Henneke
Oeganda Kibale Forest
Tijdens onze rondreis door Oeganda hebben we ook het Kibale NP bezocht. Na een briefing gingen we met een gids het oerwoud in op zoek naar de chimpansees. Na een poosje zagen we de chimpansees hoog in de bomen boven ons en dat was lastig fotograferen want tegenlicht en takken verhinderden het zicht. Ik dacht dat wordt niks maar op enig moment kwamen ze naar beneden, gingen op de grond zitten en bleven naar ons kijken. Een geweldig moment. Zij keken naar ons en wij keken naar hun.
De beenhouwer
Eigenlijk is een klapekster een zangvogel, maar van nature is het eerder een roofvogel. Hij verschanst zich in de top van een boom en jaagt op muizen, kikkers, kevers en kleine vogels. (terwijl hij zelf maar de grootte heeft van een merel) Hij blijft ook vaak ter plaatse fladderen terwijl hij de bodem scant naar prooien. Na een duikvlucht, doodt hij zijn slachtoffer met een beet in de nek of een klap op de schedel. Waarom noemen ze hem dan de beenhouwer vraag je, je dan af? Wel de klapekster peuzelt zijn prooi niet meteen op, maar transporteert de buit naar een doornstruik of prikkeldraad. Daar spietst hij het kadaver, om zo een voorraad aan te leggen. Hij gebruikt de doornen en prikkeldraad om zijn buit aan stukken te rijten. Een beenhouwer dus.
Indonesië • Bromo Tengger Semeru NP
Indonesië • Bromo Tengger Semeru NP
Naar de rand van de..
Na het kijken van de zonsopkomst bij Bromo vanaf een viewpoint kun je naar beneden om een kijkje te nemen bij de rand van de vulkaan. Het eerste stuk kun je als je wilt per paard afleggen. Want zoals de man op de foto die even een dutje deed, zo zijn er nog heel veel meer die de toeristen het eerste stuk naar boven brengen. Zelf besloten we om het stuk te voet af te leggen, waarna een trap naar boven volgt. Die is vrij steil en doordat je toch op hoogte zit, is een paar keer even kort pauzeren wellicht nodig. Maar als je eenmaal boven bent is het toch indrukkend om zo aan de rand van een vulkaan te staan en de moeite meer dan waard.
Verlaten plekje in...
Tijdens de lockdown in maart 2021 hebben we een stuk in eigen land ontdekt. Zo hebben we een paar dagen rondgereden in Limburg. Daar hebben het doorkijkkerkje en Alden Biesen bezocht. Ook zijn we op zoek gegaan naar deze oude spoorwegbrug over het Albertkanaal. Deze brug is al 20 jaar uit dienst, toch is het een mooi staaltje architectuur uit het begin van de 20ste eeuw.
Krabben
Een ontmoeting met een cheeta is voor mij altijd een feestje. Deze prachtige ranke dieren die tot de katachtigen horen zijn een lust voor het oog. Zeker als ze de tijd nemen om te poseren. Als enige katachtige kan de cheeta zijn nagels niet intrekken, vandaar dat wel eens gezegd wordt dat ze op honden lijken. Deze dieren kunnen jagen met een topsnelheid van bijna 100 km per uur, al kunnen ze dit maar heel kort volhouden. Dit exemplaar was samen met zijn twee broers en ik heb er een tijd naar mogen en kunnen kijken. Het krabben wat ze doen op de boomstam is om een territorium af te bakenen. Het was voor mij enorm boffen dat er door de Corona weinig bezoekers waren in het Kruger park, zodat ik in alle rust kon genieten.
Van wildernis naar...
