Gerrit-Gaspedaal
Barça!
Grote meneer Santiago Calatrava heeft niet alleen fantastische bruggen en keigave treinstations ontworpen. Hier op de berg Montjuïch, naast het Olympisch Stadion (en o.a. thuishaven van 'die andere Barcelonese club' Español) staat namelijk een fraai gestileerde telecommunicatietoren van zijn hand. Het is de bedoeling dat deze vanavond het goede nieuws vanuit München doorseint naar een op dat moment ongetwijfeld dolblije menigte dat dé voetbalclub van Barcelona, de FC... beter bekend als Barça, ten koste van FC Bayern München door is naar de finale van de prestigieuze Champions League. Vamos Barça!
A Room With A View...
"Bonjour koetenmittaak… Hôtel mmbllldemmbll! Est-ce que je peux vous aider s'il vous plaît? Kan iek oe 'elpèn alstoeblief?" "Ah oké.. goedenmiddag bonjour madame. Vous parlez avec Gérard Pédale d'Accélération. Je suis de la Hollande. Vous parlez Hollandais?" "Jawel menier… oewar kan iek oe mee 'elpèn?" "Nou… eh.. ik wou graag een kamer reserveren bij uw hotel maar dan graag met uitzicht op het treinstation, heeft u die nog beschikbaar?" "Biensûr monsieur… eh.. pardon.. zékèèr et vaste.. nok uune chambre één kamèr. Zal iek réserver pour quand wannier alstoeblief?" (yesss… ze hebben er nog eentje.. ik ben een grote bofbipsss…) "Ok, merci. Fantastieke! Doe maar 2 nachten graag. Vrijdagnacht en zaterdagnacht 12 en 13 september. Kan dat?" "Euh.. Un momentje ogenbliek..." (?? J'aime j'aime la viiieee ?? ... wachtmuziekje... pfff... ) "Allô menier?" "Ja hallo?" "Sjuust éne chambre 'ebben wij voor u pour ça wiekende… d'accord?" "Ja ja… graag. Ik bedoel, akkoord… doe die maar voor mij alstublieft." (snel en rap voordattiewegis) "Alors… c'est prêt…" "Ja… da's zeker prettig!" "Iek bedoel c'est gereed... Merci." (right… oeps *kuch*) "Super! En met zicht op het Calatrava treinstation…. le gare… oui?" ( sjonge.. .maarre… wel effe zeker weten hè) "Oui oui… Lá Gare.... a reum wisz a view calatravesque… hihi…" "Ah, haha. Ok… mercie bookoe ee ooievaar!" "Merciii…!" (ehm… juist ja… ik neem aan dat de tip u in dezen wel duidelijk is…)
Pissn in Grunn
De titel van de foto is niet zomaar in het wilde weg gekozen. Want dit ís in Groningen en je kán hier pissen. En hoe. Tenminste, niet in de wintermaanden dan... want dan is dit kunstwerkje gesloten. Toe. Op slot. Potdicht zeg maar… Beschouw dat maar als een kleine tip mijnerzijds voor het geval u een 'Yeehaa-ik-ga-m'n-hoge-nood-tot-het-allerhoogst-opsparen-om-precies-híer-eens-eventjes-uitgebreid-en-vooral-lang-den-boodtschap-te-pleegen-onderbuikgevoel' krijgt. Ik was er eerst vreemd genoeg aan voorbijgelopen maar ben er een dag later speciaal (en voorbereid) voor teruggegaan. Ik bedoel… als je leest dat Grote Meneer d'n Architekt Rem Koolhaas en Grote Meneer d'n Fotograaf Erwin Olaf de creatieve breinen hebben gesynergeerd en samen 'iets' hebben gerealiseerd in Groningen… dan mottn we rap eebn kiekn! Ok… ik ben niet speciaal voor dit plashokje dik 400km van huis doorgedieseld, maar ik moet zeggen dat het een erg geinig plaspandje is: de Koolhaas-bijdrage van melkglas en staal, inelkaargestrengeld als een soort van yin/yang (een dames- en een herenzijde) slakkenhuis, en de Olaf-bijdrage in de vorm van op het melkglas geprinte hellasblauwe mannen- en vrouwenfiguren, die elkaar met allelei voor de hand liggende voorwerpen ludiek te lijf gaan, vormen een alleraardigst en gebruiksvriendelijk behoeftebouwwerkje aan de Groninger A. (Lees voor een uitgebreider verslag m'n blog 'Hooge Nood in 't Hooge Noorden')
Schatput of...Beerkam
Alle geblokte hoofdjes van het Blaakse Bos buigen zich reikhalzend nieuwsgierig naar voren als het enorme putdeksel van Station Blaak krakend, piepend en hevig knarsend doch langzaam maar zeker zich opent en na eeuwenlang gesloten te zijn geweest nu, juist vandaag, alle diep verborgen geheimen van Rotterdam gaat blootstellen... Tenminste, wat anders? Geroezemoes... *watziterinwatziterinnn* *ziejijwatneejijikooknieeettt* Stilte... (met zowel onhoorbare als -heilspellende paukeslagen) *oohhh* *aahhh* *jeverwachthetnieee* *...* Ja sorry... ik heb het zelf niet kunnen zien van deze afstand. Kan alleen maar gokken... (o;
