JansenAK
Externsteine in het..
De zandsteenrotsen van de Externsteine staan in het Teutoburgerwoud in Duitsland. De rotsen zelf zijn redelijk toeristisch, maar op de wandelroutes die langer zijn dan zo'n 2 kilometer kom je bijna niemand meer tegen. Bij de rotsen is een groot grasveld waar je heerlijk kan picknicken.
Portugal • Cabo de Sao Vicente
Portugal • Cabo de Sao Vicente
Farol Cabo de São...V
De Algarve in januari: zonnig, 15 graden, een fris windje en op een handje vol toeristen (veelal met camper) na is het uitgestorven. Overal kan je zonder problemen voor de deur of bij het strand parkeren, heerlijk! Zo ook hier bij Farol Cabo de São Vicente. Langs de hele zuidkust zijn er tussen de kliffen overal strandjes te vinden, in de buurt van deze vuurtoren echter helemaal niet. Hier zijn de kliffen zo steil en hoog en het water zo krachtig dat je een val niet zal overleven. En aangezien er bijna nergens hekken staan was het tijdens het fotograferen oppassen geblazen...
Winter op de Sallands
Op zondag wandelen op de Sallandse Heuvelrug is iets wat ik vaak en graag doe. Het is er altijd mooi maar niet vaak ziet het er zo winters en koud uit als deze keer. Bijna te koud om de handschoenen uit te trekken voor een paar foto's. Brrrr...
Alpenpaarden
Tijdens het wandelen in de bergen van Karinthië kwam een boer/herder deze paarden naar het weiland brengen waar wij liepen. Ik vind het prachtige beesten om te zien, zeker in het 'wild'. We waren op weg naar de top van de kleine berg op de achtergrond, Knoten genaamd. Een korte maar zeer pittige beklimming met een prachtig uitzicht als beloning. Als je goed kijkt zie je naast het kruis op de top een zwart stipje. Dat stipje is een persoon, om even aan te geven hoe hoog het kruis is.
Oostenrijk • Carinthie en Oost Tirol
Oostenrijk • Carinthie en Oost Tirol
Magische ochtend
Panorama - Vroeg wakker worden is met dit uitzicht helemaal niet erg! Rillend stond ik in mijn pyjama op het balkon van het Gasthof naar de zonsopkomst te kijken. De Weissensee lag nog verscholen onder de ochtendmist. Magisch momentje!
Slap Savica
Savica is een bron, waterval en bergstroom, die uitstroomt in het meer van Bohinj in Slovinië. De Savica-waterval behoort tot de meest bekende watervallen van het land en heeft een belangrijke historische betekenis. Het zichtbare deel van de waterval wordt gevoed uit een 500 m hoger gelegen meer, genaamd Crno jezero (het Zwarte meer). Juist het onzichtbare deel maakt deze waterval zo geheimzinnig. De wandeling door het bos naar de waterval toe is goed te doen en duurt ongeveer een half uur.
Rust in Plitvice NP
We maakten er een sport van Japanners met enorme telelenzen en selfiesticks te ontwijken in Plitvice NP. Ook verwacht je niet in de file te moeten staan om een (prachtige) waterval te kunnen bekijken, ondanks dat het al half september was. Een rustig plekje voor de lunch was gelukkig toch snel gevonden bij een van de grotere meren aan de rand van het park. De kleuren in het park zijn ontzettend mooi en het water nodigt uit een duik te nemen, wat helaas niet mag.
Zandstrand Nin
Bij het historische dorpje Nin (vlak bij Zadar) ligt een van de weinige zandstranden van Kroatië. Alleen daarom al zeker een aanrader dus! Wij waren in september, maar ik kan me niet voorstellen dat het strand in juli en augustus wél vol ligt met toeristen. Heerlijk tot rust komen hier. Ook bleek dit strand, wat als een tong dwars in de zee ligt, ideaal voor kinderen. Het water blijft aan beide kanten heel lang ondiep en in het zand kunnen ze lekker spelen. De foto heb ik gemaakt terwijl ik op mijn buik op het strandlaken lig, daarom het lage standpunt.
