty-eilandjes die door een zandbank aan elkaar verbonden werden (helaas weet ik niet meer hoe ze heten... :-( ...). Een aantal locals zijn onderweg van het ene naar het andere eiland. Het water was helder, de lucht strakblauw. We zagen zelfs een grote schildpad zwemmen. Uiteraard zijn we zelf ook even de zee ingedoken. Jammer genoeg was de schipper te snel weer terug... Genomen vanaf een deinende boot ;-). Inmiddels ben ik er achter waar de foto is gemaakt: Nosy Iranja.
Wezelmaki gespot!
In het noorden van Madagascar bevindt zich het Sahamalaza schiereiland. Op dit schiereiland leven oa blauwoog-maki's en de Sahamalaza-wezelmaki. Deze laatste is 's nachts actief en brengt de dag door in holtes van bomen. Ondanks dat het een klein hummeltje is, is dit diertje gemakkelijk te spotten. Ze leven solitair. In het engels wordt het diertje 'sportive lemur' genoemd. Zelf stel ik me dan een maki voor die op zijn Adidasjes door het oerwoud sprint... :-). Sahamalaza is per boot te bereiken vanaf Nosy Be. Het is 'slechts' 5 uurtjes varen....
Na regen...
Na een regenachtige dag -ja, ook in Grafenau (Beieren, tegen de Tsjechische grens aan) was het weer niet veel beter dan hier in NL- komt dan 's avonds eindelijk de zon door. Damp komt van de bergen en bomen omhoog. De lucht krijgt wel een hollandse kleur: oranje :-).
Panorama Deventer
Aan de IJssel in het Oosten van Nederland ligt 1 van Neerlands 5 oudste steden: Deventer. Bekend van de koek, Deventer op Stelten en het Dickensfestival. Deze foto is gemaakt vanaf de zuidelijke oever, vlakbij het IJsselhotel waar je een voetgangerspontje hebt om vanaf De Worp de oversteek te maken naar de stad. Links op de foto de Lebuinus-kerk, rechts de IJsselbrug.
Bloemenmeisje
In Grafenau (Beieren) wordt elk jaar op de 1e vrijdag in augustus het Salzsäumerfest gehouden. Het centrum van het stadje is dan omgetoverd tot een Middeleeuwse braderie waar van alles te koop is en allerlei oude ambachten herleven. Om half 12 komen de Salzsäumers de stad binnen en nemen de stad over. Zouthandelaren met zwaar beladen paarden en wagens, de beul en zijn consorten, Broeder Tuck en Robin Hood (tenminste, zo zien ze er uit...), steltlopers, acrobaten, deftige dames en kinderen komen in een stoet de stad in, gekleed in Middeleeuwse kledij. Op deze manier wordt gevierd dat Grafenau ooit een belangrijke stad was op de Gouden Handelsroute. Dit meisje stond te wachten totdat de burgemeester eindelijk klaar was met zijn verhaal en ze met de stoet verder konden trekken.
Dickensfestijn in...D
Vandaag was ik op verkenning voor een trouwreportage in één van Neerlands oudste steden: hanzestad Deventer. Iedereen was druk aan het versieren en er hing al een heuse oud-Engelse sfeer in de stad. Wat blijkt? Komend weekend, 18 en 19 december 2010, is het nl. Dickensfestijn in het centrum van Deventer. In het centrum van Deventer herleeft de 19e eeuwse Engelse stad van Charles Dickens in volle glorie! Vele personages uit de boeken van deze schrijver komen tot leven en wandelen door de stad. Meer weten? Ga dan naar de website www.dickensfestijn.nl. En natuurlijk komend weekend naar Deventer!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