Tegenslag & Mazzelbal
Cuba, oktober 2000. En we waren best een beetje trots. Want 'we' hadden 't 'm toch maar geflikt een maandje geleden: De tot dan toe tweeëntwintigvoudig Wereld- en tweevoudig Olympisch kampioen in de categorie 'Baseball Men' verslaan op de Olympische Spelen (in Sydney deze keer). Eénentwintig Olympische wedstrijden achter elkaar waren de Caraïbische meesterknuppelaars ongeslagen. Dat de ongenaakbaar geachte Cubanen daar toch wel een beetje van slag van waren, bleek later toen ze de finale niet wisten te winnen van de Amerikanen (voor Oranje was 'Cuba uit' slechts een kleine opleving in een verder weinig reden tot juichen verlopen toernooi). M'n reismakker en ik waren die dag speciaal in het (knal)oranje gekleed op pad gegaan in het kekke huurjeepje met als dagdoel: een echte Cubaanse honkbalwedstrijd meemaken. Ik bedoel… bij gebrek aan voetbalsuccessen dat jaar (een pijnlijk schandelijke afwezigheid op het WK in Japan/Zuid-Korea, nog bedankt Louis...), omarmen wij Hollanders maar wat graag om het even welke andere sport dan ook. Had net zo goed langebaanpunniken of onderwatersjoelen kunnen zijn, als we maar winnen. Zoals je ziet, zijn we hier bij ons doel aanbeland. Nouja.. Bijna dan want het ding zit dicht. Op het eerste oog lijkt het een met een groot verroest hangslot afgesloten verganegloriestadion in the middle of nowhere maar alleen dat laatste klopt. De redelijk moderne lichtmasten verraden dat 't wel degelijk in gebruik is. Maar niet nu. Bummerrr… In m'n fantasie kan ik, als ik met toegeknepen ogen door het gaas tuur, de snoeiharde fastballs de bullpen in zien vliegen, het publiek zich op z'n uiterste tenen zien rekken om de homerunbal te vangen, de lichtelijk nerveuze pitcher zijn licht gekromde vingers zich zien ingraven in de leren naden van de honkbal en de honkloper met z'n gehavende gezicht in het gravel z'n vingertoppen nét op het kussen van het derde honk zien drukken een secondefractie voordat de gehandschoende hand van de iets te trage tegenstander hem nét te laat aftikt. Sááááveee... De weeïge geur van opgeschoffelde graveldamp vermengd met door kneitersnelle ballen verschroeid ingevet handschoenleer hangt hier gewoon nog zwanger in de lucht. Maar goed… dit Campo de Béisbol was dus nogal veel cerrado. Helaas geen officiële juego de béisbol voor m'n compadre en ik. Maar gelukkig is er hier in nagenoeg elk dorpje van enigszins formaat wel een plekje te vinden waar béisball-activiteit is, en we vielen dan ook vrij kort hierna met onze licht verbrande neuzen in de Cubaanse schoolhonkbalboter. Voor de geïnteresseerden en woordvreters: ik heb hier al eens een blogje over mogen plaatsen in het kader van een Oranje-thema genaamd 'Wereldkampioenen zonder Grachtentocht': http://www.columbusmagazine.nl/noord_en_midden-amerika/cuba/matanzas/reisreporter/blogs/5580.html Wel even op het einde 'Guus' in plaats van 'Bert' lezen… (o;
Slapjoris & 't Draakj
Daar waar ooit op de Grote Markt van Brugge de zogenaamde Waterhalle stond, een bouwwerk waar schepen konden binnenvaren om hun goederen te laden en te lossen, staat nu o.a. Het Provinciaal Hof waarvan dit een detail van het dak is. Het fraaie Neogotische pand is tot 1999 (?? partied 'till it was ?) door de provincie West-Vlaanderen in gebruik geweest voor Provinciale vergaderingen (de naam gaf het al een beetje weg). Nu vervult het alleen maar een toeristische en ceremoniële functie en wordt het als exhibitieruimte gebruikt. Maarrrr... Wat mij dan weer opvalt en aan het denken zet als ik dit detail van het middendak zie: Kom óp nou toch Joris… was er nou echt geen grotere, stoerdere, gevaarlijkere, échte draak te vinden dan dit kittige schootdraakje? Ik bedoel… zo komt het wel een beetje heel erg dieronvriendelijk en vooral ongelooflijk slapjanuserig over… Tsssk... Slapjoris...
