Deze blog is een bewerking van een artikel dat ik eerder heb geschreven, en waar ook een versie van op het web staat. Op dat artikel heb ik echter nooit een reacties gehad, maar wellicht lag dat... Lees meer
Jeannette
Weer even terug
Vorige week was de laatste aflevering van ‘Ondersteboven van Afrika’ en was ik weer even terug in Soedan, een prachtig onontdekt land dat mij in meerdere opzichten positief verrast heeft. Eén van de plekken die werd aangedaan was Dongola El-Agouz, ooit de levendige hoofdstad van het kleine christelijke koninkrijk Makoeria, met paleizen, kerken, huizen en de Thronehall (hier op de achtergrond), het fort waar 7 eeuwen lang Nubische koningen werden gekroond. Het koninkrijk werd in de 14de eeuw veroverd en verwoest door de Arabieren. Van de stad restte slechts wat muurtjes en een hoop stenen, maar wat bleef was het fort, dat de geschiedenis overleefde en nog eeuwenlang dienst deed als moskee. De crew mocht een kijkje nemen in de Thronehall, deuren die voor ons gesloten bleven en zo kon ik maanden later het bouwwerk toch nog van binnen zien, waar archeologen volop bezig zijn met herstelwerkzaamheden om zo de geschiedenis een nieuw leven in te blazen.
Deslolaat NamibRand
NamibRand Nature Reserve grenst aan Namib Naukluft National Park en is particulier eigendom. Voormalige boeren zijn hier uitgekocht, om zo het gebied weer volledig in ere te herstellen. De uitzichten in dit park zijn fenomenaal. Bij zonsopkomst en zonsondergang voltrekt zich een compleet kleurenpallet aan je voorbij. Van fragiele aquarellen tot dik verzadigde tinten en andersom. Het landschap doet heel surrealistisch aan en zou het prima doen op een doek van Salvador Dali. Veel mensen bezoeken het Namib Naukluft National Park (waar de Sossusvlei en Deadvlei ook onderdeel van uitmaken), maar slaan NamibRand NR over, terwijl dit deel ook meer dan de moeite waard is om te bezoeken. Zelden heb ik zo'n mooi vervreemdend desolaat landschap gezien. En met een beetje geluk zie je ook nog prachtig wild hier.
4444 meter
Lagos Lagunillas deze lagune ligt in het Andes gebergte nabij Puno. Puno ligt 3800 meter boven de zeespiegel. Je rijdt nog iets verder omhoog en dan kom je dit grappige bordje tegen 4444 meter met daarachter een heel mooi decor . Zoals de foto al verraadt - slecht weer op komst. Sneeuw !
Oneindige rijst
Het Alborzgebergte heeft het perfecte klimaat voor het verbouwen van rijst. Het is één van de natste regio’s van Iran en de temperatuur ligt hier een stuk lager dan in de rest van het land. Het gebied is goed voor twee oogsten per jaar en dit gebeurt nog volledig op de traditionele manier. We zijn hier in Shulam, een dorp dat tegen de flanken van het gebergte ligt. Anders dan in Zuidoost Azië zijn de rijstvelden hier vlak en strak, goed voor mooi lijnenspel en ideaal om tussendoor te wandelen. Tot zover het oog reikt zie je hier rijstbouw en elk jaargetijde levert prachtige beelden op. Groen als de rijst is geplant en goudgeel als de rijst bijna kan worden geoogst. Deze foto is begin mei genomen, net nadat de eerste rijst is aangeplant. De velden staan nog grotendeels onder water. Een wonderschoon landschap waar we twee volle dagen van hebben mogen genieten.
