Huff
Yao-vrouw
In China leven 2,5 miljoen Yao-mensen. Onder deze groepering leven weer vele subgroepen. Ze dragen allemaal een hoge zwarte muts/hoed die onderaan mooi in plooien valt en eindigt met blauwe repen stof. Daaronder dragen ze een soort haarband bestaande uit meerdere smalle rollen, gemaakt van zwart garen. Verder draagt deze vrouw roze slierten die met een touwtjes om haar hals hangen. En zo zit een groep vrouwen in exact dezelfde kledij op de markt. Deze vrouw kwamen we tegen op de markt in Mengqiao , in het zuiden van de provincie Yunnan. Het zijn bijzondere markten. Ze vinden het goed wanneer ze gefotografeerd worden. De vrouwen giebelen wel toen ze ons zagen. Toeristen waren ze totaal niet gewend.
IJsschotsen kijken
Jokulsarlon, een van de grootste en mooiste gletsjermeren op IJsland. Vanuit Reykjavik is het ongeveer 4,5 uren rijden. Een plek om nooit te vergeten. Sommige ijsschotsen zo prachtig ijzig blauw. Je krijgt er het gevoel in het poolgebied te ziftten. Je kunt wandelen er wandelen, maar je kunt ook het water op. Let wel: dit kan alleen bij goed weer en vaak alleen in de maanden mei t/m september. Dit gebeurt met een zodiac of amfibi boot. De tocht duurt ongeveer 30 tot 40 minuten. Je beleeft het meer als in een droom, varend tussen de ijsschotsen en af en toe een kopje van een zeehond.
De mistige...rijstter
Ik heb de rijstterrassen van Duoyishu in het zuiden van Yunnan twee keer mogen aanschouwen: in de zomer en in de winter. 's Zomers zijn de terrassen bebouwd met rijstplantjes fris en helder groen, zeker als het zonnetje schijnt. 's Winters is het een ander verhaal. De terrassen staan dan onder water, hetgeen prachtige spiegelende effecten geeft. Wel moet je in de winter rekening houden met veel mist. Bij zonsopkomst is het meestal helder, maar na een uurtje trekken dikke mistvlagen door de valleien en zie je van de rijstterrassen niet veel meer. Mocht je ooit in de winter die kant opgaan, zorg dan dat je in het dorpje Duoyishu overnacht in Jacky' Guesthouse. Jacky is zelf ook amateur fotograaf en hij spreekt Engels. Hij weet de mooiste plekjes in de omgeving te vinden. Kortom, een goed guesthouse met als bonus een terras vanwaar je foto's als deze kunt maken ... :-)
Deadvlei bij...zonsop
Om een foto als deze van de zonsopkomst in Deadvlei onder deze lichtomstandigheden te kunnen maken, zul je ’s nachts al ter plekke moeten zijn. De meeste bezoekers kunnen pas bij zonsopkomst het park in rijden. Pas dan gaan de hekken open en dan moet je nog zo’n 60 km rijden naar Deadvlei. Tegen de tijd dat je daar aankomt, tref je het landschap van dode bomen al in het volle zonlicht aan. Heb je echter een verblijf in de Sossus Dune Lodge geboekt, dan heb je het voorrecht al ’s nachts naar de Deadvlei te rijden. Dit is namelijk de enige lodge binnen de hekken van het park. Aangekomen bij Deadvlei ga je dan met je rug naar de duin ‘Big Daddy’ zitten en vervolgens wachten totdat de eerste zonnestralen over de duin kruipen. Mooier kun je het niet krijgen …
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Feest in Simbai
In het dorpje Simbai, hoog in de Highlands van Papoea-Nieuw-Guinea, wordt jaarlijks in september een meerdaagse initiatieceremonie gehouden. Jongens van de Kalam 'tribe' in de leeftijd van zes tot achttien jaar verblijven een week in een afgesloten hut. Daar ondergaan zij diverse rituelen, zoals het 'piercen' van de neus. Na deze week mogen ze naar buiten en worden ze onthaald door hun ouders, broers, zussen en dorpsgenoten. Het is tijd om te feesten. Dag en nacht wordt er gezongen, gedanst en muziek gemaakt. De hoofddeksels die de mannen dragen zijn heel bijzonder. De groene 'glittertjes' die je ziet zijn de koppen van een bepaald soort kevertje dat alleen hier voor komt. De kevertjes zijn er in januari, februari en maart. Het is dan zaak om er zoveel mogelijk te vangen. Nadat de kopjes zijn gescheiden van de romp, worden ze aan een dun bamboetakje geregen en vervolgens aan de muts bevestigd. Met dit proces zijn ze ongeveer een jaar bezig. Op een muts (die circa vijf kilo weegt) zijn zo'n 1.000 keverkopjes bevestigd.