Burgerlijke...Ongehoo
Hoewel we hier meestal proberen om alles zo mooi en fraai en prachtig en fantastisch mogelijk in beeld te brengen, leveren de wat minder mooie, of soms zelf mislukte, plaatjes soms best aardig en origineel fotomateriaal op. Ik bedoel... dit steegje, uitlopend op de Groninger Peperstraat, geeft toch een omgekeerd evenredig sfeerbeeld van wat ik tot nu toe van Groningen heb laten zien. Dit om aan te tonen dat we best wel eens met beide benen op de grond mogen blijven staan en ons niet blindstaren op al het stedelijk moois wat er blinkt. Ofwel: Groningen is best een bijzondere stad maar heeft ook gewoon haar donkere krochten en achterbuurten. Jammer dat er hier nou net iemand tóch een fiets heeft geplaatst... 't staat er nog zó...
Van Oooh's en Aaah's.
Je valt van de ene barokke 'oooh' via een jugendstil 'aaah' in de andere neogotische 'jeuuj' om vervolgens met een renaissancistische 'waauw' tegen een bauhaus 'oehww' aan te lopen. Eenmaal daarvan bekomen, staat er een art nouveau 'pffff' om de hoek tegenover een expressionistische 'sjongeeu', geflankeerd door een minimalistische 'oioioiii' dan wel art deco 'ohlalaa'. Ok.. Je dwaalt wel eens tegen een vinexachtige 'dasnoujammer' of bijlmer-a-like 'yèèch' aan, maar over het algemeen overheerst de joie-de-vivre 'joepieeej' stemming. Ik kan het niet allemaal in 1 foto vatten maar deze met Rotterdam gejumeleerde stad Lille heeft het allemaal. Plus ook nog eens een echt exoniem (Rijsel).
BlØf de Groot
Wat zou er nou gebeuren als je BlØf's 'Hier aan de Kust' zou mixen met Boudewijn de Groot's 'Jimmy (de eenzame fietser)'? Nou... zoiets als dit: 'Hier op de Fiets, de Zeeuwse Fiets': Hoe sterk is de eenzame Vlissinger die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind Een diepe zilte zucht slaakt Hoe zelfbewust de schipper die voor de ogen van de Zeeuwen de haven vindt Zich buitengaats waant Als ie maar geen Duitser is Ze schoppen hem misschien half dooood Maar liever dat nog Dan een bord voor z'n neus Van een mosselfeest dan want daar wordt hij alleen maar slechter van Hier op de fiets, de Zeeuwse fiets Waar een ieder toch voor niets Als kampioen wordt aangesproken Want voetbal is hier gebroken En alle ballen zijn verbrand Maar er is niets aan de hand Hier op de fiets... (met dank aan de eenzame fietser die onverhoed m'n foto in kwam zeilen...)
Bon Marché!