Woestijnnomade
In Soedan wemelt het van de kamelen. Ze kunnen vrij rondlopen, maar horen allemaal bij de Kababisch, een nomadenvolk dat leeft van het fokken en verhandelen van de dieren. Egypte is de grootste afnemer en de karavaanroute tussen de 2 landen is al eeuwen oud. In de Middeleeuwen stond de route bekend als de Darb el-Arbaïn, de veertig-dagen-weg, een naam die verwijst naar het aantal dagen dat de karavanen erover deden om van Soedan naar Egypte te reizen. De Darb el-Arbaïn is de enige trans-Sahararoute die nog intensief met kamelen wordt bereisd. Terwijl nomaden in andere delen van de Sahara hun viervoeters hebben ingeruild voor 4WD, is er voor de Kababisch de afgelopen honderd jaar nauwelijks iets veranderd. Nog steeds staat de kameel centraal in hun leven. Deze nomade komen we tegen tijdens onze ochtendwandeling in de Libische woestijn. Hij gaat zijn kudde inspecteren maar stapt even af om een praatje te maken. Vooral zijn hippe schoenen vallen op. Het zijn Markoub, instappers die door bijna alle Soedanese mannen gedragen worden.
Metrolol parasol
De Metropol Parasol in Sevilla is een houten constructie, waarvan wordt gezegd dat ze de grootste ter wereld is. Het werd gebouwd onder leiding van het Duitse architect Jürgen Mayer die de wedstrijd won die door de stad was uitgeschreven in 2004. De inhuldiging was voorzien in 2010 maar pas eind maart 2011 werd de Metropol Parasol officieel voor het publiek geopend. Het staat in Sevilla beter bekend onder de naam Las Setas de Sevilla. Met de indrukwekkende houten constructie overdekte Mayer het plein niet alleen, bovenop de parasols is een meanderende wandelweg. Een aanrader is om met de lift naar boven te gaan. Bovenop de parasol is een wandelpad en heb je werkelijk een schitterend uitzicht over Sevilla. Wij wandelen en fotograferen er een tijdje totdat het bijna donker is en de Parasol mooi verlicht wordt. De parasol in het blauwe uurtje, zeg maar. De Parasol is te vinden op de Plaza de la Encarnación.
Aoraki
De weg naar Mount Cook (of Aoraki) is echt prachtig. Eerst rijd je langs het fel turquoise Pukaki meer met uitzonderlijk mooie vergezichten. Naarmate je Cook Village nadert wordt Mount Cook steeds groter en imposanter. Als je, zoals op de foto, nauwelijks bewolking aantreft rondom de top heb je geluk. Aoraki betekent niet voor niets 'piek in de wolken'. Als ik een ding geleerd heb wat betreft fotograferen is dat je nooit moet denken: oh het komt nu even niet uit, ik fotografeer dit wel op een ander moment. Na deze rit naar Cook village, waar we 3 dagen zijn gebleven, hebben we de top niet meer gezien.
James Bond achtig...J
Ik waande me op de filmset van een James Bond film toen ik Jameos del Agua bezocht. Supergaaf vond ik deze plek! Op Lanzarote (of eigenlijk ONDER Lanzarote) ligt een vulkanische grot van enkele kilometers lang van het binnenland tot in de oceaan. Dit is een klein stukje daarvan en door Cesar Manrique aangepakt. Zoals kenmerkend voor Manrique zie je hier in het landschap eigenlijk niks van, maar als je eenmaal binnen bent is het heel gaaf. Natuur en kunst/menselijke toevoeging gaan hier hand in hand. Je vind hier dus een stuk grot waar je via wat trappen in afdaalt (het bevind zich op de foto onder het oranje doek), in het zoute meertje in de grot zie je honderden kleine witte kreeftjes. Een endemische soort (komt dus alleen hier voor en nergens anders op de wereld) en heel erg kwetsbaar. Heel gaaf om te zien, maar lastig fotograferen in het donker en onder water. Er bevind zich ook een restaurant wat verdeeld is over beide zijden van dit meertje en waar wij heel graag hadden willen eten omdat de plek zo geweldig is. De setting is echt als een James Bond film, beetje seventies qua kleuren en lampen en veel planten. Helaas kwamen we er achter dat het maar 2 dagen per week kan en je moet hier echt op tijd voor reserveren. Je hebt dan entree tot het complex, diner en livemuziek voor €40. Wel konden we nu een drankje bestellen daar. Via wat trappen kom je vervolgens weer in de open lucht bij het zwembad wat je op de foto ziet (onder dat oranje doek vandaan dus). Hier is aan de rechterkant een hele gave cocktailbar: ook weer in de zwarte lavagrot ingebouwd met wit. Verder is de tuin hier mooi aangeplant, en een heerlijke plek om even te vertoeven. Het groen wat je rechts ziet op de rotsen is gewoon de natuur op die plek, niks aangeplant of iets dergelijks. Natuur en kunst gaan hier zo gaaf in elkaar over! Er is ook nog een auditorium in de vulkanische grot, maar dat was bij ons bezoek gesloten voor renovatiewerkzaamheden. Kortom een bezoek waard! Hou er wel rekening mee dat dit geen 'Columbus-buiten-de-gebaande-paden-locatie' is. Je bent hier absoluut niet alleen. Maar Als je kiest voor het begin of het einde van de dag is het er minder druk.