Nationaal Park Plitvička Jezera (ofwel NP Plitvicemeren) is het oudste park in Kroatië en staat sinds eind jaren ’70 op de Unesco Werelderfgoedlijst van beschermde natuurgebieden. Het park dankt zijn bekendheid aan de prachtige meren en watervallen die zijn gevormd door een natuurlijk afzettingsproces van duizenden jaren. In dit proces heeft het stromende water van de Koranarivier in dit gebied dammen van travertijn gevormd. Deze dammen hebben op hun beurt weer watervallen, meren en grotten gevormd. In het park leven veel zeldzame vogels en zelfs beren en wolven vinden hun onderkomen hier, hoewel het heel onwaarschijnlijk is dat de deze laatste twee tegen zult komen. In hoogzomer komen hier gemiddeld 10.000 toeristen per dag, maar als wij medio oktober 2021 de parkeerplaats van het park opdraaien tellen we slechts 8 auto’s. De eerste paar dagen dat we in het park doorbrengen is het slecht weer. Door de regen en de laaghangende bewolking zien we weinig van de watervallen. De herfst heeft zijn intrede gedaan. De bomen beginnen al behoorlijk te verkleuren en door de vele regenval zijn sommige paden niet toegankelijk. De bankjes die deze zomer ongetwijfeld aan de rand van het meer hebben gestaan, staan nu gedeeltelijk onder water. In het park vaart een boot die je van de lager gelegen meren naar het gebied met de hoger gelegen meren brengt en ook op deze boot zijn we de enige passagiers. Als na een paar dagen de wolken optrekken en de zon voorzichtig tevoorschijn komt, transformeert de wildernis die we de afgelopen dagen hebben ervaren in een waar sprookjeslandschap en is het bijna ongelofelijk dat je al dit moois in deze tijd van het jaar helemaal voor jezelf kunt hebben.
Zonsopkomst bij de U.
De U Bein brug over het Taungthmanmeer in Myanmar is bijzonder. Het is met zijn 1.200 meter lengte de grootste teakhoutenbrug ter wereld.. De brug werd omstreeks 1870 gebouwd. Het hout komt van een verlaten paleis in Ava. Het paleis was overbodig geworden en het hout hebben ze vervolgens maar gebruikt om de brug te bouwen. De brug is vernoemd naar de burgemeester die de brug destijds liet bouwen. De brug is een populaire bestemming voor toeristen. Om hem mooi te kunnen fotograferen zijn de zonsopkomst en de zonsondergang het mooiste. Bij zonsopkomst heb je wel het voordeel dat het veel rustiger is en je op je gemak kunt fotograferen zonder dat er overal toeristen zijn. En loop dan niet alleen over de brug heen maar bezoek ook het gebied rondom de brug, zeker net zo mooi.
Ollie voor Kilie
Een foto die ik graag wilde maken, was dus olifanten voor de Kilamanjaro. Nou... dat is gelukt. Deze foto geeft ook direct echter een probleem aan... Er ligt bijna geen sneeuw meer op Afrika's hoogste berg. Helaas zijn de gevolgen hiervan (Opwarming van de aarde) ook in het park goed zichtbaar. Waar 20 jaar geleden nog zandvlaktes waren, is er nu een enorm meer (smeltwater), waar zelfs grote groepen flamingo's te vinden zijn. Dat was 20 jaar geleden ondenkbaar.
Storm maakt alles...a
Ik wist van te voren dat het weer ieder moment zou kunnen omslaan op de Lofoten. Dat is wat mij betreft ook de charme van in de herfst gaan. Maar dat het ook het landschap zo zou veranderen had ik niet verwacht. Ditzelfde gebied bezocht ik een dag eerder met stralende zon, en waar je nu water ziet was het mooi begroeid. Met de storm die we plotseling kregen ontstonden er overal watervallen en meren waar het eerst droog was. Dreigende wolkenpartijen zorgden voor een sfeervol beeld. Ook het fotograferen zelf veranderde: statieven vielen om (met een kapotte lens als resultaat) en drones konden niet opstijgen. Tussen de rukwinden door dit beeld kunnen maken. Het tafereel maakte zo'n indruk op me, dat wilde ik maar wat graag vastleggen.
Handjes samen
Verrassend veel kameleons gezien, zelfs in struikjes bij de mensen thuis. Die vinden dat heel gewoon, maar voor mij was het echt wel een feestje. Dus vraag aan je gids die je in het oerwoud begeleid of aan de mensen met veel struiken in de tuin of er kameleons te vinden zijn. Of ga zelf op speurtocht.
WOWWW Kenia
Maandag teruggekomen van een korte maar zeer indrukwekkende reis naar Kenia. Zowel in Amboseli als in de Masai Mara werden we getrakteerd op een ongekend aantal bijzondere sightings. In een week tijd, 5 cheeta hunts, waarvan 2 succesvol en diverse andere ontmoetingen met het snelste landdier op aarde. Deze jacht van 2 cheeta's op een groep Topies was zonder twijfel het meest indrukwekkend. Het gevecht duurde minuten lang en kon alle kanten op gaan, de adrenaline gierde door ons lijf. Uiteindelijk was er 1 topi minder, maar waren wij een ervaring en duizenden foto's rijker.