Gratis boeken? Nee... dat niet. Wel bijna gratis, want we zijn hier op een rommelmarkt. En in Frankrijk kent men ook het woord 'marchanderen'. Da's afgeleid van 'marche' en dat staat voor 'markt'. En een deel daarvan wordt in dit geval in het prachtig geornamenteerde (da's vast een woord, en anders is het dat nu) oude beursgebouw in het centrum van Lille gehouden. Die is wel gratis te zien. Als je het goed doet, heb je veel centjes in je beurs gehouden. Goedkope koopjes gedaan. En da's bon marché! (Lees voor een impressie van de grote 'Braderie de Lille' m'n blog 'Meuque = Leuque)
Wall House #2
Zegt de naam John Hejduk je iets? Nee? Hm... I.M. Pei dan? Ook niet? Of toch wel een beetje... als ik 'Architect van de glazen piramides bij het Louvre' erbij vertel? Welnu... leerling Hejduk heeft blijkbaar een iets andere architecturale weg ingeslagen dan zijn voormalige/illustere leermeestr Pei. Hejduk heeft, de man is al een tijdje in het rijk van de eeuwige bouwkavels, sinds de jaren '70 met tussenpozen maar toch best voortdurend lopen schetsen en schaven op 24 varianten van een theoretisch ontwerp met als uitgangspunt een grote halve meter dikke muur met daaraan gekoppeld diverse functionele ruimten teneinde een bewoonbaar, logisch en inspirerend woongeheel te creëren dat harmonieert met zijn/haar omgeving. Uiteindelijk is zijn tweede ontwerp hiervan in 2001 gerealiseerd. Vandaar Wall House #2. Gelukkig voor ons relatief dichtbij: aan het Hoornse Meer in Groningen (weliswaar in een vrij simpele blokkendooswijk maar met prachtig uitzicht). Helaas wat minder gelukkig voor hem: 1 jaar ná zijn overlijden. Hierdoor zijn er ook tal van al dan niet filosofische bedenksels op zijn erfgoed losgelaten: - de muur zou symbool staan voor de fysieke overgang tussen toekomst en verleden, met de muur als heden. - de van kleur en vorm verschilende ruimten staan elk voor een apart functioneel vertrek en gevoel. - de vertrekken achter de muur (entrée, toilet, kantoor, badkamer, technische ruimten) vertalen passiviteit/functie/werk/publiek en de ruimten voor de muur voor expressiviteit/emotie/wonen/privé (keuken, woon-, eet- en slaapkamer). De wand isoleert beiden van elkaar. - de bewoner beleeft concepten als tijdelijke eenzaamheid en gedwongen samenzijn apart en tegelijk. - de muur verbeeldt een denkbeeldige afstand, elke passage ervaart de bewoner als een overgang. - de indeling laat bewoners zich verplaatsen naar de ruimtes die het best passen bij hun gemoedstoestand. Feit is dat de woning, welke van de 24 vormen ook, oorspronkelijk bedacht is voor een vriend/studiegenoot van Hejduk: landschapsontwerper Ed Bye (vandaar dat het ook wel het Bye House wordt genoemd), maar die heeft het niet mogen meemaken. Tegenwoordig wordt het een deel van het jaar bewoond door daarvoor uitgenodigde kunstenaars, en deel van het jaar dient het als expositie- dan wel evenementenruimte. Praktisch? Mwôh… Origineel? Jaaah! Check eens www.wallhouse.nl en/of www.archdaily.com/205541/ad-classics-wall-house-2-john-hejduk/ voor een grotere impressie.
Perronpraat
Nou… zie hier een deel van Grote Meneer Santiago Calatrava's hoogstandje Station Luik-Guillemins (Liège-Guillemins mag ook). Vernoemd naar de wijk waar ie in is geplant: Guillemins. En dat is weer een afgeleide van het Wilhelmietenklooster dat hier ooit stond. Gaat ie dan: Op 10 na drukste station van België. Op 2 na drukste station van Wallonië. 21000 passagiers per dag 7,5 miljoen passagiers per jaar 65000m3 beton, waarvan 20% wit beton. 10000 ton staal 33000 m2 gelaagd groengetint veiligheidsglas 49000 m2 vloeroppervlak, waarvan 21000m2 Belgische blauwe hardsteen 171 betonnen funderingspalen, diameter 90cm, 13 á 17 meter diep. 2 luifels 12 liften 40 roltrappen 10 loopbanden 9 sporen 5 vertrekperrons 40 minuten naar Brussel 120 minuten naar Parijs 161 minuten naar Utrecht 180 minuten naar Londen 1620 bussen 18 september 2009 geopend (ca. 1 jaar over het tijdsschema) 11 jaar bouwtijd 445 miljoen euro totaalkosten (boven tafel dan…) 488 meter lang, waarvan 410 meter overkapping 190 meter vrije overspanning 160 meter breed 40 meter hoog 800 parkeerplaatsen 166 kilometer vanaf Utrecht (hemelsbreed) 251 kilometer vanaf Utrecht (met de trein, 1x overstappen in Maastricht, €35 per persoon retourtje zonder korting) … en 1 reisreporter Ik zou zeggen, neem ook eens een kijkje op website www.calatrava.com, maar die is 'under construction'. Ik hou wel van eens stukje onweerlegbare logica…
Mooi Grunn
Ok. Ik geef het toe. Grif zelfs. Of volmondig zo u wilt. Ik heb de afgelopen vier foto's wat gekke, opvallende, banale resp. bizarre kanten van Groningen laten zien. Maar ja… ze maken het er wel een beetje naar daar hoor… Ik bedoel… ik heb er niet echt héél erg lang naar moeten speuren. En ik heb zeker ook nog wel meer van dattem. En zus en zo. En dergelijken. Maar om de verdenking niet op me te laden dat ik iets tegen Groningen zou hebben, integendeel… da's alleen maar lichtelijk tegen de plaatselijke FC, toon ik u hierbij een gewoonweg prachtig stukje noordse hoofdstad (voilá): De fraaie neogotische Sint-Jozefkathedraal aan de Radesingel (ik heb me laten vertellen dat ie op z'n mooist is rond tien voor half één 's middags). Niet geheel ontoevallig deel uitmakend van de Oosterpoortwijk, de plaats van de voormalige Groene Kathedraal toen deze nog Oosterpark heette… Enfin, haal er uw voetbalstadionale naslagwerken maar eens bij. Het dankbare zonnige voorgrondje wordt gevormd door het toen in restauratie zijnde Turkse specialiteiten restaurant Saray. Ik moet nog eens terug.