Doe een hike over de.
-Graag even openen- Een heel gaaf alternatief voor het standaard bezoek aan Timanfaya National Park (waar je in een half uurtje even met een bus doorheen mag rijden en verder niks) is een bezoek aan Los Volcanes Natural Park. Hier mag je gewoon rijden, wandelen, fietsen etc en het is eigenlijk net zo gaaf als Timanfaya. Ook hier liggen heel veel vulkanen bij elkaar in een bizar zwart lavalandschap. Een hele gave wandeling/hike die mijn man en ik hebben gemaakt is een wandeling over de kraterrand van de Caldera Blanca. Er staat ongeveer 3 uur voor deze wandling. Vanaf een parkeerplaatsje wandel je eerst door de zwarte lavavelden langs de vulkaan (het kleinere broertje) die je hier op de foto ziet. Je komt via het zwarte lavaveld in de achtergrond, over het pad wat je direct links van de vulkaan ziet aanlopen en vervolgens ga je midden door het zwarte lavaveld in het midden van de foto. Als je goed kijkt zie je daar ook 2 mensen met een rode jas. Vervolgens begint de klim aan de lage zijde van de Caldera Blanca tot je bovenop de kraterrand staat. Vervolgens klim je verder omhoog de hele caldera rond. Geweldige uitzichten, met de Atlantische oceaan in de achtergrond aan de ene kant en natuurlijk rondom je velden met de zwarte lava. Ik zal later nog meer foto's plaatsen van het zicht op de caldera in het midden en het uitzicht aan de andere kant. Let op er is niet echt een pad over de rand, het waait heel hard boven en de ondergrond bestaat regelmatig uit los grind dus het is niet geheel zonder risico's. Maar dat maakt het juist wel heel erg Columbus vond ik!
Jardin de Cactus is..
Bij het dorp Guatiza kun je Jardín de Cactus bezoeken: een project van César Manrique. Het respect voor de natuurlijke omgeving is één van de kenmerken voor het architectonische werk van César Manrique en weerspiegelt zich ook in de Jardin de Cactus, die volledig is geïntegreerd in het landschap van het eiland. De cactustuin is aangelegd in een oude steengroeve hierdoor staan de cactussen beschut tegen de harde wind die over het eiland waait. De cactustuin is op verschillende niveau's aangelegd. De meeste cactussen bevinden zich op het grote centrale veld dat het laagste ligt. Het bevindt zich een meter of tien onder het aardoppervlak. Dat komt omdat hier een kuil ontstaan is door het afgraven van woestijnas. Rondom het centrale veld zijn enkele terrassen aangelegd. In de tuin staan duizenden soorten cactussen die van over de hele wereld afkomstig zijn. Hoewel de meeste cactussoorten in het wild niet op Lanzarote voorkomen, gedijen ze uitstekend in Jardín de Cactus. De cactussen zijn tussen het zwarte steengruis/lavasteen geplant. Dit contrasteert erg mooi met de groene, gele en soms rode kleuren van de cactussen. Ze knallen er hierdoor echt uit! Of je nou wel of niet van cactussen houdt, de tuin is zo fraai aangelegd dat het alleen daarom al een bezoek waard is. Als je dan ook nog eens waardering voor cactussen zelf hebt dan is deze tuin een absolute must-see. Er staan wel 1400 soorten van over de hele wereld! De tuin is van 10 tot 17:45 open, in de zomer van 9 tot 17:45. Wij waren er aan het einde van de middag en het viel reuze mee met de drukte.
Ga naar Mirador de...