Aarti op de ghat
Aarti is een Hindoeritueel met vuur en zang, dat deel uitmaakt van puja, de verering van een Hindoegod. Brandende diya's (aarden lampjes) worden voor een Godsbeeld rondgedraaid. De lampjes verlichten het Godsbeeld, zodat gelovigen een beter beeld van God kunnen hebben. Een ander aspect is dat gelovigen de God liefdevol verwelkomen of afscheid nemen tijdens de aarti. Verder worden devoten geïnspireerd om zodra het licht voor de aarti gebrand is, een deel van hun leven te besteden aan het vereren en/of dienen van de God, en hierdoor innerlijke verlichting te krijgen. Tijdens het ronddraaien van de diya worden liederen gezongen, die ook aarti's heten.
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Papua Nieuw-Guinea...
Festivals op Papua Nieuw Guinea worden veelal gehouden in de highlands rond Mount Hagen midden op het eiland. Tijdens het Enga festival in Wabag kun je vrij uit fotograferen. In het begin weet je niet wat je ziet als je daar aankomt. Een rugbyveld vol met mensen en slechts een paar blanken. Daarbij was het in het begin zonnig, geen schaduwplek dus hard licht. Dat wordt lastig dacht ik. Dan de mensen maar met de rug naar de zon gekeerd fotograferen, waardoor er geen hard licht op het gezicht valt. Dit ging goed. Ik heb daar 2 dagen naar hartenlust kunnen fotograferen. Een geweldige ervaring. Op het Enga festival waren veel verschillende stammen aanwezig met elk hun eigen haardracht kledij en versieringen. Vandaag weer een serie van 3 portretten.
'Eagle Hunter'
Elk derde weekend in september wordt in de omgeving van het dorp Sagai in het uiterste westen van Mongolië het ‘Altai Kazach Eagle Festival’ gehouden. Het is een kleinschalig evenement dat wordt georganiseerd door het Kazachse nomadenvolk zelf. De charme zit ‘m vooral in de provisorische wijze waarop een en ander is georganiseerd. Zo kun je als een van de weinige bezoekers vrij rondlopen tussen alle deelnemers. Het is een waar spektakel waarbij de deelnemende ‘eagle hunters’ allerlei proeven van bekwaamheid moeten afleggen. Er is nog een adelaarsfestival in de omgeving: het ‘Golden Eagle Festival’ in Ulgii, dat twee weken later wordt georganiseerd. Dit festival is veel grootschaliger, maar daardoor ook commerciëler van opzet. Alles is er strak geregeld. Er komen jaarlijks relatief veel (buitenlandse) bezoekers op af. De adelaar op de foto heeft een huif op zijn kop. Dit kapje dient ervoor om stress bij de vogel te vermijden. Als de adelaar op jacht moet naar bijvoorbeeld een konijn, dan gaat de huif eraf
Madagaskar • Avenue des Baobabs
Madagaskar • Avenue des Baobabs
Oranje boven
Ondanks dat deze plek, voor plaatselijke begrippen, erg toeristisch is, vind ik het toch een absolute aanrader voor als je naar Madagaskar gaat. Ik ben 3x bij deze plek op bezoek geweest. In de ochtend (handjevol mensen), overdag (enkele tientallen bezoekers) en in de avond voor de sunset (een paar honderd bezoekers). Mijn voorkeur... de ochtend ;)
Hond uit laten op een
Tijdens een rondrit door Schotland kwamen we op een gegeven moment uit bij een groot verlaten strand. Het was eb en het water had zich ver teruggetrokken. Maar verder niets bijzonders. Toen we verder reden liep de weg snel omhoog en kregen we zicht op het strand van bovenaf. En prachtig patroon van zand, water en schaduw gaf een heel ander beeld aan dit strand. Vooral die ene persoon die de hond aan het uitlaten was gaf mooi aan hoe groot en bijzonder de patronen in het strand waren.
Ook dit moet soms...g
Pondicherry, een plaats waar ik moeite had om weg te gaan. Kleurrijk straatjes met de namen Rue ........ wat alleen al aan Frankrijk deed denken. De kathedralen, vervallen of gerenoveerd, de heerlijke brede boulevard, de kleurrijke mensen, het aangename klimaat, een festival, monumenten, hippe cafeetjes, sfeer etc.......deed me daar willen blijven. Puducherry, een charmant plaatsje tot in 1954 een Franse kolonie , Vandaar die Franse sfeer. Had hier niet zo het gevoel dat ik in India was.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Gerewol: een...huweli
Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.