????
Euhmm… effe kijken hoor... Wee-wee-wee...punt… gemeente… punt… Groningen… punt… en-el… *ENTER…* Soow... Kijk… da's mooi: Startpagina Gemeente Groningen. Geweldig. Met linkjes naar de belastingaanslag (oja, sh*tt!), het schademeldpunt aardbevingen (yes, this must be Grunn), de groendaksubsidie (kan geelzwart ook?) en een omgewaaidebomen- / verzaktestoeptegels- / gedoofdelantaarnpalenmeldpunt. Misschien dat die laatste wat oplevert: 'doe online een melding'. *KLIK…* Hm… een grote stadsplattegrond om aan te duiden waar ik dan wel precies die gedoofde lantaarnpaal, verzakte stoeptegel, het zwerfvuil of onkruid, de afgebroken tak dan wel geurige nog zachte hondedrol heb gespot. Met netjes in kleurcodes te zien of 'mijn drol' misschien al gemeld is... of zelfs al in behandeling is genomen (super!). Maar da issem niet helemaal. *HOME…* Dat grote 'zoeken' vak maar eens proberen. Eh… straat-naam-bord. *ENTER...* Gewijzigd in straatnaambordJE'... Eh... Hoezo? Nouja... 't zal wel. Gevonden resultaten: 1. Verkeers- of straatnaambord (geen -JE meer?). 2. Agenda burgemeester en wethouders (Eh.. huh? Met zoekterm 'straatnaambord(je)'?). Even nieuwsgierig hoor… *KLIK… (op 'agenda')* Iets over zwem-ABC (tuurlijk), slaafvooreendag.nl (eh.. ja?), raadscommissies (had ik verwacht), business met China (hee..), hand made hopes (eh.. moet dat niet online aangemeld worden? met lokatie?), gezelligste straat (waar?), gluren bij de buren (waar, waar waar?) en het 'maak festival' (maak het uit? maak het nou? maak een taart? maak een doelpunt? wat?). Mjaah… je zal er moeten wonen waarschijnlijk. Terug maar naar de gevonden resultaten. *KLIK… (op verkeers- of straatnaambord)* Jaaah… hier mot ik wezen: Meldingen over verkeersborden, verkeerspalen en straatnaamborden. Wilt u melding maken van een scheef of missend verkeersbord/paal? Wilt u melding maken van een ontbrekend of onduidelijk straatnaambord? Vindt u dat er in verband met de verkeerssituatie een nieuw verkeersbord geplaatst moet worden? JA! JA! En JA! Ik bedoel: onleesbaar, onbegrijpelijk, onrecht (scheef) en ook nog eens heel erg onlogisch (verboden te parkeren voor vergunninghouders… en dat dan 5x… kom op zeg…). ...U kunt dit melden bij het meldpunt Stadsbeheer van de gemeente Groningen. Doe online een melding via http://fleximap.groningen.nl/gnmaps/meldingen/ Of contact: Meldpunt Stadsbeheer 050 367 10 00 Hm.. dat wordt bellen… Kan écht niet zo hier aan de Gedempte Kattendiep. Zouden ze een Chinees/Grunnegse tolk hebben?