Als je eens een ander uitzichtpunt dan het standaard Mirador del Rio wilt bezoeken, dan is Mirador de Guinate een aanrader. Je bent hier minder hoog, maar daarom is het niet minder mooi. Ook hier kijk je zoals je op de foto kunt zien mooi langs de kliffen naar het kleine eilandje La Graciosa. Ik vond het zeker de moeite waard om voor dit uitzichtpunt even de hoofdweg af te gaan. Nog een voordeel: hier sta je alleen :-) Daarna kan je via de 'Mirador del Rio scenic road' langs de rand van de kliffen verder naar het noorden doorrijden genietend van het prachtige uitzicht, om vervolgens alsnog de Mirador del Rio te bezoeken, maar hou er daar wel rekening mee dat je het uitzicht met vele andere toeristen moet delen.
Sunrise at Angkor Wat
Ondanks de drukte is Angkor Wat toch een hele bijzondere plek om een Sunrise te bekijken. Wij hebben er voor gekozen om na deze fascinerende zonsopkomst meteen door te gaan naar de volgende tempel. Als je Angkor bezoekt is het slim om met je TukTuk chauffeur een route te plannen, wij kozen ervoor om Angkor Wat als laatste te bezoeken zodat we de massa voor waren bij tempels als Ta Phrom, Bayon, Baphuon, Phimeanakas, Preah Khan, de Victory Gate, Ta Keo en Thommanon. Hierdoor hadden wij vrij spel bij de tempels die hoog op onze lijst stonden.
Nieuw-Zeeland • Dunedin omgeving
Nieuw-Zeeland • Dunedin omgeving
Gevonden liefde
Hoewel een serie posten een goed beeld geeft van een reiservaring en ik dat zelden doe, vroeg iemand mij bij de vorige foto van dit prachtige dier of er een serie komt. Vooruit, nog een fantastische foto van deze zeeleeuw in actie. 15 kilometer ten oosten van Dunedin, op het Zuidereiland van Nieuw Zeeland, vind je Sandfly Bay. Er is parkeergelegenheid voor de auto of camper en toiletten. De wandeling naar de baai is een fijne en avontuurlijke activiteit, omdat de afdaling vanaf het duin hoog is. Lekker zand scheppen met je schoenen. Het unieke aan deze plek is, dat het niet toeristisch is. Tijdens zonsondergang is er kans om pinguïns vanuit de zee te zien komen. Zij gaan met een volle buik richting de duinen om de kleintjes in het nest te voorzien van vis. Deze avond zagen we twee pinguïns uit de zee komen. Opeens staat hij daar aan de kustlijn, even de vacht uitkloppen en dan ´waggel waggel´ over het strand. Een zeeleeuw zwemt heen en weer voor de kust en dan besluit hij het strand op te gaan. Blind van liefde rende hij naar zijn maatje op het strand, die al lekker lag te luieren en haalde de meest hilarische capriolen uit om haar het hof te maken. Reistip: Er zijn rondom Dunedin ook georganiseerde tours om pinguïns en albatrossen te spotten. Je moet hier voor betalen. Wat je ziet bij Sandfly Bay is puur natuur en níet toeristisch. Neem de tijd en ga lekker op het strand zitten. Wacht een paar uur af rond zonsondergang, want wat je mee kunt maken is echt geweldig en uniek.
Anduin river - Lord o
Door de medewerkster van het verhuurbedrijf werd ons als tip gegeven de app 'campermate' te downloaden. Deze app zou ons onderweg tal van slaapplaatsen, eetgelegenheiden, activiteiten, uitzichten en bezienswaardigheden tonen. We hebben hier in de 5 weken dat we rondgereden zijn enorm veel gebruik van gemaakt, veelal omdat de uitzichten en bezienswaardigheden niet aangegeven zijn met een bordje. Zo kwamen we ook, op weg van Queenstown naar Haast, de Anduin-rivier tegen, met de plek waar de Argonath-beelden stonden in de film Lord of the Rings. Niet alleen fans van de films zullen dit een adembenemend plekje vinden, stil en voorzien van prachtig blauw water. Padje naar beneden is wat stijl en met losliggend gesteente maar met goed schoeisel is dit geen probleem. Camera niet vergeten!