Het Ciucas gebergte i
Er zijn in Roemenië veel bergen waar je prachtig kunt wandelen. Een van de mooiste bergketens is Ciucas gebergte. De bergen van Ciucas worden gevormd door immense rotsen in de vreemdste vormen. Hierdoor wandel je door een indrukwekkend landschap, dat er na iedere bocht weer anders uitziet. Niet alle bergen in Roemenië zijn voor iedereen geschikt om te wandelen, maar Ciucas is ook voor wandelaars met weinig ervaring een leuke uitdaging. Er zijn bijna geen steile stukken en je klimt geleidelijk omhoog. De hoogste piek is “slechts” 1954 meter hoog. Gezien de ligging van de bergen, minder dan een uur vanaf Brasov, is het een mooie aanvulling op je bezoek aan Brasov en omgeving.
Ransuil in de herfst
De Ransuil wat een mooie uil is dat. Met zijn oranje kiekers en oorpluimen. Bij onraad nemen zij een slanke, rechtopzittende houding aan, oorpluimene rechtop. Op deze foto vertrekt de Ransuil van zijn tak.
Neem de trein in...No
Het treintraject van Oslo naar Bergen, de Bergensbanen, gaat door een fantastisch natuurgebied, de Hardangervidda hoogvlakte. Het is de hoogstgelegen hoofdspoorlijn in Europa en wordt gerekend tot een van de mooiste treinreizen van Europa. Nadat je de Oslo en Drammen achter je hebt gelaten, word je getrakteerd op woeste natuur, soms onderbroken door tunnels maar gelukkig zijn die niet erg lang. Bij het station van Myrdal is de aftakking naar het spoorlijntje naar Flam, waar je ook een prachtige MTB-tocht naar toe kunt maken vanuit Myrdal. Kortom: een aanrader om de Bergensbanen te nemen!
Mens en dier zijn...w
Het is april en niemand heeft nog werk in de toeristenindustrie. De kamelen die normaal toeristen vervoeren voor een ritje door de woestijn of naar een overnachting daar in tenten mogen nu overdag los lopen in diezelfde woestijn. Hun baasjes halen ze 's avonds weer op. Wij mogen dat allemaal aanschouwen en ik denk :" hoe moet dat hier goed komen " Geen werk, geen inkomen, geen ondersteuning van de regering. Het hele gebied leeft van de toeristen hier. Nu 1.5 jaar later hebben we nog steeds contact met de beheerder van het hotel waar wij op het terrein stonden. We weten dus hoe erg het nu nog steeds is.
Lynxen in het...besne
Lynxen op de foto in hun natuurlijke omgeving was een item op mijn bucket-list en het liefst in de sneeuw. Geduld brengt wat je toekomt. Op een uitkijkpunt en mijn favoriete telelens brachten mij deze foto. Deze foto is genomen in NP De Lusen waar je wolven, beren en Lynxen kunt fotograferen. In de meeste gevallen vraagt het wel wat geduld. Ik zag deze 3 naar beneden komen en samen met mijn maatje zagen wij het gebeuren, ze hielden ons goed in de gaten vandaar dat ze naar ons keken. NP De Lusen zijn hele grote verblijven (soms 5 voetbalvelden groot) waar de beesten zoals in het wild leven. Het is echt de moeite waard om dit eens te bezoeken.
Op zoek naar Gelada's
De Gelada's komen enkel voor in de Simien Mountains. Ze leven daar op de hoogvlaktes in groepen die kunnen oplopen tot wel enkele honderden. Het zijn planteneters en voeden zich vooral met gras en wortelen dat ze met hun handen plukken. Het is daarmee de enige apensoort die graast. In elke groep is er een dominant mannetje. De mannetjes zijn herkenbaar aan hun rode borst.
Op het land
Tijdens ons bezoek aan Myanmar bezochten we natuurlijk de bekende U Bein brug bij Mandalay. Veel mensen komen hier om de zonsondergang te fotograferen maar de zonsopkomst is net zo mooi en gezien het tijdstip vele malen rustiger. Als je dan toch bij de brug bent geweest is het zeker de moeite waard om in de omgeving rond te wandelen. Dan zie je hoe het dagelijkse leven op gang komt en de mensen aan het werk gaan op het land. Dus bezoek niet alleen de beroemde brug maar zeker ook de omgeving en geniet van het gewone alledaagse leven.