Cold, fat and...steam
Groningen is een studentenstad. Barst derhalve van de restaurants en bars. Een Groninger' pleegt nogal direct, nuchter en kort van stof te zijn. Welnu… zie hier een Gronings straatbeeld (in dit geval Restaurant/Bar 'The Dogs Bollocks' aan de Oude Boteringestraat) waarin beide gegevens zich naadloos (het accent mag je erbij denken) en gezamenlijk presenteren: We have beer as cold as your ex girlfriend's heart and burgers fatter than your mama. Ik vermoed dat ze ook wel 'coffee as hot, strong and steamy as your girlfriend's sister' hebben. Heb het niet gecontroleerd…
Snoek van Ome Loek
Peerd van Ome Loeks is dood, Loeks is dood, Loeks is dood ? Peerd van Ome Loeks is dood, hartstikke dood ? Guster nog goud gezond, sluig 'e mit steert in 't rond ? Peerd van Ome Loeks is dood, hartstikke dood ?? Peerd van Ome Loeks is dood, Loeks is dood, Loeks is dood ?? Peerd van Ome Loeks is dood, hartstikke dood ? Haar 'k hom moar vreten geven, din was 't wel in leven bleven ? Peerd van Ome Loeks is dood, hartstikke dood ?? U kent het vast wel… dit peerdvanomeloeksisdoodliedje, of anders bent u ongetwijfeld handig genoeg met youtuben… Welnu.. Dat 't peerd dood is, was destijds al wel vrij duidelijk. 'Hartstikke' laat weinig reanimatieruimte over lijkt me. Rest de vraag… wát heeft Ome Loeks daarná dan wel niet gedaan? Ik bedoel, 't peerd is dood, een legende geboren, maar Ome Loeks moet natuurlijk door. En niet met een ander peerd want dat kan niet. Dat zou de gemiddelde Grunneger nie pruum'n. Nóg 'ns 'n dood peerd zeker… We blaaiv'n nie bezig Nee… de overlevering, wat ik er van horen zeggen van heb tenminste, leert dat Ome Loeks er toch wel redelijk warmpjes bij zat in die dagen, en zichzelf als alternatief maar eens eventjes een retestrakke snoek veur den robuusten veurdeur heeft gezet… - voor de liefhebbers van panden: prachtig stukje renaissance uit 1625 aan de Ossenmarkt 5. - voor de liefhebbers van auto's: pièce d'art nostalgique francaise de 1971 (milleneufcentseptanteetun), Le Citroën DS 4bc ds20 (91pk). - voor de liefhebbers van fotografie: Samsung Galaxy Note III in samenwerking met een of ander geinig bewerkingsappje. - voor de liefhebbers van paarden: sorry.
Gekke Geert
In navolging op m'n foto 'Gekke Ger', over een bizar object middenin grote stad Maastricht, hier een foto genaamd 'Gekke Geert'. Sja.. als je die naam tegenwoordig zegt, denkt iedereen gelijk aan Boer Geert. Grijpgrage Geert... Geile Geert... Grunneger Geert ('Ah, hier ben ik. Geert, pak me'). En Aardbeien, Ada, vrouwenproeven, Hetty, hangende puntjes, Pukkie, geen huishoudmannetje. Niet? Nou.. dan hoort u, net als ik, niet bij die wekelijkse pakembeet vier miljoen BZV fans en neemt u bovenstaand voor kennis aan... of zoekt u, net als ik, eens een keer wat sappige details op via internet. Maar goed... waar we hier zijn, is aan de andere kant van Maastricht, namelijk midden in de stad Groningen. En als ik zeg middenin, dan bedoel ik ook middenin. Centrum. Hartje. Kern. Grunn City. Vlakbij het bij fanatieke Monopoly spelers zeker bekende A-Kerkhof. En ik heb me laten vertellen dat ook Boer Geert wel eens een boodschapje in de grote stad doet. Da's met een gewone Opel Kadett al best lastig... laat staan met de, ehm.. wat grotere plattelandsmiddenklasser... Dus. Boer zoekt Parkeerplek...