'Wildlife' in de...Oo
Tijdens het bergwandelen in de bergen van Karinthië hoorden we deze schapen al van afstand door de bel die sommigen om de hals dragen. Het was echter eerst even flink zoeken waar ze zich bevonden omdat ze een schutkleur hebben.
Kaunos
Eerder plaatste ik al een foto van Kaunos en de Dalyan Delta. Deze foto is gemaakt op dezelfde locatie: de ruïnes van Kaunos met daarachter de Dalyan Delta en het beschermde strand. Kaunos was een stad op de grens van Karië en Lycië, een paar km ten westen van Dalyan in de Turkse provincie Mugla. Het was een belangrijke zeehaven, waarvan de geschiedenis vermoedelijk teruggaat tot de 10e eeuw voor Christus. Door de vorming van het Iztuzu-strand en de verzanding van de vroegere Golf van Dalyan (vanaf 200 v.Chr.) ligt Kaunos nu zo'n 8 km van de kust verwijderd. (Wikipedia) Het stadje Dalyan, de ruïnes, de Dalyan-delta en vooral het strand zijn een echte aanrader.
Typisch Venetië
Een typisch sfeerbeeld van Venetië. Hier uitzicht vanaf de plek waar de watertaxi's naar de omliggende eilandjes vertrekken. Venetië is een stad waar je, als je haast hebt zoals wij, beter niet heen kan gaan. Smalle straatjes vol toeristen, alles lijkt op elkaar en zonder goede bewegwijzering. Als ik er ooit nog eens terug kom zorg ik dat ik in alle rust de straatjes, kanalen en vele bruggetjes kan bekijken. Dan zal de beleving vast beter zijn.
Col des Aravis
De Franse Alpen, een van de mooiste gebieden waar ik tot nu toe geweest ben. Ook hier bovenop de Col des Aravis (+1498 meter), tussen La Clusaz en La Giettaz, keek ik mijn ogen uit. De karakteristieke Alpen-boerderij maakte het plaatje compleet.
Kerst in Parijs
Vlak voor kerst is Parijs helemaal versierd met lichtjes en andere kerstversiering. Deze foto is genomen in Galleries Lafayette, een groot warenhuis voor mensen met een goed gevulde portemonnee. In het midden hangt ieder jaar weer een enorme prachtig versierde kerstboom. Een aanrader om in de kerstsfeer te komen! Iedereen een fijne kerst en alvast een gelukkig nieuw jaar geweest!
Avondrust
Panorama - 's Avonds nog even naar het stuwmeer Lac de Roselend in de Franse Alpen gereden. Het meer is overdag heel blauw, maar bij de ondergaande zon kwamen er andere prachtige keuren tevoorschijn. Er was helemaal niemand te bekennen. Het enige geluid dat te horen was, waren de bellen van de koeien die aan de overkant van het meer stonden te grazen.
Gorge
Aan het einde van de prachtige Gorges de Daluis ga je nog één keer over de rivier de Var heen. Daarna ga je het 'licht' weer in. Bij de brug is de oude tunnel nog te zien maar inmiddels gaat de weg langs de rots.
Notre Dame du Roc
Boven op de rots in Castellane staat het kapelletje Notre Dame du Roc. Aan het einde van de middag stond de zon al wat lager en dat zette de rots en de oude brug over Le Verdon in een mooi licht. 's Avonds zorgen schijnwerpers ervoor dat de kapel mooi verlicht is. Ten noordoosten van het plein Marcel-Sauvaire ligt een pad achter de nieuwe kerk, na ongeveer een half uur lopen kom je aan bij de kapel Notre Dame du Roc (911m), daar is een terras waarvandaan een mooi uitzicht mogelijk is op Castellane en het dal van de rivier Le Verdon (Wikipedia). Ik heb de wandeling zelf niet gemaakt. Een goede reden om nog een keer terug te gaan naar deze prachtige omgeving waar ook de Gorges du Verdon liggen.