Nieuw-Zeeland • Fox en Franz Josef gletsjers
Nieuw-Zeeland • Fox en Franz Josef gletsjers
Lake Matheson is een.
Als je na een dag met veel regen het tegen de avond droog wordt en je wordt tijdens een wandeling getrakteerd op zo'n uitzicht, is je dag helemaal goed. Lake Matheson is een prachtig spiegelmeer waarin je de gletsjer van de Mount Cook (De hoogste berg van Nieuw Zeeland) kunt zien weerspiegelen. Vanwege de lichtval is het trouwens sowieso een goed idee om hier laat op de middag naar toe te gaan. De sneeuw weerspiegelt dan het beste en de meeste toeristen zitten dan al in hun tourbus.
Het Lough Caragh,...v
Een belangrijke toeristische trekpleister in Ierland is de Ring of Kerry rond het schiereiland Iveragh, vanwege zijn fantastische vergezichten. Maar zeker zo interessant, en véél rustiger (je komt bijna geen mens tegen, anders dan een enkele local) zijn de binnenweggetjes van dit schiereiland. Ga eerst naar het sprookjesachtige gebied van de Gap of Dunloe, de weg daarheen is een afslag van de route Killarney/Killorgin (N72). Daar kun je geweldig wandelen, of met een romantisch rijtuig met paard door de Gap rijden. Rij vervolgens met de auto verder richting Glencar en het Lough Caragh, een groot meer tussen de bergen. Een verborgen pareltje. Je hebt Ierland hier voor je alleen, samen met enkele locals die vissen op het meer. De weg komt uit bij Glenbeigh aan de kust, waar je desgewenst je Ring of Kerry kunt vervolgen.
De Chalus road
Het Alborz gebergte ligt in het noorden van Iran en strekt zich zo’n 900 km uit van Azerbaijan in het westen tot de provincie Khorasan in het oosten. Het gebergte heeft een gemiddelde hoogte van 3000 meter met als uitschieter de Damavand, die met 5671 meter de hoogste berg van Iran is. Het is een prachtig gebied voor bergbeklimmers en wintersporters, maar inmiddels ook bekend bij natuurliefhebbers die hier op zoek gaan naar Perzische luipaarden, beren of wolven. Echt ontdekt door het toerisme is het echter niet, dat is te merken zodra we stoppen in een dorpje waar men duidelijk nog niet aan (westerse) toeristen gewend is. Vanaf Teheran nemen we de Chalus road, die bekend staat als één van de mooiste wegen van Iran en na de Kandevan tunnel overgaat van een rechte snelweg in een kronkelende B-weg. Deze brug vind je bijna direct na de tunnel, hij ligt over de Safid, de rivier die samen met de andere rivieren van dit gebied voor de watervoorziening van Teheran zorgen. De rit door de bergen is prachtig en door onze enthousiaste uitroepen stopt onze chauffeur waar het maar kan. Echt haast moet je hier niet hebben maar het landschap is ook veel te mooi om zomaar doorheen te rijden.
Na een lange rit komen we aan bij de Postman, de laatste stop voordat we de bergen in trekken naar het Altai gebergte. De Postman en zijn gezin zijn Kazakken en de vader heeft de taak om de permits te... Lees meer
We hebben nog de gehele ochtend in Kathmandu dus we kunnen rustig aan doen. Toch ben ik al om 7.30 uur wakker. Om 8.30 uur maar eens ontbijten en dan nog even door de vele winkelstraatjes van Thamel.... Lees meer
Ik duw voorzichtig tegen de buitendeur van ons guesthouse. Alhoewel ons guesthouse is het eigenlijk niet meer. Gisteravond hebben we uitgecheckt, omdat we vandaag vroeg met de bus weg willen. Dus ga... Lees meer
‘Pardon, mag ik u iets vragen?’ ‘Bent u Jeannette? Van Reisreporter?' Stilte. En dan… ‘Wablief?’ Eerder die dag. Na vele maanden van voorpret en last minute stress is het zover. Vandaag ga... Lees meer
"Hi met Dimitri..." "Ja natuurlijk geen punt, bel me na m'n vakantie maar even terug, dan kan ik kijken wat ik voor jullie kan betekenen" En ja hoor,een zaal hebben wij ook wel beschikbaar. Al... Lees meer