Gekke Ger
Het zou natuurlijk zomaar kunnen zijn dat op een willekeurige decemberdag pappa en mamma Mongool samen met de kindertjes Mongool onder het genot van een dampend warme kom yakmelk-met-een-velletje gezellig om de rokende potkachel enthousiast zitten te bladeren in de nieuwe vakantiegidsen en besluiten om Ulaanbaatar dit jaar te laten voor wat Ulaanbaatar is, niet zo gek veel heb ik begrepen van horen zeggen lezen, en de gezinsger deze keer op de yak te laden en, Dzjengis Khan op een iets minder bloederige manier indachtig, richting West te reizen voor een weekje of twee, ach… waarom ook niet: Maastricht. Maar ja… zou dat nou? Tis echt wel een ger hier in het Jekerkwartier weet je… Een ger met een zachte geej weliswaar, maar toch… een ger. Of joert zo u wil. De Mongoolse stacaravan zeg maar. Maar dan in tentvorm. Hier voor de Oude Minderbroederskerk in Maastricht. Met alles erop en eraan. Potkachel, kleden, lage stoeltjes. Alles. Plompverloren lijkt. Min of meer. Maar meer meer eigenlijk als ik erover nadenk. Ik ben toch maar eens vanachter m'n koffie met appeltaart (en slagroom) bij het schuintegenover gelegen café Forum vandaan gekomen en er naartoe gelopen om te checken. Niemand te bekennen natuurlijk. Yak noch Mongool. Wat blijkt nou… (deur was niet op slot): Op verschillende plaatsen in de stad heeft de plaatselijke horeca zo'n ger (of joert) weggezet alwaar men in de donkere dagen voor (en na) kerst op origineel ludieke wijze een sfeervol (warm en al dan niet alcoholisch) drankje kan nuttigen. Had af geweest met yak erbij maar ik begrijp het…(o;
Ne bougez pas...
Thuis krijg ik het zelden of nooit voor elkaar... Acht van die harige monsters.. maar of er even eentje netjes een paar seconden achter elkaar stil wil zitten voor het baasje, ho maar. Ja ok... als ze slapen. Maar da's soms, of eigenlijk meestal, niet zo heel erg spectaculair. Gewoon... even recht in de camera kijken, dat zou al heel wat zijn. Ik durf bijna niet te hopen dat er eentje héél misschien iets grappigs doet nét op het moment dat ik er klaar voor ben. Gapen. Of knipogen. Of met een scheef koppie kijken. Of zo. Iets. Maar ja. Dan is ie weer niet scherp genoeg. Of ben ik toch weer net ietsje te laat. Of hangt de was op de achtergrond te drogen. Je kent ze wel... van die superfoto's met van die soepel lenige atletische katachtige sprongen met perfecte scherpte en altijd een passende achtergrond. Ik vraag me dan altijd af waar hoe lang in g$dsnaam de fotograaf in de bosjes heeft moeten liggen met kramp in z'n vingers van óf het lange wachten op dat ene moment óf van het tienduizenden keren afdrukken in de hoop dat er 1 of 2 'goeie' tussen zitten. Zucht. Nou ja... Blijven proberen. Vooralsnog vallen me overal en nergens in het straatbeeld 'kattedingetjes' op. Wat voor afbeelding dan ook... altijd een moment om vast te willen leggen. Zo viel hier in het Franse Lille m'n oog op een soort van metalen versiering die men als aardigheidje naast de regenpijp had aangebracht. Ne bougez pas... *clic*
[Ie-zun-die-kuh]
Een (pint)gele fiets met houten bierkrat op de bagagedrager markeert een geaccidenteerde toegangsweg, bestaande uit karakteristiek authentiek ingeplaveide kinderkopkes. Het loopt tegen de avond en het is verrotte slecht weer. Grijs Grauw Klam Donker Nattig Kil Maar toch ook nog nét met een wazige laatste stuiptrekking van een bundeltje zonnestralen die zich tussen een laatste gaatje in het dikke wolkendek hebben weten te wurmen. Juist voldoende om Bierbrouwerij Cadsandria (met een 's') zichzelf te laten presenteren in een 19e eeuwse fotografische kleurensfeer die het bij de oprichting anno 1889 zo ongeveer gehad heeft moeten hebben. De naam doet vermoeden dat we ons bevinden in het uiterst zuidwest gelegen Zeeuws-Vlaamse (met een belachelijke hoeveelheid nieuw gebouwde vakantiehuisjes uit z'n voegen gegroeide) stranddorp Cadzand (met een 'z') maar niets is minder waar. We bevinden ons namelijk iets verderop richting Oost in het fraaie stadje Ijzendijke, waar ooit Prins Maurits Der Nederlanden manmoedig en heldhaftig 'Den Spanjool' in den pan hackte (vele jaren later nog eens iets minder bloederig doch wel dunnetjes overgedaan door Koning Louis en Generaal Guus (vrijdag 13 juni 2014 resp. gisteren). De bierfabriek is inmiddels een siersmederij geworden… maar wel, het historisch erfgoed indachtig, met een kleine uitspanning annex 'kroegkelder', alwaar het consumerende deel van deze voormalige brouwerij nog met grote regelmaat herdacht wordt. Proost!