Croix de Fer
Het uitzicht vanaf de Col de la Croix de Fer in de Franse Alpen. Het soort landschap waar ik zo van hou! Net onder de top bevindt zich een camping/vakantieparkje (Camping Le Domaine du Trappeur) met een vergelijkbaar prachtig uitzicht. Een goede uitvalsbasis voor wandelen en mountainbiken in het gebied.
Alpengras-maaien?
Waar ik me iedere keer weer over verbaas in het Alpengebied, voornamelijk Zwitserland en omstreken, is het gras wat overal op de berghellingen keurig gemaaid is. Dat is op de foto goed te zien. Ik vraag me af hoe ze dat doen zonder om te vallen of uit te glijden. Die hellingen zijn soms zo steil... De foto heb ik gemaakt halverwege een berghelling in Liechtenstein, met uitzicht op het dal waar Vaduz ligt en de doorgaande weg doorheen loopt. Die weg is praktisch, maar als motorrijder ga ik liever voor de kleine bochtige wegen als die er zijn. Een bijkomend voordeel is dat je dan vaak mooie uitzichten hebt.
Alpes-Maritimes
De foto is genomen bij een uitzichtpunt langs de weg tussen Sospel en Breil-sur-Roya. Afgelopen zomer verbleven we drie nachten in Sospel, een leuk plaatsje met een mooi oud centrum. Wij vonden de locatie ideaal: je bent binnen een half uur rijden (over hele mooie weggetjes) bij Menton aan de kust. Je zit ook in de bergen en kan alle activiteiten doen die daarbij horen. Zo zijn wij een dagje naar het strand geweest, maar hebben ook een dag canyoning gedaan. Canyoning is heel erg leuk voor als je van een sportief avontuur houdt en niet bang bent voor hoogtes en water. De omgeving van Sospel vond ik heel mediterraans aanvoelen door de vele olijfboomgaarden en de kleuren in het landschap. Het viel me op dat er relatief weinig toeristen zijn. Voor mijn gevoel trekt iedereen dat halve uurtje verder naar de zee.
De koningsgraven van.
De grote Karische rotsgraven aan de Dalyan-rivier uit de 4e - 2e eeuw v.Chr., zijn waarschijnlijk de meest gefotografeerde bezienswaardigheid van Dalyan. Als je met de boot van het stadje naar de zee gaat via de Dalyan-rivier - een aanrader - kom je er onderweg nog veel meer tegen. Deze zijn wel simpeler. Dalyan kwam in 1987/1988 internationaal in de belangstelling. De plannen om er een groot hotel te bouwen leidden tot opstand, omdat het strand de op een na belangrijkste nestplaats was voor de bedreigde Careta-Careta schildpadden. Dankzij protesten van milieuactivisten en internationale milieu- en natuurbeschermingsorganisaties bleef de omgeving behouden en kreeg de regio een beschermde status. Vanwege de beschermde status van het gebied, gelden er in Dalyan en omgeving voorschriften om verstoring tegen te gaan. Het strand mag bijvoorbeeld niet 's nachts bezocht worden en je mag er geen parasols in de grond zetten. Ook voor het meer, rivier en delta zijn er regels met betrekking tot vaarsnelheid en bevissing. De status van natuurbeschermingsgebied heeft ook gevolgen voor de toegestane bouwactiviteiten in Dalyan zelf. Om Dalyan "groen" te houden, is het dorp verdeeld in zones waarvan de toegestane bebouwingsdichtheid varieert. Er mag niet hoger dan 2,5 verdieping gebouwd worden en op bepaalde plaatsen is bebouwing helemaal verboden. Dit zorgt ervoor dat je in de stad geen enorme vakantiecomplexen of resorts hebt en het daardoor een stuk rustiger en aanvoelt en er minder massatoerisme is. Behalve de koningsgraven, de ruïnes van Kaunos (zie een eerdere foto) en het strand zijn er ook thermale bronnen en modderbaden met zogenaamde helende krachten in de omgeving te vinden.