Kleurenpalet
Het landschap van Danxia National Geologisch Park is gelegen bij de stad Zhangye in de Chinese provincie Gansu en is 510 km2 groot. Het is bekend om zijn unieke kleurrijke rotsformaties en prachtig geërodeerde landschap, gevormd door rivieren, meren en wind. Het is door de Chinese media uitgeroepen tot één van de mooiste landschappen van het land. Maar alles wat in China mooi of bijzonder is, daar wordt een groot hek omheen gezet, en totaal vercommercialiseerd. Asfaltwegen, uitzichtplatforms, buslijnen, boxen met muziek en vele stalletjes maken er een grote kermis van. Tegen de richting inlopen (wat wij graag doen) werd snel afgestraft. Daardoor wordt aan de andere kant ook weer het landschap beschermt, op langere termijn, door grote hordes toeristen. Desalnietemin waren wij diep onder de indruk van dit buitenaardse stukje China. De gebaande paden liggen er in ieder geval al..
Volle concentratie
De weekmarkt in Turmi is de plek waar je de Hamar stam kunt vinden. Ze doen er hun inkopen en hebben er hun sociale contacten. De vrouwen besteden dagelijks uren aan hun kapsel dat met klei en boter is ingesmeerd. Ze dragen verder veel kettingen en armbanden. De markt is een leuke pek om de Hamar te observeren. Een mooie ongedwongen omgeving.
Dino
Dino, is haar naam. Ze is lid van de kleine Datoga stam die we bezochten bij Lake Eyasi. Zij en de andere prachtige vrouwen van de stam lieten ons gastvrij en ietwat verlegen hun onderkomen zien. De vrouwen toonden zich bescheiden, en stalen mijn hart. Schuchter vroeg een van hen of ze mijn (blanke) huid mocht voelen, en mijn (blonde) haren. Om vervolgens giechelend haar hand terug te trekken nadat ik dat goed had gevonden en zij me had aangeraakt. Om aan het einde van dit bezoekje met een hartelijke knuffel afscheid te nemen.
Dead trees in Dead...
Als je in Namibië bomen ziet, betekent het dat er een rivier stroomt, die zie je vaak niet want de meeste rivieren hier stromen ondergronds. Vroeger was de Sossusvlei een vruchtbare vallei van de Tsauchab rivier, die hierlangs naar zee stroomde. Lang geleden kon het water niet meer doorstromen en zakte de grond in, de bomen stierven en dit werd de Dead Vlei.
Afgelegen himba...ned
Zoals op vele plekjes in de wereld verdwijnen er steeds meer en meer originele stammen. De meest traditionele himbastammen vind je nog enkel in het uiterste noorden van Namibië. Deze stam hebben we bezocht in het uiterste noorden van de skeleton coast, kort tegen de Angolese grens. Dit gebied is enkel te bereiken met een klein vliegtuigje. Hier kom je dan ook bijna geen toeristen tegen.
Ik trakteer!
Taha'a is een heerlijk Frans-Polynesisch eilandje zonder luchthaven. Het is weelderig, wild, tropisch, paradijselijk. Een stukje varen uit de Ha'amene baai is er een mini-eilandje. Onbewoond. Het zou eigendom zijn van een rijke Chinees, die zijn ongerepte eiland zo nu en dan verhuurt aan jet-setters om er een exclusief feestje te houden. Volgens de eigenaar van ons verblijfje, lag de jacht van Larry Page (Google baas) er een tijdje aangemeerd. Gelukkig geen rijkelui wanneer wij voet aan wal zetten, maar een paradijs voor ons alleen. Ik hoop maar dat ons taxi-bootje ons 's avonds terug komt oppikken. Er is een verlaten openlucht-bar in elkaar geknutseld en er staan veel ligstoelen opgestapeld. Wij lenen er eentje en zetten de ligstoelen in het water, want het is ongeloofelijk heet. (Niet dat het water verkoelend is...) We lezen ons boekje terwijl de tropische visjes om ons heen zwemmen. Wij voelen ons de koning te rijk. We zijn hier helemaal alleen op het eilandje. Nee, beter dan dit wordt het niet. De bergen op de achtergrond zijn van het eilandje Ra'iatea. IEMAND van de Columbus RR's ooit eens voet gezet op dit onbewoonde eilandje van deze rijke Chinees? Die trakteer ik met plezier op een goeie pint! *Het eilandje is zo klein, dat het niet zichtbaar is op de gewone map / kaart, maar via Satellite view kan je het wél vinden!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