NED-BEL 1-1
Dit alleraardigste stenen beeldje staat middenin een winkelstraat in Axel, Oost Zeeuws-Vlaanderen. Blijkens de tekst.. BELGIË - NEDERLAND VRIENDSCHAP SAMENWERKING .. een symbool van de liefde tussen beide buurtjes. Dat het de voorgrond vormt van de plaatselijke lingeriewinkel is slechts een toevallige aanvulling op deze innige band... (o;
Vijfenveertigluik
Joechee joechei ut sonneke scheynt, slaet al uwen luyckjes open! Geniet eerdat 'ie weeder verdwynt, of achter den wolckjes ist gekroopen. Scharlaaken rood stoer eyckenhout, tersluycks gedoopt in 't broeiend sonnenbad. Ontluycken als blindes aan 't Abdygebouwd, Verblind in Zeelands fraaiste stad. (Abdijplein Middelburg op een frissige doch aangenaam felzonnige februarimiddag…)
Schaapsstal
In het kader van een stukje stadsvernieuwing staat er sinds ongeveer twee jaar, ingeklemd tussen de statige Sint Baafskathedraal, de middeleeuwse Sint-Niklaaskerk en het Italiaans/Gothische Gentse stadhuis van Gent, op de Poeljemarkt de nieuwe Stadshal van Gent. Mooi? Och… toch wel. Lelijk? Hm… Bijzonder? Mjaah… Duur? K*chinggg!! Een slordige 4 miljoen euro (da waren dik 160 miljoen frangeskes) Origineel? Zeker! Controversieel? Nogal… De meningen zijn verdeeld want de moderne veertig meter lange open houten luifelconstructie heeft een plekje gekregen letterlijk mídden tussen een aantal eeuwenoude beeldbepalende prachtbouwwerken in hartje Gent. Als je het mij vraagt, is 'de hal die men daar ook wel Schaapsstal noemt' op zich wel een bijzonder en innovatief ontwerp, maar is het vooral de locatie die me doet twijfelen. Aan de ene kant geeft het een geweldig architectonisch contrast deze Stadshal versus bijvoorbeeld het Belfort, maar aan de andere kant zal het uitzicht op al die historische panden nooit meer zijn/haar originele authentieke zelf zijn. En da's best jammer… Hoe dan ook… een fotogenieke blikvanger is het zeker!
Vláán-de-ren...Bóó-hó
Vláán-de-ren Bóó-hóó-ven ?? Ofwel, zoals de Vlaamse filosoof, woordkunstenaar en zanger Raymond van het G. in '78 ons al melodieus meldde: (met als hoogtepunt de 9e coupletregel): Waar er mossel met friet is En ook kip aan het spit is Waar de kerk in 't midden staat Waar de purperen hei bloeit En het geld in het zwart vloeit Waar men nauwelijks Nederlands praat Waar een diploma geen zin heeft En de koning een kind heeft Waar de schuimwijnkoningin defileert Waar het volk goedlachs is En een vuist zonder kracht is Waar men faalt en aan de toog expliceert Vlaanderen boven Waar men de heer nog kan loven Waar de mensen belangrijk zijn En de buiken omvangrijk zijn Vlaanderen buiten Waar de vogeltjes fluiten Vlaanderen mijn land Bij het Noordzeestrand Waar de kleurenbuis grijs is En een schroef nog een vijs is Waar de rijkswacht goed functioneert Waar een pik een houweel is En geen pintje te veel is Francis Bay 't orkest dirigeert (dirigeert) Waar een g soms een h is AVV VVK is Waar men ernst zo danig prijst Waar de Chiro paraat staat En de vrouw aan de vaat staat Waar de camera traag gaat De premier soms naar huis gaat De vakantie naar Spanje wijst (en terug) Refrein De Kemmelberg, het Gravensteen Ik kan niet kakken ik ben ziek (eeuuh) De waterzooi Het meisje in het hooi En ook de basiliek Vlaanderen boven Waar men het bier nog kan stoven Waar de mensen belangrijk zijn En de pensen omvangrijk zijn Vlaanderen buiten Waar ik de heer nog zag spuiten Vlaanderen mijn land Bij het Noordzeestrand De foto toont de Vlaamse Leeuw in spiegelbeeldig tweevoud, geprojecteerd op het Bisschopshuis aan het Bisdomplein tijdens het lichtfestival Gent 2015. De volledige lichtshow is overigens op YouTube te bekijken (zoek op 'Gent' en 'Horta'). Enjoy!