Wijn aan de Moezel
Het dorpje op de foto is Trittenheim, pal aan de rivier de Moezel middenin een bocht. De wijngaarden zijn kenmerkend voor de oevers van de Moezel en je ziet ze in de omgeving ook overal. Ik was hier om motor te rijden, maar je kan er ook mooi wandelen en fietsen. Er zijn genoeg terrasjes aan het water waar je heerlijke wijn uit de streek kan drinken.
Mijn ultieme...reisge
Nu de winter er weer aan komt kijk ik graag de vakantiefoto's van de zomer weer door. Ik zie deze foto en bedenk me dat hij eigenlijk weergeeft hoe ik het liefste reis: na een mooie dag motorrijden samen met mijn vriend in het liefst een bergachtig of heuvelachtig gebied, zoeken we een zo simpel mogelijke camping en zetten we de tent op met breed uitzicht over de bergen of de heuvels. Ik geniet van de ondergaande zon terwijl we het door onszelf gemaakte eten opeten. Zodra de zon onder is, zeg ik welterusten tegen mijn motor (ja, dat doe ik als ik op motorvakantie ben) en kruip ik lekker in mijn warme slaapzak in de tent. De volgende ochtend kunnen we weer vroeg vertrekken voor nog een mooie dag motorrijden en ik weet nog niet waar die gaat eindigen. Vrijheid! En ja, het is een zooitje van kook-, motor- en kampeerspullen in het gras. Dat wordt het al snel als je geen fatsoenlijke tafel en stoelen hebt om op te koken of spullen op te leggen, want die kunnen we niet meenemen achterop de motor. Dus dat hoort erbij. Hier had ik het geluk dat het witte bankje daar toevallig stond dus konden we wel zitten. De foto is gemaakt in de Duitse Eifel, op Campingplatz Moselhöhe bij het dorpje Heidenburg. We zijn er geheel onverwachts gekomen omdat mijn vriend zijn motor pech had en niet meer verder kon die dag. Een aardige Duitse medewerker van de pechhulp heeft mijn vriend naar de dichtstbijzijnde camping gebracht en ik reed er op mijn motor achteraan. Dat bleek deze camping te zijn.
Col d'Izoard
Op de foto zijn een paar van de bijzondere rotsformaties op de Col d'Izoard in de Franse Alpen te zien. Het zijn metershoge rotsen die als pilaren rechtop uit de steile schuine berghelling steken. De afwisseling van zand, gras, naaldbomen en enorme stenen puinwaaiers geven de berghellingen bijzondere kleuren. Ook vertrekken er veel wandelroutes vanaf de top. De Col is echt een bezoekje waard vind ik! Een camping in Briançon was voor ons een perfecte uitvalsbasis.
'Hiken' bij Col...d'I
Afgelopen zomer heb ik met mijn motor de Col d'Izoard gereden als onderdeel van de Route des Grandes Alpes. Vanaf de top van de col vertrekken veel korte en lange wandeltochten, waaronder de route naar de Col des Portes. Samen met mijn vriend verruilden we onze motorkleding voor wandelschoenen en met een rugzak vol water en broodjes en zijn we de bordjes van de Col des Portes gaan volgen. Op het bordje stond 2,5 uur dus wij gingen er vanuit dat het een route zou zijn die 2,5 uur duurt. Aan de andere kant van de berg, konden we echter geen bordjes meer vinden. Als onervaren hikers zijn we toen maar weer terug gelopen over de spannende smalle paadjes langs de kale berghelling. Het uitzicht was super! De Col d'Izoard zelf is ook heel mooi om te zien, met haar bizarre rotsformaties net onder de top. Eenmaal weer thuis bleef het knagen dat we niet verder konden en ging ik Googlen op de Col des Portes. Toen kwam ik erachter dat de route naar het begin van de Col des Portes 2,5 uur lopen is vanaf de top van de Col d'Izoard. Hij gaat naar Pic de Rochebrune. Het is dus maar goed dat we niet doorgelopen zijn, onvoorbereid als we waren...